Απόδοση στα Ελληνικά/ Επιμέλεια Άρθρου: Ντούνης Ανδρέας
Η Ευρωπαϊκή Πλατφόρμα κατά της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού αποτελεί μία από τις επτά κύριες πρωτοβουλίες της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020» για έξυπνη, βιώσιμη και ενταξιακή ανάπτυξη.
Έχει σχεδιασθεί ώστε να βοηθήσει τα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να προσεγγίσουν τον κύριο στόχο της εξόδου 20 εκατομμυρίων ανθρώπων από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό.
Η πλατφόρμα ξεκίνησε τη λειτουργία της το 2010 και θα παραμείνει ενεργή έως το 2020.
— Δράσεις Πολιτικής:
Η Πλατφόρμα βασίζεται σε πέντε τομείς δράσεων:
— Η ανάληψη δράσεων σε ολόκληρο το φάσμα των πολιτικών, όπως της αγοράς εργασίας, της υποστήριξης μέσω συστημάτων ελαχίστου εισοδήματος, της υγειονομικής περίθαλψης [1], της εκπαίδευσης, της στεγαστικής πολιτικής για την αντιμετώπιση της έλλειψης στέγης [2] και της πρόσβασης σε βασικούς τραπεζικούς λογαριασμούς.
— Καλύτερη χρήση των πόρων της Ε.Ε. για την υποστήριξη της κοινωνικής ένταξης [3]. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρότεινε να διατεθεί το 20% του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Ταμείου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και του Κοινωνικού Αποκλεισμού.
— Η ευρύτερη προώθηση απτών δεδομένων-αποδείξεων σχετικά με την αποτελεσματικότητα των καινοτόμων κοινωνικών πολιτικών, προτού διευρυνθεί η εφαρμογή τους.
— Συνεργασία με την κοινωνία των πολιτών ώστε να υποστηριχθεί με μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων στην κοινωνική πολιτική. Η συμμετοχή των ανθρώπων που βιώνουν τη φτώχεια αναγνωρίζεται πλέον ως καταλυτικής σημασίας για τις στρατηγικές ένταξης.
— Η βελτίωση του συντονισμού των πολιτικών μεταξύ των κρατών-μελών της Ένωσης έχει θεμελιωθεί μέσω της χρήση της Ανοικτής Μεθόδου Συντονισμού για την Κοινωνική Προστασία και την Κοινωνική Ένταξη.
________________________________
[1] Η Διασφάλιση της πρόσβασης σε υψηλής ποιότητας υγειονομική περίθαλψη αποτελεί έναν κύριο στόχο των συστημάτων κοινωνικής προστασίας στις χώρες της Ε.Ε. – αποτελώντας ουσιαστικά τη δεύτερη μεγαλύτερη κοινωνική δαπάνη μετά τις συντάξεις.
* Σε επίπεδο ΕΕ η πρόσβαση στην υγειονομική φροντίδα αποτελεί ένα ζήτημα κλειδί. Έχει κατηγοριοποιηθεί ως μία από τις κοινές αξίες των κρατών-μελών της ΕΕ, όπως συμφωνήθηκε τον Ιούνιο του 2006 από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης ( αναλυτικότερα: https://socialpolicy.gr/2013/08/)
Τα συστήματα υγειονομικής φροντίδας αντιμετωπίζουν την πρόκληση των γηρασκόμενων πληθυσμών και των αυξανόμενων αναγκών, ως αποτέλεσμα ακόμη και μη-δημογραφικών παραγόντων, όπως την ανάδυση νέων και συχνά δαπανηρών θεραπειών.
___________________
[2] – Η έλλειψη στέγης δεν ταυτίζεται ως έννοια μονάχα με τους ανθρώπους που κοιμούνται στο δρόμο (sleeping rough). Αφορά και περιπτώσεις διαβίωσης σε προσωρινή στέγη είτε σε διαβίωση υπό επισφαλείς συνθήκες στέγης ή κακής ποιότητας.
Οι συνηθέστερες αιτίες της έλλειψης στέγης είναι:
— Ανεργία και φτώχεια.
— Μετανάστευση.
— Γήρας.
— Προβλήματα υγείας.
— Διάλυση προσωπικών σχέσεων.
— Έλλειψη προσιτής οικονομικά στέγης για ενοικίαση
— Ανεπαρκής υποστήριξη για τους ανθρώπους που εξέρχονται από δομές φροντίδας, νοσοκομεία, φυλακές ή άλλα δημόσια ιδρύματα.
Οι άστεγοι άνθρωποι έρχονται συχνά αντιμέτωποι με μειωμένο προσδόκιμο ζωής, με προβλήματα υγείας, διακρίσεις, απομόνωση και σημαντικά εμπόδια στην πρόσβαση σε βασικές δημόσιες υπηρεσίες και επιδόματα.
* H ορθή κατανόηση του φαινομένου της έλλειψης στέγης και η κριτική αποτίμηση των παρεχόμενων υπηρεσιών για την έλλειψη στέγης αποτελούν σημεία-κλειδιά για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών για την καταπολέμησή της (effective homelessness strategies), την πρόληψη της έλλειψης στέγης και την προώθηση των καλών πρακτικών στις υπηρεσίες που παρέχονται στους άστεγους. (Πηγή: socialpolicy.gr/2014/05)
_______________________
[3] Η Levitas διακρίνει τρεις πολιτικούς λόγους για τον κοινωνικό αποκλεισμό: α) τον αναδιανεμητικό λόγο – που θέτει το ζήτημα της αναδιανομής εισοδήματος και την καταπολέμηση της φτώχειας για την άρση του κοινωνικού αποκλεισμού , β) τον λόγο περί κοινωνικής ενσωμάτωσης, όπου ουσιαστικά η ένταξη στην εργασία αποτελεί το καθοριστικό βήμα καταπολέμησης του αποκλεισμού και γ) τον λόγο περί «κατώτερης ηθικής τάξης» όπου οι αποκλεισμένοι ενοχοποιούνται για την κατάσταση που βιώνουν που προκαλείται από την «ανευθυνότητα» και το «χαμηλό ηθικό επίπεδο» ( Περισσότερα εδώ: socialpolicy.gr/2012/02/)
— Περισσότερα για τις νέες στρατηγικές της Ε.Ε για την κοινωνική ένταξη εδώ: socialpolicy.gr/2014/08
————————————————————-
* Πηγές: http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=961,
http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=754&langId=en ,
http://ec.europa.eu/social/main.jsp?catId=1061&langId=en
socialpolicy.gr