Γενικά Χαρακτηριστικά του Γαλλικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλειας

Ντούνης Ανδρέας

Η Κοινωνική Προστασία στην Γαλλία βασίζεται στην αρχή της κοινωνικής αλληλεγγύης. Η δέσμευση αυτή δηλώνεται στο πρώτο άρθρο του Γαλλικού Κώδικα της Κοινωνικής Ασφάλειας. Η αρχή αυτή χρησιμοποιείται με έναν αριθμό διαφορετικών ερμηνειών. Το άρθρο, πρωταρχικά, φαίνεται να αναφέρεται στην συνεργατική αλληλοβοήθεια (co-operative mutual support).

Ορισμένοι ερευνητές χρησιμοποιούν τον όρο σε σχέση με τις ομάδες αλληλοβοήθειας και δίνουν έμφαση στο γεγονός ότι τα άτομα που ασφαλίζονται μέσω εθνικών κοινωνικών προγραμμάτων καλούνται να συνεισφέρουν και να επιδοτούνται σε μία ισότιμη βάση. Άλλοι αναφέρουν ότι οι σχέσεις της κοινωνικής αλληλεγγύης βασίζονται στην αλληλοεξάρτηση. Με αυτό το σκεπτικό, η κοινωνική αλληλεγγύη κατανοείται συνήθως με όρους όπως η κοινή δράση, η αμοιβαία ευθύνη και οι μοιρασμένοι κίνδυνοι.

Η επίδιωξη της Εθνικής Κοινωνικής Αλληλεγγύης ξεκίνησε πρωταρχικά με την προοδευτική προσπάθεια επέκτασης των σκοπών των υπαρχόντων λειτουργιών κοινωνικής αλληλεγγύης, κυρίως μέσω της δημιουργίας ενός “γενικού καθεστώτος” για την υγεία και την κοινωνική προστασία και επακολούθως με την προοδευτική της επέκταση.

Από την δεκαετία του 70′ αυτά τα συστήματα κοινωνικής αλληλεγγύης έχουν συμπληρωθεί και ενισχυθεί από πρόσθετα μέτρα που σχεδιάστηκαν για την επάνοδο των αποκλεισμένων στο δίκτυο κοινωνικής ασφάλειας.

Το πιο σημαντικό από αυτά τα μέτρα είναι το “Ελάχιστο Εισόδημα Ενσωμάτωσης” που συστάθηκε το 1988, που συνδυάζει ένα βασικό επίδομα με ένα προσωπικό “συμβόλαιο” για κοινωνική ενσωμάτωση (D. Mitchell 1991, P. Flora-A. Heidenheimer 1982, H. Wilensky 1975, G. Esping Andersen 1990, A. Briggs 1961).

Πηγή: Ντούνης Ανδρέας, Οι Προνοιακές Πολιτικές Ενίσχυσης των Υπερχρεωμένων Νοικοκυριών, Διπλωματική Εργασία, Τ.Ε.Ι Αθήνας, Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας, Τμήμα Διοίκησης Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας, Αθήνα Μάρτιος 2008.

socialpolicy.gr