Ελένη Τομπέα
Με το σύνθημα “No such thing as a free lunch. Invest in healthy soil”, η φετινή παγκόσμια ημέρα για την καταπολέμηση της ερημοποίησης (World Day to Combat Desertification, 17/6) απαιτεί:
- Αλλαγή στις πρακτικές χρήσης της γης μέσω της έξυπνης γεωργίας και προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος, ιδίως στα ξηρά ευαίσθητα μέρη του κόσμου όπου γίνεται όλο και πιο σοβαρή η έλλειψη τροφίμων.
- Πρόσβαση σε τεχνολογία και δικαιώματα γης για τους μικρούς αγρότες που προστατεύουν το περιβάλλον και καλύπτουν τις ανάγκες διατροφής εκατομμυρίων νοικοκυριών, ιδίως μεταξύ των φτωχότερων νοικοκυριών.
- Ισορροπία στη χρήση της γης για την οικολογία και την κατανάλωση, αντλώντας από τις βέλτιστες πρακτικές.
- Περισσότερες επενδύσεις στις πρακτικές αειφόρου ανάπτυξης έτσι ώστε τα βιώσιμα επισιτιστικά συστήματα να γίνουν οι συνήθεις πρακτικές.
- Αποτελεσματικότερη δράση για την απερήμωση των οποίων οι επιπτώσεις στην ασφάλεια, ειρήνη και σταθερότητα, είναι αόρατες αλλά πραγματικές για τις πληγείσες χώρες και οφείλονται κυρίως στην έλλειψη τροφίμων και νερού και στις περιβαλλοντικά αναγκαστικές μεταναστάσεις.
Σύμφωνα με την έκθεση του 2014 για την κατάσταση της επισιτιστικής ανασφάλειας, περίπου 805 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο δεν διέθεταν επαρκή θρεπτικά τρόφιμα μεταξύ του 2012 και του 2014. Αυτό μεταφράζεται περίπου 1 σε κάθε 8 άτομα με το συντριπτικό αριθμό των ανθρώπων αυτών να ζούν στις αναπτυσσόμενες χώρες. Αν και έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος όσον αφορά τον Αναπτυξιακό στόχο για την εξάλειψη της πείνας, η πρόοδος σε περιοχές και χώρες είναι ανομοιόμορφη.
Η αντιμετώπιση της πείνας απαιτεί μια πολύπλευρη προσέγγιση – από την οικονομική ανάπτυξη και τη διατροφική πρόσληψη έως τη διαχείριση φυσικών καταστροφών. Η εστίαση στη γη είναι κρίσιμη. Περισσότερο από το 99.7% των θερμίδων στα τρόφιμα προέρχονται από τη γη. Με τον ανταγωνισμό για την ανάπτυξη των παραγωγικών γαιών να αυξάνεται καθώς αυξάνεται και ο παγκόσμιος πληθυσμός, η γη για την παραγωγή τροφίμων θα γίνεται ολοένα και δυσεύρετη. Η ανάκτηση υποβαθμισμένης γης κρίνεται απαραίτητη για την επισιτιστική ασφάλεια.
Η κατάσταση της πείνας είναι πιο διαδεδομένη στις ξηρές περιοχές των αναπτυσσόμενων χωρών όπου η κατακράτηση νερού είναι κακή, και η γη είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις φυσικές και ανθρώπινες καταστροφές. Η συντριπτική πλειονότητα του λαού των ξηρών περιοχών επιβιώνουν με τοπικά τρόφιμα. Η Υποσαχάρια Αφρική σημείωσε κάποια πρόοδο στην εξάλειψη της πείνας, αλλά εξακολουθεί να έχει τα υψηλότερα ποσοστά υποσιτισμού.
Πηγή: un.org
socialpolicy.gr
