Η σημασία της γλώσσας στην ανάπτυξη του πολιτισμού έγκειται στο ότι ο άνθρωπος, δίπλα στον κόσμο αυτόν εδώ, έθεσε έναν άλλο κόσμο, δικό του, ένα μέρος που θεώρησε αρκετά γερό για να στηριχθεί πάνω του, ξεχαρβαλώνοντας όλο τον υπόλοιπο κόσμο και κυριαρχώντας πάνω του. Στο μέτρο μάλιστα που ο άνθρωπος πίστεψε για μεγάλα χρονικά διαστήματα, στις έννοιες και στα ονόματα των πραγμάτων, όπως σε τόσες και τόσες aeternae veritates (αιώνιες αλήθειες), στ’ αλήθεια οικειοποιήθηκε αυτήν την αλαζονεία ξεπερνώντας με τη βοήθειά της το επίπεδο του ζώου:
πίστευε πως με τη γλώσσα κρατούσε πράγματι στα χέρια του τη γνώση του κόσμου. Ο τεχνίτης του λόγου δεν στάθηκε και τόσο σεμνός ώστε να πιστέψει πως δεν έκανε τιποτ’άλλο από το να δίνει ονομασίες στα πράγματα, αντίθετα μάλιστα φαντάστηκε πως με τις λέξεις του έκφραζε την υπέρτατη γνώση των πραγμάτων..
στην πραγματικότητα η γλώσσα είναι η πρώτη φάση στην έρευνα της επιστήμης. Κι εκεί επίσης, οι πλουσιότερες πηγές δύναμης ανάβλυσαν από την πίστη στην αλήθεια που ανακαλύφθηκε. Είναι πολύ εκ των υστέρων, μόλις τώρα ακριβώς, που οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν το τεράστιο λάθος που διέσπειραν με την πίστη τους στη γλώσσα.
– Ανθρώπινο, πολύ Ανθρώπινο, Ι –
Jeanee Delhomme: “Νίτσε”, Αθήνα, Εκδόσεις Πλέθρον, 1984.
Discover more from socialpolicy.gr
Subscribe to get the latest posts sent to your email.