Νομοθεσία περί δικαιωμάτων των παιδιών – Προστασία από τον εκφοβισμό
Μετάφραση/ Απόδοση: Ντούνης Ανδρέας
Νόμοι, ψηφίσματα, πρωτόκολλα και πολιτικές αναφορικά με τα δικαιώματα των παιδιών υφίστανται για την προστασία από τον εκφοβισμό (bullying) και παρακάτω έχουν επιλεγεί ορισμένα νομικά εργαλεία προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνδέονται με το bullying:
Η Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού – The Convention on the Rights of the Child (CRC)
• Το Άρθρο 19 καλεί τα κράτη να λάβουν όλα τα κατάλληλα νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα ώστε να προστατευθούν τα παιδιά από όλες τις μορφές σωματικής ή ψυχολογικής βίας ενώ βρίσκονται υπό τη φροντίδα του γονέα/των γονέων τους, του κηδεμόνα/των κηδεμόνων τους ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου έχει αναλάβει τη φροντίδα του παιδιού.
Στο Γενικό Σχόλιο Αριθμός 13, της Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, αναφέρεται ρητώς ότι ο ψυχολογικός εκφοβισμός (psychological bullying) με θύτες ενήλικες ή άλλα παιδιά, συμπεριλαμβανομένου του διαδικτυακού εκφοβισμού, αποτελεί μορφή ψυχολογικής βίας. Η Επιτροπή κατηγοριοποιεί επίσης τον σωματικό εκφοβισμό ως μία μορφή σωματικής βίας όπως καθορίστηκε από το Άρθρο 19 της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού. Προχωρά στην αναγνώριση του γεγονότος ότι η βία μεταξύ των παιδιών, που συχνά εκφράζεται μέσω του εκφοβισμού, μπορεί να έχει σοβαρότατο αντίκτυπο στην ανάπτυξη ενός παιδιού, στην εκπαίδευση και την κοινωνική ένταξη τόσο μεσο-πρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα” [1].
Τα Άρθρα 28 και 29 υπερτονίζουν το δικαίωμα στην εκπαίδευση.
Ο εκφοβισμός στα σχολεία παρεμποδίζει το δικαίωμα στην εκπαίδευση και στην παιδική ανάπτυξη. Αποτελεί μία μορφή διάκρισης και αποκλεισμού, και παραβιάζει την αρχή των “ασφαλών σχολείων”.
Το Ψήφισμα 68/147 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ {A/RES/68/147 UN General Assembly Resolution}‐ της 18ης Δεκεμβρίου 2013 αναφορικά με τα Δικαιώματα του Παιδιού καλεί άμεσα τα κράτη να λάβουν “μέτρα που θα διασφαλίζουν ότι όλοι όσοι εργάζονται με και για παιδιά προστατεύουν τα παιδιά από τον εκφοβισμό, συμπεριλαμβανομένου του εκφοβισμού μέσω διαδικτύου και άλλων τεχνολογιών επικοινωνιών, και εφαρμόζουν προληπτικές πολιτικές κατά του bullying με στόχο να διασφαλίσουν ένα ασφαλές και υποστηρικτικό περιβάλλον απαλλαγμένο από την παρενόχληση και τη βία.”[2]
Το Ψήφισμα 69/157–18 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ {UN General Assembly Resolution A/69/157-‐18} – του Δεκεμβρίου έτους 2014 σχετικά με τα Δικαιώματα του Παιδιού καλεί άμεσα όλα τα κράτη να λάβουν μέτρα “ώστε να σχεδιάσουν και να εφαρμόσουν προληπτικά και ολοκληρωμένα μέτρα καταπολέμησης του εκφοβισμού (anti-‐bullying measures), συμπεριλαμβανομένου του εκπαιδευτικού πλαισίου, που να αντιμετωπίζουν το bullying και την επιθετικότητα κατά των παιδιών από συνομηλίκους-συμμαθητές (peer-‐directed aggression against children), που μπορεί να περιλαμβάνει την κατάρτιση των εκπαιδευτικών και των μελών της οικογένειας καθώς και την αύξηση της ευαισθητοποίησης επί του ζητήματος μεταξύ των παιδιών.” [3]
Το Ψήφισμα 69/157-18 της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ {UN General Assembly Resolution A/69/158-‐18} του Δεκεμβρίου 2014 αποτελεί το πρώτο ψήφισμα που αναφέρεται εξ’ ολοκλήρου στον εκφοβισμό (resolution on bullying).
Το Ψήφισμα αναγνωρίζει ότι ο εκφοβισμός μπορεί πιθανώς να έχει ένα μακρο-πρόθεσμο αντίκτυπο στην απόλαυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των παιδιών και αρνητικές επιδράσεις για τα παιδιά που είναι θύματα εκφοβισμού ή εμπλέκονται σε πράξεις εκφοβισμού. Το ψήφισμα καθιστά, επίσης, σχετιζόμενο τον εκφοβισμό, τις διακρίσεις και τα στερεότυπα, και ενθαρρύνει τα Κράτη-Μέλη να:
(α) Λάβουν όλα τα απαραίτητα μέτρα για την πρόληψη και προστασία των παιδιών, συμπεριλαμβανομένου του σχολείου, από οποιαδήποτε μορφή βίας, συμπεριλαμβανομένων των εκφάνσεων του bullying, μέσω της άμεσης ανταπόκρισης σε τέτοιες πράξεις, και να παρέχουν την κατάλληλη υποστήριξη στα παιδιά που πέφτουν θύματα και εμπλέκονται σε περιστατικά εκφοβισμού,
(β) Συνεχίσουν να προωθούν και επενδύουν στην εκπαίδευση, συμπεριλαμβανομένης μία μακρο-πρόθεσμης και δια βίου διαδικασίας όπου όλοι μαθαίνουν την αξία της ανεκτικότητας και του σεβασμού για την αξιοπρέπεια των άλλων καθώς και των μέσων και μεθόδων για τη διασφάλιση αυτού του σεβασμού σε όλες τις κοινωνίες,
(γ) Παράξουν στατιστικές πληροφορίες και δεδομένα διαχωρισμένα βάσει φύλου, ηλικίας και άλλων συναφών μεταβλητών σε εθνικό επίπεδο, και να παρέχουν πληροφορίες αναφορικά με την αναπηρία, σε σχέση με το πρόβλημα του εκφοβισμού, στη βάση της οποίας μπορούν να αναλυθούν οι αποτελεσματικές δημόσιες πολιτικές,
(δ) Αυξήσουν τη δημόσια ευαισθητοποίηση, συμπεριλαμβανομένων των μελών της οικογένειας, των νόμιμων κηδεμόνων, των φροντιστών, της νεολαίας, των σχολείων, των κοινοτήτων, των ηγετών των κοινοτήτων και των μέσων ενημέρωσης καθώς και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, με τη συμμετοχή των παιδιών αναφορικά με την προστασία των παιδιών από τον εκφοβισμό,
(ε) Διαμοίραση των εθνικών εμπειριών και των καλών πρακτικών για την πρόληψη και την καταπολέμηση του εκφοβισμού, συμπεριλαμβανομένου του διαδικτυακού εκφοβισμού.”[4]
________________________________________________________________________
[1] Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Παιδιού, Γενικό Σχόλιο Αριθ. 13 2011) -‐Το δικαίωμα του παιδιού στην απαλλαγή από όλες τις μορφές βίας, CRC/C/GC/1319.
[2] Ψήφισμα του Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ A/RES/68/147 της 18ης Δεκεμβρίου 2013.
[3] Ψήφισμα που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση στις 18 Δεκεμβρίου 2014 [στην Έκθεση της Τρίτης Επιτροπής (A/69/484)] 69/157 -> Δικαιώματα του παιδιού.
[4] Ψήφισμα που υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση στις 18 Δεκεμβρίου 2014 [στην Έκθεση της Τρίτης Επιτροπής (A/69/484)] 69/158 -> Προστατεύοντας τα παιδιά από τον εκφοβισμό (bullying).
Πηγή: http://19days.woman.ch
socialpolicy.gr
