Eρευνητές ανακάλυψαν έναν τρόπο για να απομακρύνουν συγκεκριμένους φόβους από τον εγκέφαλο, χρησιμοποιώντας έναν συνδυασμό τεχνητής νοημοσύνης και τεχνολογίας σάρωσης του εγκεφάλου. Η τεχνική τους, που δημοσιεύθηκε στην εναρκτήρια έκδοση του επιστημονικού περιοδικού Nature Human Behaviour, θα μπορούσε να οδηγήσει σε έναν νέο τρόπο θεραπείας των ασθενών με παθήσεις όπως το μετα-τραυματικό στρες (PTSD) και τις φοβίες.
Οι διαταραχές που σχετίζονται με το φόβο επηρεάζουν περίπου 1 στα 14 άτομα και ασκούν σημαντικό φορτίο στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Μέχρι σήμερα, μια κοινή προσέγγιση είναι να υποβάλλονται οι ασθενείς σε κάποια μορφή θεραπείας αποστροφής, με την οποία αντιμετωπίζουν το φόβο τους από την έκθεσή τους σε αυτόν. Ωστόσο, αυτή η θεραπεία είναι εγγενώς δυσάρεστη, και πολλοί επιλέγουν να μην την επιδιώξουν. Πρόσφατα όμως, μία ομάδα νευροεπιστημόνων από το Πανεπιστήμιο του Cambridge, την Ιαπωνία και τις ΗΠΑ, βρήκαν έναν τρόπο να αφαιρούν ασυνείδητα μια μνήμη φόβου από τον εγκέφαλο.
Η ομάδα ανέπτυξε μια μέθοδο για να διαβάζει και να αναγνωρίζει μια μνήμη φόβου χρησιμοποιώντας μια νέα τεχνική που ονομάζεται «Αποκωδικοποιημένη Νευροανάδραση» (Decoded Neurofeedback). Η τεχνική χρησιμοποίησε τη σάρωση του εγκεφάλου για να παρακολουθήσει τη δραστηριότητα του εγκεφάλου, και να προσδιορίσει πολύπλοκα μοτίβα δραστηριότητας που έμοιαζαν με μια συγκεκριμένη μνήμη φόβου. Στο πείραμα, δημιουργήθηκε μια μνήμη φόβου σε 17 υγιείς εθελοντές με τη χορήγηση μιας σύντομης ηλεκτροπληξίας όταν είδαν μια συγκεκριμένη εικόνα υπολογιστή. Όταν εντοπίστηκε το μοτίβο, οι ερευνητές “έγραψαν” πάνω στη μνήμη του φόβου, δίνοντας στα πειραματικά υποκείμενα τους μια ανταμοιβή.
Ο Δρ. Ben Seymour, του Τμήματος Μηχανικών του Πανεπιστημίου του Cambridge, και ένας από τους συντάκτες της μελέτης, εξήγησε τη διαδικασία:
“Ο τρόπος με τον οποίο απεικονίζονται οι πληροφορίες στον εγκέφαλο είναι πολύ περίπλοκος, αλλά η χρήση της τεχνητής νοημοσύνης (AI) στην μέθοδο αναγνώρισης της εικόνας πλέον μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε πτυχές του περιεχομένου των εν λόγω πληροφοριών. Όταν προκαλέσαμε μια ήπια μνήμη φόβου στον εγκέφαλο, ήμασταν σε θέση να αναπτύξουμε μια γρήγορη και ακριβή μέθοδο αναγνώρισης με τη χρήση αλγορίθμων Τεχνητής Νοημοσύνης. Η πρόκληση μετά ήταν να βρεθεί ένας τρόπος για να μειώσουμε ή να αφαιρέσουμε τη μνήμη φόβου, χωρίς να την υπενθυμίσουμε συνειδητά.
“Συνειδητοποιήσαμε, πως ακόμα και όταν οι εθελοντές βρίσκονταν σε φάση ανάπαυσης, μπορούσαμε να δούμε σύντομες στιγμές όταν το μοτίβο των διακυμάνσεων της εγκεφαλικής δραστηριότητας είχε μερικά χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης μνήμης φόβου, παρόλο που οι εθελοντές δεν είχαν συνειδητή επίγνωση αυτού. Επειδή μπορούσαμε να αποκωδικοποιήσουμε αυτά τα πρότυπα του εγκεφάλου πολύ γρήγορα, αποφασίσαμε να δώσουμε στους εθελοντές μια ανταμοιβή – ένα μικρό χρηματικό ποσό – κάθε φορά που βλέπαμε αυτά τα χαρακτηριστικά της μνήμης “.
Η ομάδα επανέλαβε τη διαδικασία για τρεις ημέρες. Στους εθελοντές ανέφεραν ότι η χρηματική ανταμοιβή που κέρδισαν εξαρτώνταν από τη δραστηριότητα του εγκεφάλου τους, αλλά δεν γνώριζαν πώς. Με τη συνεχή σύνδεση των ήπιων μοτίβων εγκεφαλικής δραστηριότητας που συνδέονταν με το ηλεκτρικό σοκ με μια μικρή ανταμοιβή, οι επιστήμονες ήλπιζαν να παρακάμψουν σταδιακά και ασυνείδητα τη μνήμη του φόβου.
Η Δρ. Ai Koizumi (Advanced Telecommunicatons Research Institute International, Kyoto and Centre of Information and Neural Networks, Osaka), ήταν η επικεφαλής της έρευνας:
“Στην πραγματικότητα, τα χαρακτηριστικά της μνήμης που είχαν προηγουμένως συντονιστεί στο να προβλέπουν το επώδυνο ηλεκτροσόκ, προγραμματίστηκαν εκ νέου για να προβλέπουν κάτι θετικό αντ ‘αυτού.”
Η ομάδα στη συνέχεια δοκίμασε τι συνέβη όταν έδειξαν στους εθελοντές τις φωτογραφίες που προηγουμένως συνδέονταν με την ηλεκτροπληξία.
“Αξίζει να σημειωθεί ότι, δεν μπορούσαμε πλέον να δούμε την τυπική αντίδραση του φόβου στο δέρμα-εφίδρωση. Ούτε μπορούσαμε να εντοπίσουμε την αυξημένη δραστηριότητα στην αμυγδαλή – το κέντρο φόβου του εγκεφάλου. Αυτό σήμαινε ότι καταφέραμε να μειώσουμε τη μνήμη του φόβου, χωρίς οι εθελοντές να βιώσουν συνειδητά τη μνήμη του φόβου στη διαδικασία.”
Αν και το μέγεθος του δείγματος σε αυτήν την αρχική μελέτη ήταν σχετικά μικρό, η ομάδα ελπίζει ότι η τεχνική μπορεί να εξελιχθεί σε μια κλινική θεραπεία για ασθενείς με PTSD ή φοβίες.
“Για να εφαρμοσθεί αυτό σε ασθενείς, θα πρέπει να οικοδομήσουμε μια βιβλιοθήκη με τους κωδικούς των πληροφοριών του εγκεφάλου για τα διάφορα πράγματα που οι άνθρωποι μπορεί να έχουν ένα παθολογικό φόβο, ας πούμε, τις αράχνες”, πρόσθεσε ο Δρ Seymour. “Στη συνέχεια, θεωρητικά, οι ασθενείς θα μπορούσαν να έχουν τακτικές συνεδρίες “Αποκωδικοποιημένης Νευροανάδρασης” για να αφαιρείται σταδιακά η αντίδραση του φόβου που αυτές οι αναμνήσεις προκαλούν.”
Μια τέτοια θεραπεία θα μπορούσε να οδηγήσει σε σημαντικά οφέλη έναντι των παραδοσιακών προσεγγίσεων που βασίζονται στα φάρμακα. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να αποφεύγουν το άγχος που σχετίζεται με τη θεραπεία έκθεσης, καθώς και τυχόν παρενέργειες που προκύπτουν από αυτά τα φάρμακα.
Koizumi et al. “Fear reduction without fear through reinforcement of neural activity that bypasses conscious exposure” Nature Human Behaviour: DOI:10.1038/S41562-016-0006
Πηγή: scitechconnect.elsevier.com
socialpolicy.gr