Σύμφωνα με την πρώτη παγκόσμια έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την πρόληψη των αυτοκτονιών “Preventing suicide: A global imperative”(που δημοσιεύτηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2014), περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι πεθαίνουν κάθε χρόνο από αυτοκτονία – περίπου ένα άτομο κάθε 40 δευτερόλεπτα, με περίπου το 75% των αυτοκτονιών να συμβαίνουν σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος.
Από τις πιο κοινές μεθόδους αυτοκτονιών παγκοσμίως είναι η δηλητηρίαση με φυτοφάρμακα, η αυτοκτονία δια απαγχονισμού και η αυτοκτονία με τη χρήση όπλων. Κλειδί για τη μείωση των θανάτων από αυτοκτονία είναι μια δέσμευση από τις εθνικές κυβερνήσεις για την καθιέρωση και την εφαρμογή ενός συντονισμένου σχεδίου δράσης. Επί του παρόντος, μόνο 28 χώρες έχουν σχεδιάσει εθνικές στρατηγικές για την πρόληψη των αυτοκτονιών.
Η αυτοκτονία αποτελεί ένα παγκόσμιο φαινόμενο και μπορεί να γίνει σχεδόν σε οποιαδήποτε ηλικία. Σε παγκόσμιο επίπεδο, τα ποσοστά αυτοκτονιών είναι υψηλότερα σε άτομα ηλικίας 70 ετών και άνω. Σε ορισμένες χώρες, ωστόσο, τα υψηλότερα ποσοστά παρατηρούνται στους νέους. Αξίζει να σημειωθεί ότι, η αυτοκτονία αποτελεί τη δεύτερη κύρια αιτία θνησιμότητας μεταξύ ατόμων ηλικίας από 15-29 ετών σε παγκόσμιο επίπεδο.
Γενικά, τα ποσοστά αυτοκτονιών στους άντρες είναι υψηλότερα από ότι στις γυναίκες. Στις πλουσιότερες χώρες, τρεις φορές περισσότεροι άντρες πεθαίνουν από αυτοκτονία από ότι γυναίκες. Οι άνδρες ηλικίας 50 ετών και άνω είναι ιδιαίτερα ευάλωτοι.
Σε χώρες χαμηλού και μεσαίου εισοδήματος, οι νεαρές ενήλικες και ηλικιωμένες γυναίκες έχουν υψηλότερα ποσοστά αυτοκτονιών από ότι οι γυναίκες αντίστοιχης ηλικίας σε χώρες υψηλού εισοδήματος. Οι γυναίκες άνω των 70 ετών έχουν περισσότερο από διπλάσιες πιθανότητες να πεθάνουν από αυτοκτονία από τις οι γυναίκες ηλικίας 15-29 ετών.
Οι αυτοκτονίες μπορούν να προληφθούν
Η μείωση της πρόσβασης στα θανητηφόρα μέσα αποτελεί έναν τρόπο για τη μείωση των θανάτων από αυτοκτονίες. Άλλα αποτελεσματικά μέτρα περιλαμβάνουν την υπεύθυνη προβολή των αυτοκτονιών στα μέσα ενημέρωσης, όπως αποφεύγοντας τη γλώσσα που προκαλεί εντυπώσεις γύρω από την αυτοκτονία και την ρητή περιγραφή των μεθόδων που χρησιμοποιούνται, καθώς και τον έγκαιρο εντοπισμό και αντιμετώπιση των διαταραχών της ψυχικής υγείας και χρήσης ουσιών σε κοινότητες και από εργαζόμενους ειδικότερα στον τομέα της υγείας.
Η περίθαλψη από επαγγελματίες υγείας, μέσω τακτικών επαφών, συμπεριλαμβανομένων μέσω τηλεφώνου ή κατ ‘οίκον επισκέψεις, στους ανθρώπους που έχουν αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν, σε συνδυασμό με την παροχή κοινοτικής στήριξης, είναι απαραίτητη, επειδή οι άνθρωποι που έχουν ήδη αποπειραθεί να αυτοκτονήσουν διατρέχουν το μεγαλύτερο κίνδυνο να προσπαθήσουν ξανά.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συνιστά στις χώρες να συμπεριλάβουν μια σειρά από κυβερνητικές υπηρεσίες για την ανάπτυξη μιας ολοκληρωμένης συντονισμένης δράσης. Μια υψηλού επιπέδου δέσμευση είναι απαραίτητη όχι μόνο στον τομέα της υγείας, αλλά και στους τομείς της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, της κοινωνικής πρόνοιας και των δικαστικών υπηρεσιών.
Στο σχέδιο δράσης του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας για την Ψυχική Υγεία 2013-2020, τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να εργαστούν προς την κατεύθυνση του παγκόσμιου στόχου της μείωσης του ποσοστού των αυτοκτονιών κατά 10% μέχρι το 2020.
Πηγή: ΠΟΥ
socialpolicy.gr