Ασημάκης Πανσέληνος- “Τότε που ζούσαμε”, εκδόσεις Μεταίχμιο

ΑΣΗΜΑΚΗΣ ΠΑΝΣΕΛΗΝΟΣ

ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΖΟΥΣΑΜΕ
μυθιστόρημα

Σειρά: Ελληνική λογοτεχνία
(ISBN: 978-960-566-566-1, σελ.: 528, τιμή: 16,60€)

Γραμμένο μες στη δικτατορία της χούντας, το Τότε που ζούσαμε αποτελεί μια πράξη αντίστασης και μαζί μιαν απολογία της γενιάς του Ασημάκη Πανσέληνου (1903-1984). Ο Ασημάκης Πανσέληνος αναθυμάται τη ζωή του γνωρίζοντας πως ζει κανείς την εποχή που αγωνίζεται για κάτι καλύτερο, την εποχή που κάνει το χρέος του σαν πολίτης και σαν άνθρωπος προς τους συμπολίτες του και προς τους ανθρώπους του τόπου του και όλου του κόσμου. Οι αναμνήσεις του είναι η τελευταία του προσπάθεια να αγωνιστεί ξανά, η προσφορά του. Η μνήμη πρέπει να διατηρείται, να επιβιώνει, να ξαναγίνεται μαγιά για τις γενιές που ακολουθούν και που έχουν τους δικούς τους αγώνες να δώσουν.

Το Τότε που ζούσαμε, εκτός από ένα μαγευτικό βιβλίο αναμνήσεων, εκτός από ένα βιβλίο με συγκλονιστικές μαρτυρίες, με γοητευτική ατμόσφαιρα και με ιδέες τολμηρές και ανατρεπτικές, μας βοηθά σήμερα να θυμόμαστε πως τίποτα στη ζωή δεν μας χαρίζεται –ούτε στους ανθρώπους ούτε στους λαούς– αν δεν πολεμήσουμε και αν δεν αντισταθούμε.

Ένα μάθημα ευγλωττίας, χιούμορ, εκστατικής παρατήρησης, μνήμης, κριτικής αντιμετώπισης και ώριμης πολιτικής συνείδησης. Ένα βιβλίο που τα ’χει όλα.
Τατιάνα Γκρίτση-Μιλλιέξ

Περισσότερα για το βιβλίο εδώ: metaixmio.gr

Ο Ασημάκης Πανσέληνος (1903-1984), γιος του εμπόρου υφασμάτων Ιωακείμ και της Μυρτώς, το γένος Βελισσαρίου, γεννήθηκε στη Μυτιλήνη, όπου πέρασε τα παιδικά και γυμνασιακά του χρόνια. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από όπου αποφοίτησε το 1929, και εργάστηκε ως δικηγόρος. Στη δικτατορία του Μεταξά συνελήφθη για αντικαθεστωτική δράση και κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής και του εμφυλίου εντάχτηκε στην Αντίσταση και κλείστηκε από τους Ιταλούς και τους Άγγλους στις φυλακές Αβέρωφ και το Χασάνι αντίστοιχα. Μετά το τέλος του Εμφυλίου διετέλεσε βουλευτής Λέσβου (1950-1951) με το κόμμα της ΕΛΔ. Στη λογοτεχνία πρωτοεμφανίστηκε το 1921 με τη βράβευση ενός πεζογραφήματός του σε διαγωνισμό του περιοδικού του Θεόδωρου Θεοδωρίδη (Ντορή Ντόρου) Μυτιληνιός. Γνωστός ωστόσο έγινε κυρίως μέσα από το αυτοβιογραφικό πεζογράφημα Τότε που ζούσαμε (1974), στο οποίο παρουσιάζεται η κοινωνική και πολιτική κατάσταση της Ελλάδας από την προπολεμική περίοδο ως την εποχή του Εμφυλίου. Στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε και το πεζογράφημά του με τίτλο Νερά και χώματα και άλλα πολλά.