Μετάφραση: Ελένη Τομπέα
Σε μια προσπάθεια να εντοπιστούν οι λόγοι για τη βίαιη συμπεριφορά μεταξύ των εφήβων, πολλοί αναφέρουν τα βιντεοπαιχνίδια, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή την διάλυση των οικογενειών, αλλά ερευνήτρια πιστεύει ότι η απάντηση μπορεί να βρίσκεται στον υποσιτισμό.
“Πάνω από όλα, ο πιο επιβαρυντικός παράγοντας για την αυξανόμενη βία είναι οι αλλαγές στο αμερικανικά διατροφικά πρότυπα και η απώλεια θρεπτικών ουσιών για τα παιδιά και τους εφήβους” έγραψε η Sylvia Onusic, Ph.D., στο άρθρο της “Βίαιη συμπεριφορά: μια λύση με σαφή θέα”.
Στην πραγματικότητα, οι ελλείψεις βιταμινών και μεταλλικών στοιχείων μπορεί να συμβάλουν στο άγχος, στην επιθετικότητα και τη βίαιη συμπεριφορά, σύμφωνα με την Onusic, η εργασία της οποίας δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτό το έτος από το Ίδρυμα Weston A. Price , ένα μη κερδοσκοπικό Ίδρυμα διατροφικής εκπαίδευσης. Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να είναι υπεύθυνος για την αύξηση των ποσοστών της βίας είναι η αυξανόμενη επικράτηση της χρήσης ψυχοφαρμάκων μεταξύ των παιδιών και εφήβων, λέει η Onusic.
Ο εγκέφαλος και το νευρικό σύστημα, απαιτούν συγκεκριμένες θρεπτικές ουσίες για να λειτουργήσουν σωστά, εξηγεί η Onusic στο άρθρο της, αλλά πολλοί Αμερικανοί τρέφονται με επεξεργασμένα και άλλα μη βιταμινούχα τρόφιμα. Είτε παχύσαρκοι είτε λεπτοί, πολλοί άνθρωποι μπορούν πραγματικά να πάσχουν από διατροφική ανεπάρκεια, με ελλείψεις σε βασικές βιταμίνες, όπως τις Α, D, K, Β1, Β3, Β6, Β12, και το φυλλικό οξύ, καθώς και στα μεταλλικά στοιχεία όπως το ιώδιο, κάλιο, σιδήρο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, χρώμιο και μαγγάνιο, τα οποία προάγουν την υγεία του εγκεφάλου.
“Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό σημαίνει πως το μυαλό τους “λιμοκτονεί” έγραψε η Onusic, που βρίσκει αποδεικτικά στοιχεία πως οι διατροφικές ανεπάρκειες μπορεί να οδηγήσουν σε επιθετικότητα και βίαιη συμπεριφορά.
Πρώτα παραπέμπει σε μελέτες που καταδεικνύουν ότι οι βιταμίνες A, D3 και K2 είναι όλες κρίσιμες για την ανάπτυξη του εγκεφάλου. Για παράδειγμα, ερευνητές από το Νοσοκομείο Παίδων και Ερευνητικό Κέντρο στο Όουκλαντ της Καλιφόρνια, περιγράφουν τον τρόπο με τον οποίο η βιταμίνη D, η οποία διαχέεται ευρέως σε ολόκληρο τον εγκέφαλο, επηρεάζει τμήματα του εγκεφάλου που εμπλέκονται στην μάθηση και τη μνήμη, καθώς και στον έλεγχο των μηχανών. Άλλοι επιστήμονες έχουν δείξει πώς η βιταμίνη Κ2 είναι απαραίτητη για το σχηματισμό της μυελίνης, που προστατεύει τα νεύρα.
Εν τω μεταξύ, είναι γνωστό ότι η βιταμίνη Β διατηρεί την υγεία του εγκεφάλου. Οι ελλείψεις σε βιταμίνες Β1 ή Β3 μπορεί να προκαλέσουν τις ασθένειες beriberi και πελάγρα, αντίστοιχα, που περιλαμβάνουν νευρολογικά συμπτώματα όπως σύγχυση ακόμη και η παράνοια. Αυτό που πολλοί δεν καταλαβαίνουν είναι ότι ακόμα και οι μικρές αλλά σημαντικές ελλείψεις αυτών των βιταμινών, μπορούν να προκαλέσουν υποκλινικά συμπτώματα.
Επίσης κρίσιμη για τη θετική ψυχική υγεία, είναι η βιταμίνη Β6, ένας “προάγγελος” για 50 ενζύμα και απαραίτητη για τη διαδικασία της μεθυλίωσης. Όπως ανέφερε η Onusic στο άρθρο της, η Βιταμίνη Β12 έχει συσχετιστεί με τον παράλογο θυμό και τις ψυχικές διαταραχές. “Μια υψηλότερη συχνότητα χαμηλού Β12 βρίσκεται στους ασθενείς με ψυχικές νόσους από ότι στον γενικό πληθυσμό”. Τέλος, το φυλλικό οξύ έχει συνδεθεί με την καθυστέρηση της ανάπτυξης του εμβρύου όταν οι μητέρες λαμβάνουν ανεπαρκή παροχή κατά την κύηση.
Όσον αφορά τα μεταλλικά στοιχεία, η Onusic ισχυρίζεται ότι οι ελλείψεις σε ιώδιο, κάλιο, σίδηρο, μαγνήσιο, ψευδάργυρο, χρώμιο, μαγγάνιο, και άλλα μέταλλα (σε ορισμένες περιπτώσεις, προγεννητικές ελλείψεις) μπορεί να οδηγήσουν σε συμπτώματα ψυχικών διαταραχών, συμπεριλαμβανομένης της εχθρότητας και της επιθετικότητας.
Αναφέροντας το έργο του Stephen J. Schoenthaler, Ph.D., καθηγητή ποινικής δικαιοσύνης στο Πανεπιστήμιο της Πολιτείας της Καλιφόρνια, η Onusic περιγράφει πώς έστρεψε τις ερευνητικές προσπάθειές του για την επίδραση της διατροφής στην γνώση και τη συμπεριφορά. Ειδικότερα, εξετάζει πληθυσμούς παιδιών σχολικής ηλικίας, κρατουμένων και έγκλειστων νεαρών.
“Έχει αναφέρει ένα σημαντικά χαμηλότερο επίπεδο αντικοινωνικής συμπεριφοράς μετά από διατροφικές τροποποιήσεις, οι οποίες περιελάμβαναν τη μείωση στη κατανάλωση ζάχαρης για μια περίοδο τριών μηνών και εννέα μηνών αντίστοιχα” έγραψε η Onusic.
Στην πραγματικότητα, η υπεργλυκαιμία, που προκαλείται από μια διατροφή που είναι πλούσια σε ζάχαρη, καθώς και σε επεξεργασμένους υδατάνθρακες, θα μπορούσε να εξηγήσει πολλά παραδείγματα αντι-κοινωνικής συμπεριφοράς. Με συν-ερευνητές τους Hippchen, Schauss και άλλους, ανακάλυψε ότι η υπεργλυκαιμία προκαλεί την έκκριση της γλουταμινικής νευροτοξίνης στον εγκέφαλο, που μπορεί να οδηγήσει σε διέγερση, κατάθλιψη, θυμό, άγχος, κρίσεις πανικού και βίαιη συμπεριφορά.
“Πολλοί περιβαλλοντικοί παράγοντες είναι νέοι για το γονιδίωμα από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,” έγραψε η Onusic. “Αυτοί περιλαμβάνουν τις αλλαγές και προσθήκες στα τρόφιμα που τρώμε, οδηγώντας σε σοβαρές διατροφικές ανεπάρκειες, τις αλλαγές στην αμερικανική γεωργία και τη γονιμότητα των εδαφών, τις περισσότερες χημικές ουσίες στο περιβάλλον…”
Μεταξύ αυτών των “άλλων” αλλαγών, η Onusic συμπεριλαμβάνει και ορισμένα ψυχοφάρμακα.
Μια θεραπεία χειρότερη από την ασθένεια
Ο υποψήφιος για βραβείο Πούλιτζερ Jon Rappoport, περιγράφει διάφορες αναγνωρισμένες εξηγήσεις για τους πυροβολισμούς στα σχολεία, συμπεριλαμβανομένης της πρόσβασης σε όπλα και τη βία στην τηλεόραση, αναρωτούμενος επίσης γιατί τα μέσα μαζικής ενημέρωσης δεν έχουν σημειώσει/αναφέρει τα ψυχοφάρμακα ως πιθανή αιτία.
“Αναλύοντας τις μαζικούς πυροβολισμούς, κατά τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια, κάθε ένας δράστης ήταν χρήστης ή μόλις είχε σταματήσει τη λήψη ψυχοφαρμάκων” ανέφερε η Onusic στο άρθρο της, σημειώνοντας ότι, μεταξύ του 2004 και 2011, υπήρχαν σχεδόν 13.000 εκθέσεις προς τον Οργανισμό Τροφίμων και Φαρμάκων (FDA) “MedWatch” για ψυχοφάρμακα που προκαλούν βίαιες παρενέργειες.
Ερευνητές από το Ινστιτούτο για ασφαλείς πρακτικές φαρμακευτικής αγωγής, της Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ και του Wake Forest University School of Medicine, διαπίστωσαν 1.527 περιπτώσεις βίας που αναφέρθηκαν λόγω 31 φαρμάκων. Μεταξύ των ύποπτων φαρμάκων ήταν η βαρενικλίνη (βοήθημα για τη διακοπή του καπνίσματος), διάφορα αντικαταθλιπτικά, ηρεμιστικά/υπνωτικά, και τρία φάρμακα για την διαταραχή της ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας.
“Πράξεις βίας απέναντι στους άλλους, είναι γνήσιες και σοβαρές παρενέργειες μιας μικρής σχετικά ομάδας φαρμάκων” κατέληξαν στο συμπέρασμα τους οι ερευνητές. “Η βαρενικλίνη, η οποία αυξάνει τη διαθεσιμότητα της ντοπαμίνης, και τα αντικαταθλιπτικά με σεροτονινεργικά αποτελέσματα ήταν τα φάρμακα με τις πιο έντονες συνέπειες”.
-Onusic S. Violent Behavior: A Solution in Plain Sight. Wise Traditions. 2013.
-Moore TJ, Glenmullen J, Furberg CD. Prescription Drugs Associated with Reports of Violence Towards Others. PLOS One. 2010.
Πηγή: medicaldaily.com
socialpolicy.gr
