Η Σεχταριστική Βία στο Ιράκ καταργεί κάθε Δικαίωμα των Γυναικών

24 Ιουνίου 2014: Nεαροί άνδρες οπλισμένοι με τουφέκια μεταβαίνουν από πόρτα σε πόρτα στη Μοσούλη, τη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Ιράκ, απαγάγοντας “γυναίκες που δεν ανήκαν σε κανέναν” για το “Jihad Nikah” ή αλλιώς Σεξουαλικό Τζιχάντ. Από τις 9 Ιουνίου εώς και τις 12 Ιουνίου, οι ακτιβιστές για τα δικαιώματα των γυναικών τεκμηρίωσαν 13 περιπτώσεις γυναικών που απήχθησαν και βιάστηκαν από τους μαχητές του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και της Συρίας (ISIS) ή DA’ESH, αραβική συντομογραφία για το όνομα της ομάδας. Από τις 13 γυναίκες, 4 από αυτές αυτοκτόνησαν επειδή δεν άντεξαν την ντροπή και ο αδελφός μιας από αυτές τις γυναίκες αυτοκτόνησε επίσης γιατί δεν άντεξε το γεγονός ότι δεν μπόρεσε να προστατεύσει την αδελφή του.

Η παραπάνω είναι μια μόνο αναφορά της ακραίας βίας στο Ιράκ, δεδομένου ότι οι μαχητές Σουνίτες DA’ESH έχουν καταλάβει τον έλεγχο μεγάλων τμημάτων της χώρας κατά τις τελευταίες τρεις εβδομάδες.

Σύμφωνα με ανώνυμη σύμμαχο του Παγκόσμιου Ταμείου για τις Γυναίκες στη Βαγδάτη (Global Fund for Women), το να είσαι γυναίκα στο Ιράκ ήταν δύσκολο και πριν από τον πόλεμο. Τώρα οι στρατιωτικοί ηγέτες μοιράζουν όπλα σε νέους ανεκπαίδευτους, αναλφάβητους και άνεργους Shia άνδρες, με την υπόχεση μεγάλων μισθών, εάν εγκαταλείψουν τα σπίτια τους για να πολεμήσουν.

“Οι γυναίκες βιώνουν παρενοχλήσεις παντού”, δήλωσε η σύμμαχος του Global Fund, η οποία παραμένει ανώνυμη, λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια της. “Αλλά τώρα, όλοι οι άνδρες έχουν όπλα. Νομίζω ότι κάποιος θα με απαγάγει ή θα με πυροβολήσει αν δεν κάνω ότι θέλει. Θα με πυροβολήσει και λόγω της επικήρυξης, που προτρέπει αρτιμελείς Ιρακινούς να πάρουν τα όπλα εναντίον των σουνιτών εξτρεμιστών, κανείς δεν κάνει ερωτήσεις. “

Η Σεχταριστική βία επιβραδύνει την πρόοδο για τα Δικαιώματα της Γυναίκας

Με πάνω από 1.000 θύματα μέσα σε μόλις τρεις εβδομάδες, η θρησκευτική σύγκρουση ανάγκασε τις περισσότερες οργανώσεις για τα δικαιώματα των γυναικών να περιορίσουν τα προγράμματά τους. Η Οργάνωση για την Ελευθερία των Γυναικών στο Ιράκ (Organization of Women’s Freedom in Iraq) βρισκόταν στη διαδικασία υλοποίησης μιας εκστρατείας κατά του άρθρου 79 του νόμου Jaafari Personal Status Law, ενός νόμου ο οποίος, μεταξύ άλλων παραβιάσεων των δικαιωμάτων των γυναικών, θα χορηγήσει την επιμέλεια κάθε παιδιού δύο ετών ή μεγαλύτερης ηλικίας στον πατέρα σε περίπτωση διαζυγίου, μειώνοντας παράλληλα την ηλικία γάμου στα 9 έτη για τα κορίτσια και 15 έτη για τα αγόρια, ανοίγοντας επίσης την πόρτα στους γάμους κοριτσιών ηλικίας κάτω των 9 ετών με την έγκριση ενός γονέα.

Το κουβάρι που έμπλεξαν οι ΗΠΑ

Η ακραία θρησκευτική βία είναι ένα σχετικά νέο φαινόμενο στο Ιράκ, λαμβάνοντας τεράστιες διαστάσεις κατά την εισβολή των ΗΠΑ το 2003. Τα mainstream μέσα μαζικής ενημέρωσης που κατηγορούν τον ιρακινό λαό αποτελούν ένα μέρος της συνολικής χειραγώγησης των γεγονότων του ρόλου της Αμερικής στην διαίρεση του ιρακινού λαού. Η ζημιά του Ιρακινού λαού πραγματοποιείται, μεταξύ άλλων, λόγω μιας γενιάς που δεν είχε πρόσβαση στην εκπαίδευση.

Πρόσφυγες διαφεύγουν σε κουρδικά εδάφη

Καθώς οι μάχες εντείνονται στο βόρειο και δυτικό Ιράκ, πάνω από 300.000 πρόσφυγες έχουν ήδη διαφύγει στην κουρδική περιοχή για ασφάλεια, όπου η Ύπατη Αρμοστεία και άλλες οργανώσεις αρωγής δημιούργησαν ένα στρατόπεδο προσφύγων στην άγονη περιοχή της Khazer.

“Δεν ήμασταν προετοιμασμένοι για αυτήν την εισροή των προσφύγων, λέει μια σύμμαχος του Παγκόσμιου Ταμείου στο Ερμπίλ, πόλη στο Κουρδιστάν. “Η κατάσταση δεν είναι καθόλου βιώσιμη. Η πλειονότητα δεν έχει πουθενά να πάει και πλήθος κόσμου διαμένει σε πάρκα. Ολόκληρες οικογένειες έμειναν χωρίς τα βασικά: καταλύμματα, τρόφιμα και ρούχα”.

Ενώ αυτά τα κύματα των εκτοπισμένων στο Κουρδιστάν περιλαμβάνουν Σιίτες, Σουνίτες και χριστιανικές οικογένειες, η πίεση για τους ιρακινούς χριστιανούς είναι μεγαλύτερη λόγω της διαβόητης βαρβαρότητας της DA’ESH. Οι χριστιανές γυναίκες στις περιοχές που ελέγχονται από τη DA’ESH αναγκάζονται να φορούν μαντίλα και να πληρώνουν φόρο προστασίας για να παραμένουν ασφαλείς.

“Γνωρίζουμε τι έχει συμβεί στις γυναίκες στο Ιράκ – δολοφονίες και παραβιάσεις – κάτι που έχουμε ήδη υποστεί σε δυσβάσταχτο βαθμό”, δήλωσε η σύμμαχος του Ταμείου στο Ερμπίλ. “Δεν υπάρχει τίποτα που να μην έχουν πράξει, κάτι που εξαπλώνει τον πανικό μεταξύ των γυναικών μόλις ακούνε για μια νέα κρίση. Οι γυναίκες χρησιμοποιούνται ως όπλο για αντίποινα”.

Πηγή: globalfundforwomen.org

socialpolicy.gr

Κράτα το