Άνθρωποι σε όλο τον κόσμο αντιμετωπίζουν δυσκολίες ανάγνωσης για ποικίλους λόγους, όπως π.χ. λόγω δυσλεξίας, αναλφαβητισμού ή λόγω μιας άγνωστης γλώσσας σε αυτούς. Άτομα με δυσκολία ανάγνωσης είναι συχνά σε θέση να σκέφτονται με διαφορετικούς τρόπους σε σχέση με άλλους, αλλά δυστυχώς αυτή η διαφορετικότητα συχνά παρεξηγείται με αποτέλεσμα οι συγκεκριμένοι άνθρωποι να αδικούνται.
Με αυτό κατά νου, ο δυσλεκτικός Barclay ξεκίνησε ένα τυπογραφικό ταξίδι μεταφράζοντας την εμπειρία της δυσλεξίας με έναν τρόπο όμορφo αλλά εξίσου εκπαιδευτικό. Το αποτέλεσμα ήταν η δημιουργία του βιβλίου “Αναρωτιέμαι πως είναι να είσαι δυσλεκτικός” (“I Wonder How it feels like to be Dyslexic”), ένα σχεδιαστικό ταξίδι για τον αγώνα της δυσλεξίας, που στη πορεία του όχι μόνο αφήνει περιθώρια σε εναλλακτικούς τρόπους κατανόησης αλλά και τους αποδέχεται πλήρως.
Στη δημιουργία του Barclay, κάτι μεταξύ εικονογραφημένου βιβλίου και εγχειριδίου, τα γράμματα αλλάζουν μορφή σε σχήματα και αυτά ελίσσονται, αλλάζουν θέσεις και “παίζουν παιχνίδια” εξαπατώντας το μάτι. Το βιβλίο αποκαλύπτει ένα κενό μεταξύ λέξεων και εννοιών όπου νέες ερμηνείες της γλώσσας είναι δυνατές.
Ο Barclay εξηγεί “Η ενθάρρυνση εκείνων που αντιμετωπίζουν προβλήματα ανάγνωσης ώστε να τα υπερβαίνουν με τρόπους που έχουν νόημα για εκείνους δεν είναι μόνο σημαντική, αλλά και κρίσιμη.”
