"A day at work doesn't look like this. What about a day at school?" (βίντεο) - Στοιχεία για τον σχολικό εκφοβισμό

Στοιχεία για τον Σχολικό Εκφοβισμό:

Έρευνες δείχνουν πως το ήμισυ των παιδιών πέφτουν θύματα εκφοβισμού κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια των σχολικών τους χρόνων. Περισσότερο από το 10% είναι θύματα εκφοβισμού σε τακτική βάση.
Η λέξη “bully” χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1530. Σήμαινε αγαπημένος/αγαπημένη και χαρακτήριζε και τα δύο φύλα. Προέρχεται από την ολλανδική λέξη boel, που σημαίνει “εραστής” ή “αδελφός”. Γύρω στο δέκατο έβδομο αιώνα, ο όρος άρχισε να σημαίνει “αγαπητός φίλος”, “αυτός που προκαλεί φασαρία”, και στη συνέχεια “αυτός που παρενοχλεί τους αδύναμους”.
Αν και τα κορίτσια τείνουν να χρησιμοποιούν πιο έμμεσες, συναισθηματικές μορφές εκφοβισμού, νέες έρευνες δείχνουν ότι τα κορίτσια είναι πιο επιθετικά από ό, τι στο παρελθόν.
Διάφοροι παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο για ένα παιδί να πέσει θύμα εκφοβισμού, συμπεριλαμβανομένων: υπερβολικός γονικός έλεγχος, ασθένεια ή αναπηρία, παθητικότητα, κοινωνική φοβία, αγοραφοβία, υπερβολικό άγχος.
Πολλοί ενήλικες που υπήρξαν θύματα εκφοβισμού αναφέρουν πως με το πέρασμα του χρόνου, τα συναισθήματα της δυστυχίας και της ντροπής μειώθηκαν. Ωστόσο, εκείνοι που θυμούνται τον εκφοβισμό ως μια έντονα οδυνηρή εμπειρία, συνεχίζουν να έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση, κατάθλιψη, παθολογική τελειότητα και νευρωτικές διαταραχές.
Ο μέσος όρος διάρκειας ενός επεισοδίου εκφοβισμού διαρκεί μόνο 37 δευτερόλεπτα. Οι εκπαιδευτικοί παρατηρούν ή παρεμβαίνουν σε μόνο 1 στα 25 περιστατικά.
Υπάρχει μια σύνδεση μεταξύ εκφοβισμού και εκτεταμένης έκθεσης στη βία. Όταν ένα παιδί ξεκινά το νηπιαγωγείο,έχει ήδη δει περίπου 8.000 δολοφονίες στην τηλεόραση.
Οι πιο συνηθισμένες μορφές εκφοβισμού είναι: κοινωνικός εκφοβισμός (εξαιρούνται τα θύματα από δραστηριότητες, φήμες), λεκτική παρενόχληση (απειλές, σαρκαστικά σχόλια, πειράγματα, εκδηλώσεις μίσους), και σωματική παρενόχληση ( χτύπημα, μπουνιές, κλωτσιές, πνιγμός)
Ο σωβινισμός ή ο ακραίος πατριωτισμός συχνά οδηγεί σε εκφοβισμό.