Απόδοση Ελένη Τομπέα – Το Δανικό Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα νέο αντιμεταναστευτικό νόμο, τον οποίο κατέκρινε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, ως νόμο ο οποίος θα μπορούσε να παράγει φόβο και ξενοφοβία. Το νέο νομοσχέδιο της Δανίας πρόκειται να συζητηθεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη Δευτέρα, πριν υπογραφεί από την βασίλισσα Margrethe. Ο νόμος ενδέχεται να τεθεί σε ισχύ από τον Φεβρουάριο και μετά.
Ο συγκεκριμένος νόμος καθιστά πιο δύσκολη την μόνιμη παραμονή των αιτούντων άσυλο στη χώρα, καθυστερεί την οικογενειακή επανένωση και επιτρέπει στην αστυνομία να κατασχέσει τα χρήματα ενός μετανάστη άνω των €1.350 (10.000 κορώνες). Ο πρωθυπουργός της χώρας, Lars Loekke Rasmussen, υπερασπίστηκε τη θέση της κυβέρνησής του την περασμένη εβδομάδα αναφέροντας πως πρόκειται για “το πιο παρεξηγημένο νομοσχέδιο στην ιστορία της Δανίας”.
Ωστόσο, η νέα αυτή Δανική νομοθεσία φαίνεται να “συγκρούεται” με τη σύμβαση της Γενεύης του 1951. Όπως αναφέρει στην έκθεση του Ιανουαρίου η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες, η Δανία, ενδέχεται να παραβιάζει την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τα δικαιώματα του παιδιού, καθώς και την σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για τους πρόσφυγες.
Την προηγούμενη Παρασκευή, 15 Ιανουαρίου, ο Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Nils Muiznieks, υπέδειξε ότι το ζήτημα της οικογενειακής επανένωσης εγείρει «ζητήματα συμβατότητας με το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα ανθρώπινα δικαιώματα το οποίο προστατεύει το δικαίωμα σεβασμού της οικογενειακής ζωής του ατόμου.»
Όσον αφορά τη νομοθεσία ασύλου, δεν είναι η πρώτη φορά που η Δανία πρέπει να υπερασπιστεί την ιστορική της στάση απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα. Γι ‘ αυτό και ο υπουργός Εξωτερικών της Δανίας, βρέθηκε στα γραφεία της Ύπατης Αρμοστείας – UNCHR στη Γενεύη την Πέμπτη, για να υπερασπιστεί τις παλιές και νέες πολιτικές της χώρας του περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η υπόθεση της νέας νομοθεσίας της Δανίας ήρθε στο προσκήνιο το Δεκέμβριο από τον ίδιο τον πρωθυπουργό, Lars Loekke Rasmussen. Αντί να υπερασπιστεί τη Δανία για την στάση της απέναντι στα ανθρώπινα δικαιώματα, ο Rasmussen ζήτησε μεταρρυθμίσεις στη σύμβαση της Γενεύης για τα δικαιώματα των προσφύγων, εν εξελίξει της προσφυγικής κρίσης.
Συγκεκριμένα, ο Rasmussen θέλει να δει «ευελιξία» στο δικαίωμα των προσφύγων για άσυλο σε μια δεύτερη χώρα ασύλου και περιορισμό των δικαιωμάτων για οικογενειακή επανένωση. Αυτά είναι ακριβώς τα δικαιώματα που ακύρωσε η Δανία μέσω της εθνικής νομοθεσίας της, την Πέμπτη. Κατά ειρωνικό τρόπο, η Δανία ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε τη σύμβαση της Γενεύης το 1951.
21.000 μετανάστες πραγματοποίησαν αίτηση ασύλου στη Δανία, το 2015.
Ειρωνία αποτελεί το γεγονός πως η “Γενεύη” ακολουθεί το παράδειγμα της Κοπεγχάγης. Η Ελβετία εισάγει ένα νόμο που προβλέπει τη δήμευση των περιουσιακών στοιχείων των μεταναστών, πάνω από 1.000 ελβετικά φράγκα. Επιπλέον, οι αιτούντες άσυλο που βρίσκουν μια θέση εργασίας στην Ελβετία θα πρέπει να καταβάλλουν εισφορά 10% για το εκκαθαριστικό τους σημείωμα, εκτός από τον φόρο εισοδήματος, έως ότου εξοφλήσουν ένα κόστος της τάξεως των 15.000 ελβετικών φράγκων.
Πηγή: neurope.eu
socialpolicy.gr
