“Poverty, social inequality and mental health” Vijaya Murali and Femi Oyebode–Απόδοση στα Ελληνικά, Ντούνης Ανδρέας— Τα μεταδοτικά νοσήματα δεν αποτελούν τα μόνα που καταδεικνύουν την ισχυρή κοινωνιο-επιδημιολογική συσχέτιση – οι ψυχιατρικές παθήσεις όχι μόνο εμφανίζουν υψηλότερους δείκτες στις φτωχότερες περιοχές, αλλά επίσης συγκεντρώνονται συνηθέστερα κατά συστάδες (cluster together) σε παρηκμασμένες και μειονεκτούντες κοινότητες εντός των πόλεων. (Φυσικά) τα χρήματα δεν αποτελούν τον “εγγυητή” της καλής ψυχικής υγείας, ούτε η απουσία τους οδηγεί απαραίτητα στην ψυχική νόσο. Παρόλα αυτά, συμπεραίνεται γενικώς ότι η φτώχεια μπορεί να αποτελέσει τόσο προσδιοριστικό παράγοντα όσο και συνέπεια της κακής ψυχικής υγείας (Langner & Michael, 1963). [ΤΑ LINK ”ΟΔΗΓΟΥΝ” ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΠΛΗΡΕΙΣ ΠΗΓΕΣ]
Η πολυπλοκότητα και η αλληλόδραση παραγόντων όπως η φτώχεια, η υγεία, και η απασχόληση καθιστούν πολύ ενδιαφέρουσα την πρόκληση να ανακαλύψουμε την σχέση η οποία υπερισχύει μεταξύ τους. Οι σχέσεις μεταξύ του social status και ποικίλλων όψεων της ψυχικής διαταραχής έχουν κινήσει εδώ και πολύ καιρό το ενδιαφέρον τόσο των θεραπευτών όσο και των ερευνητών, και υφίσταται ήδη ένας αρκετά μεγάλος όγκος ερευνητικών αναφορών που καταδεικνύουν τη σημαντικότητα του κοινωνικού status για την κατανόηση της ψυχικής ασθένειας και της αναπηρείας.
Επιδημιολογικές μελέτες σε ολόκληρο τον κόσμο έχουν δείξει ότι υφίσταται μία ανάστροφη σχέση μεταξύ της ψυχικής νόσου και της κοινωνικής τάξης. Οι ψυχικές διαταραχές έχουν δειχθεί επίμονα να είναι πιο συνήθεις ανάμεσα σε άτομα χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων. Ο επιπολασμός των ψυχικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένων των νευρωτικών διαταραχών, των λειτουργικών ψυχώσεων και της εξάρτησης στο αλκοόλ και τα ναρκωτικά μελετήθηκε το 1995 στην Έρευνα που δημοσιεύθηκε από το Γραφείο Απογραφών και Ερευνών Πληθυσμού (Office of Population Censuses and Surveys (Meltzer et al, 1995).
Το επαγγελματικό στάτους αποτέλεσε έναν κύριο παράγοντα για την επεξήγηση της διαφοροποίησης των δεικτών επιπολασμού όλων των ψυχιατρικών διαταραχών στους ενήλικες.
Η ανεργία αύξανε σημαντικά την αναλογία πιθανοτήτων των ψυχικών διαταραχών εν συγκρίσει με την ομάδα αναφοράς. Σχεδόν τετραπλασίαζε τις πιθανότητες εξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες έπειτα από τον έλεγχο των έτερων (controlling for) κοινωνιοδημογραφικών μεταβλητών. Η ανεργία επίσης, σχεδόν τριπλασίαζε τις πιθανότητες ανάπτυξης φοβίας και λειτουργικής ψύχωσης. Επίσης υπερδιπλασίαζε τις πιθανότητες εμφάνισης καταθλιπτικού επεισοδίου, γενικευμένης αγχώδους διαταραχής και ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής.
Advances in Psychiatric Treatment – 2004
http://apt.rcpsych.org/content/10/3/216.full
