Ο εορτασμός καθιερώθηκε το 1910 ύστερα από πρόταση της Γερμανίδας σοσιαλίστριας Clara Zetkin κατά τη διάρκεια της Δεύτερης Σοσιαλιστικής Διεθνούς ενώ εορτάσθηκε για πρώτη φορά το 1911. Μετά την επικράτηση της Οκτωβριανής Επανάστασης στη Ρωσία, η φεμινίστρια Αλεξάνδρα Κολοντάι έπεισε τον Λένιν να καθιερώσει την 8η Μαρτίου ως επίσημη Αργία.
Η Παγκόσμια ημέρα των γυναικών ξεκίνησε έτσι να εορτάζεται στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, της Ρωσίας, καθώς και του ευρύτερου πρώην σοβιετικού μπλοκ.
Η άνοδος του φεμινιστικού κινήματος στη Δύση τη δεκαετία του ’60 αναζωογόνησε τη Διεθνή Ημέρα της Γυναίκας, που από το 1975 διεξάγεται υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, με στόχο την ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση σχετικά με τα γυναικεία δικαιώματα και τα κοινωνικά προβλήματα και τις διακρίσεις που αυτές αντιμετωπίζουν.
Η 8ηΜαρτίου θεσμοθετήθηκε ως Διεθνή Ημέρα από τον Ο.Η.Ε το 1977, ο οποίος και κάλεσε όλες τις χώρες του κόσμου προωθήσουν το μήνυμα της κατοχύρωσης και υποστήριξης των δικαιωμάτων των γυναικών, της ισότητας ανδρών-γυναικών και της εκ νέου αξιολόγησης της θέσης των γυναικών στο κοινωνικό σύνολο.
Παραδοσιακά κάθε χρόνο σαν σήμερα, ενώσεις που «μάχονται» για τα δικαιώματα των γυναικών και ακτιβιστές διαδηλώνουν σε ολόκληρη την υφήλιο με στόχο την προώθηση των αιτημάτων του γυναικείου κινήματος.
Σήμερα, σε πολλές περιοχές, η ημέρα έχει χάσει το πολιτικό της νόημα, και έχει γίνει απλώς μια ευκαιρία για τους άνδρες να εκφράσουν την αγάπη τους προς τις γυναίκες όπως άλλωστε συμβαίνει και με τη Γιορτή της Μητέρας ή ακόμη και με την πλήρως εμπορευματοποιημένη Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.
Σε άλλες χώρες, ωστόσο παραμένει η αρχική ισχυρή πολιτική σημασία της ημέρας για την υποστήριξη της ενδυνάμωσης και της προώθησης της ισότητας των γυναικών.
