Ελένη Τομπέα-Πρόκειται για το φωτογραφικό project του Ιταλού φωτογράφου Gabriele Galimberti, που διήρκησε 18 μήνες.
Όπως ανέφερε ο ίδιος στο περιοδικό The Times, ο τρόπος που παίζουν τα παιδιά μπορεί να δείξει πολλά.
“Τα πιο πλούσια παιδιά ήταν πιο κτητικά. Στην αρχή δεν με άφηναν να αγγίξω τα παιχνίδια τους και χρειαζόμουν περισσότερο χρόνο ώστε να μου επιτρέψουν να παίξω με αυτά. Στις φτωχές χώρες η δουλειά μου ήταν πιο εύκολη. Ακόμα και όταν τα παιδιά είχαν μόνο 1-2 παιχνίδια δεν τους ένοιαζε. Στην Αφρική για παράδειγμα, τα παιδιά έπαιζαν κυρίως έξω στο δρόμο με τους φίλους τους.”
Ακόμα και σε ότι αφορά τα παιδιά, αυτά μοιράζονταν ομοιότητες σχετικά με τις λειτουργίες που τα παιχνίδια τους εξυπηρετούσαν. Ο Galimberti συνάντησε ένα εξάχρονο αγόρι στο Τέξας της Αμερικής και ένα τετράχρονο κορίτσι απο το Μαλάουι που και τα δυο είχαν πλαστικούς δεινόσαυρους οι οποίοι τους προστάτευαν απο τους κινδύνους που εγκυμονούσε το σκοτάδι, απο απαγωγείς και απο δηλητηριώδη ζώα. Ένα ακόμη κοινό στοιχείο ήταν ο τρόπος με τον οποίο τα παιχνίδια των παιδιών αντικατόπριζαν τον κόσμο στον οποίο ζούνε. Ένα κορίτσι στο Mumbai, αγαπούσε τη Μονόπολη επειδή της άρεσε η ιδέα του να χτίζεις σπίτια και ξενοδοχεία ενώ ένα αγόρι απο το Μεξικό αγαπούσε τα φορτηγά επειδή τα έβλεπε κάθε μέρα στο χωρίο του σε ένα εργοστάσιο ζάχαρης της περιοχής.
Σύμφωνα με τον φωτογράφο, τα παιχνίδια των παιδιών αποκαλύπτουν τις φιλοδοξίες και τα όνειρα αυτών που τα αγόρασαν εξαρχής.
“Κάνοντας αυτό το project, έμαθα περισσότερα για τους γονείς παρά για τα ίδια τα παιδιά. Υπήρχε μια μητέρα απο τη Λετονία που οδηγούσε ταξί για βιοποριστικούς λόγους και αγόραζε συνέχεια στο παιδί της αυτοκινητάκια. Ένας Ιταλός αγρότης του οποίου η κόρη καμάρωνε για τα πλαστικά της γεωργικά εργαλεία. Οι γονείς απο τη Μέση Ανατολή και Ασία, πίεζαν τα παιδιά τους να φωτογραφηθούν ακόμα και όταν αυτά ήταν νευρικά ή αναστατωμένα ενώ γονείς απο τη Νότια Αμερική ήταν πιο χαλαροί και ήρεμοι λέγοντας μου να κάνω ότι θέλω εφόσον τα παιδιά τους δεν είχαν πρόβλημα με αυτό.”
Orly – Brownsville, Texas
Puput – Bali, Indonesia
Li Yi Chen – Shenyang, China
Alessia – Castiglion Fiorentino, Italy
Abel – Nopaltepec, Mexico
Allenah – El Nido, Philippines
Keynor – Cahuita, Costarica
Arafa & Aisha – Bububu, Zanzibar
Noel – Dallas, Texas
Bethsaida – Port au Prince, Haiti
Enea – Boulder, Colorado
Botlhe – Maun, Botswana
Lucas – Sydney, Australia
Cun Zi Yi – Chongqing, China
Taha – Beirut, Lebanon
Maudy – Kalulushi, Zambia
Ralf – Riga, Latvia
Chiwa – Mchinji, Malawi
Davide – La Valletta, Malta
Farida – Cairo, Egypt
Jaqueline – Manila, Philippines
Julia – Tirana, Albania
Kalesi – Viseisei, Fiji Islands
Naya – Managua, Nicaragua
Niko – Homer, Alaska
Norden – Massa, Marocco
Pavel – Kiev, Ucraina
Shaira – Mumbai, India
Ragnar – Reykjavik, Iceland
Reanya – Sepang, Malaysia
Ryan – Johannesburg, South Africa
Stella – Montecchio, Italy
Talia – Timimoun, Algeria
Tangawizi – Keekorok, Kenya
Tyra – Stockholm, Sweden
Virginia – American Fork, Utah
Watcharapom – Bangkok, Thailand
There are no comments