Υπάρχουν περίπου ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι στον κόσμο που δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό, την πιο βασική από τις ανθρώπινες ανάγκες. Οι άνθρωποι αυτοί δεν επέλεξαν να γεννηθούν σε ένα χωριό όπου η μόνη πηγή νερού είναι ένας μολυσμένος βάλτος, ούτε να κουβαλούν 80 λίβρες νερού σε κίτρινα δοχεία καυσίμου, να σκάβουν με τα παιδιά τους στην άμμο για να βρουν νερό ή να κάνουν ουρές σε ένα πηγάδι και να περιμένουν οκτώ ώρες για έρθει η σειρά τους.
Charity: Water
Πρόκειται για έναν μη-κερδοσκοπικό οργανισμό που φροντίζει να “φέρει”καθαρό και ασφαλές πόσιμο νερό στους ανθρώπους των αναπτυσσόμενων χωρών.
Τα μέλη του Οργανισμού γνωρίζουν πως η κατασκευή ενός έργου ύδρευσης είναι το εύκολο μέρος της όλης διαδικασίας. Η διατήρηση καθαρού νερού όμως που να ρέει καθόλη την πάροδο του χρόνου, είναι μια σύνθετη υπόθεση που απαιτεί χρήματα, κατάρτιση και καινοτόμο σκέψη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, έως και το 30% του κόστους ενός έργου του οργανισμού κατευθύνεται στην κατάρτιση και την εκπαίδευση της κοινότητας για τα μέσα συντήρησης του πηγαδιού όταν το charity: water αποχωρεί από την περιοχή. Πρώτον, οι συνεργάτες του οργανισμού ξεκινούν την εκπαίδευση με την έννοια της ιδιοκτησίας. Αν η κοινότητα εκλάβει το πηγάδι ως κοινή ιδιοκτησία τότε θα το αντιμετωπίζει ως ένα κρίσιμο “πλεονέκτημα” για όλους: έτσι όλοι θα το προσέχουν από κοινού.
Ένα άλλο σημαντικό κομμάτι είναι η δημιουργία μιας επιτροπής ύδρευσης. Μια ομάδα 6-8 ατόμων επιλέγεται από το χωριό (συχνά είναι τουλάχιστον το ήμισυ των γυναικών) που εκπαιδεύονται για να πραγματοποιούν μικρές επισκευές. Συχνά, οι συνεργάτες του Charity: Water, αφήνουν ανταλλακτικά στο χωριό σε περίπτωση που κάτι χρειαστεί επισκευή (αργά ή γρήγορα, πάντα κάτι χρειάζεται επισκευή). Εάν υπάρχει μια ενεργή επιτροπή ύδρευσης, τότε το καθαρό νερό θα συνεχίσει να ρέει για περισσότερο χρονικό διάστημα. Μερικές φορές όμως, ένα τεχνικό πρόβλημα που προκύπτει είναι αρκετά δύσκολο για να το επιλύσει η εκάστοτε επιτροπή. Έτσι οι κοινότητες αναγκάζονται να περιμένουν μήνες για την επισκευή, με αποτέλεσμα να γυρίζουν στην κατανάλωση βρώμικου νερού, για την ακρίβεια μη πόσιμου.
Στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, μια ομάδα κινητών μηχανικών επισκέπτεται κάθε ένα από τα πηγάδια του οργανισμού τρεις φορές το χρόνο, κάνοντας συντήρηση και τις απαραίτητες επισκευές για να διατηρείται η ροή του καθαρού νερού. Οι κοινότητες καλούνται να πληρώσουν 8 δολάρια το μήνα για να βοηθήσουν στην κάλυψη των δαπανών επισκευής, όμως δεν μπορούν να καλύψουν όλες οικονομικά την πληρωμή. Αντί μετρητών, τα συνεργεία επισκευής λαμβάνουν μερικές φορές κατσίκια ή κοτόπουλα, ως ανταμοιβή από την κοινότητα για την προσφορά τους.
Στο Μαλάουι, εκτός από την εκπαίδευση των επιτροπών ύδρευσης της κοινότητας, οι συνεργάτες του οργανισμού εκπαιδεύουν έναν τοπικό μηχανικό ο οποίος είναι υπεύθυνος για τη διασφάλιση της ροής του νερού σε πολλαπλά σημεία της περιοχής. Οι κοινότητες της περιοχής του, τον καλούν όταν οι αντλίες τους σπάνε και αυτός λαμβάνει ως αντάλλαγμα για τις επισκευές είτε χρήματα είτε τρόφιμα.
Πέρυσι στην Ινδία, το Charity: Water ξεκίνησε μια εντελώς νέα προσέγγιση: Επένδυσε σε νέους επιχειρηματίες από το μηδέν, βοηθώντας τους να αναπτύξουν μικρές επιχειρήσεις για την επισκευή σπασμένων αντλιών και κατασκευών ύδρευσης.
Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον μη κερδοσκοπικό οργανισμό και τα έργα του, επισκεφτείται την επίσημη ιστοσελίδα του charitywater.org.
socialpolicy.gr
