Ένα μικρό, ζοφερό αλλά πραγματικό, πανόραμα της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα των μνημονίων και στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού ιχνογραφήθηκε στην Ημερίδα που διοργάνωσαν οι Ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνεργασία με το τμήμα Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ το Σάββατο (5/3) στο Σινέ Κεραμεικός, με τη συμμετοχή επιστημόνων, ευρωβουλευτών, συνδικαλιστών από την Ελλάδα και τέσσερις ακόμη χώρες της Ε.Ε., αλλά και της κυβέρνησης, την οποία εκπροσώπησε παρεμβαίνοντας στην ημερίδα ο υπουργός Εργασίας Γιώργος Κατρούγκαλος.
Ακολουθούν βασικά σημεία των παρεμβάσεων με τη σειρά που έγιναν στο άνοιγμα και στα τρία πάνελ της Ημερίδας
«Η Ευρώπη ή θα τηρήσει τις διεθνείς δεσμεύσεις της ή θα κάνει βήματα προς τα πίσω, στην κατάσταση μέσα στην οποία γεννήθηκε ο ναζισμός και ο φασισμός», επεσήμανε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Δ. Παπαδημούλης, ανοίγοντας τις εργασίες της Ημερίδας. «Είναι παράλογο ο Τόμσεν να ζητάει παραπάνω μέτρα όταν τα νούμερα έχουν εξελιχθεί καλύτερα», είπε ο Δ. Παπαδημούλης και τόνισε τη δέσμευση της συμφωνίας με τους δανειστές να επανέλθουν οι συλλογικές συμφωνίες στην Ελλάδα που καταργήθηκαν από τις κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τα δύο προηγούμενα Μνημόνια, οδηγώντας στη μείωση του κατώτατου μισθού.
«Η Ευρώπη δε βρίσκεται ενώπιον του εαυτού της μόνο στο προσφυγικό. Η επιβίωση του κοινωνικού μοντέλου, είναι μείζον θέμα την ώρα που η Ευρώπη τηρεί τον τελευταίο καιρό πορεία αντίθετη με τις παραδόσεις και την ψυχή της» επισήμανε ο υπουργός Εργασίας , Κοινωνικής Ασφάλισης και Αλληλεγγύης, Γ. Κατρούγκαλος στην παρέμβασή του στην εκδήλωση. «Το μνημόνιο που υπογράψαμε, μετά το πραξικόπημα του κλεισίματος των τραπεζών, περιλαμβάνει νεοφιλελεύθερα μέτρα», παραδέχθηκε ο υπουργός Εργασίας, και πρόσθεσε: «Θα σεβαστούμε μέχρι κεραίας τις υποχρεώσεις, αλλά θα εντάξουμε τα μέτρα σε πράξεις που έχουν ευρύτερο κοινωνικό πρόσημο και κοινωνικό σχήμα». Είπε ότι η ισονομία και κοινωνική δικαιοσύνη είναι οι δύο βασικές αρχές της προωθούμενης ασφαλιστικής μεταρρύθμισης.
Υπενθύμισε την κύρωση του αναθεωρημένου Κοινωνικού Χάρτη του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πληρέστερη προστασία των εργατικών δικαιωμάτων, βάσει του οποίου οι απολύσεις πρέπει πλέον να είναι αιτιολογημένες. Κάλεσε το εργατικό κίνημα να χρησιμοποιεί την προστατευτική νομοθεσία ως όπλο στον “πόλεμο” εργοδοσίας και εργαζομένων. Εξέφρασε την ελπίδα ότι το προτεινόμενο ασφαλιστικό θα κατατεθεί στη Βουλή εντός του μηνός και προανήγγειλε ότι, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης αξιολόγησης το υπουργείο Εργασίας θα προχωρήσει σε μέτρα αποκατάστασης και ενίσχυσης της εργατικής νομοθεσίας. «Έχουμε συγκροτήσει ήδη μια επιτροπή από ειδικούς και με βάση τα πορίσματά της θα θεσπισθεί η τομή που θα επαναφέρει το κοινωνικό σχήμα στην Ελλάδα. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας θα αποστείλει εκπρόσωπο της ο οποίος θα επιτηρεί αυτά τα μέτρα», κατέληξε ο κ. Κατρούγκαλος.
«Στην Ελλάδα δεν υπάρχει περιθώριο για άλλο εκφυλισμό των εργασιακών σχέσεων. Μπορεί το πρόβλημα να υπάρχει σε όλη την Ευρώπη, αλλά οι ανατροπές που έφεραν στην Ελλάδα τα μνημόνια στις εργασιακές σχέσεις είναι χωρίς προηγούμενο», είπε παρεμβαίνοντας στη συνέχεια της ημερίδας ο βουλευτής και συντονιστής της ΕΠΕΚΕ Εργασίας Σωκράτης Βαρδάκης. «Οι λέξεις εργασιακός μεσαίωνας και εργασιακές σχέσεις γαλέρας αντικατοπτρίζουν την πραγματικότητα. Λιγότερο από 7% των εργαζομένων καλύπτονται από τις λίγες συλλογικές συμβάσεις που μένουν σε ισχύ και αυτές σε λίγο θα είναι παρελθόν. Η χώρα δεν έχει πια απασχολούμενους, αλλά μόνο απασχολήσιμους. Για να βγούμε από το τέλμα χρειάζεται οργανωμένη αντίδραση από όλους. Πρέπει να ορθώσουμε ανάστημα για να επαναφέρουμε εργασιακές σχέσεις αξιοπρέπειας», κατέληξε ο Σ. Βαρδάκης.
Ακολούθησε το πρώτο πάνελ της ημερίδας με τίτλο «Το ευρωπαϊκό θεσμικό πλαίσιο και το «νεοφιλελεύθερο πραξικόπημα» των θεσμών εις βάρος της εργασίας».
• «Γιατί μιλάμε για πραξικόπημα; Γιατί, από τη μια μεριά το ευρωπαϊκό δίκαιο μιλάει για ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους, μιλάει για κοινωνικό διάλογο. Και από την άλλη τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα επιβάλλουν μέτρα περιορισμού των διαπραγματεύσεων και αποδυνάμωσης των συλλογικών συμβάσεων. Κι αυτό είναι πραξικόπημα», είπε η ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κ. Κούνεβα, που συντόνισε τη συζήτηση στο πρώτο πάνελ.
• «Ζούμε την κυριαρχία της νεοφιλελεύθερης πολιτικής που συντονίζει τις εργασιακές σχέσεις από το ’80 κι εντεύθεν» τόνισε ο καθηγητής του Παντείου, Γιάννης Κουζής. Ο Γ. Κουζής επεσήμανε επίσης: Η αποδυνάμωση των συνδικάτων και η αποδιάρθρωση των συλλογικών συμβάσεων αποτελεί κεντρική πολιτική που εκπορεύεται στον ευρωπαϊκό χώρο από μεμονωμένες χώρες, αλλά και από την Ε.Ε. κεντρικά από το 92-93 και μετά, με την ενθάρρυνση των πολιτικών ευελιξίας της εργασίας. Ζητούμενο έγινε η ανταγωνιστικότητα της επιχείρησης, στο πλαίσιο της οποίας ως εργαζόμενος δουλεύω χωρίς να με νοιάζει ο κλάδος, αν θα κλείσει η διπλανή επιχείρηση και αν θα μείνουν κάποιοι άνεργοι. Στη θέση της συλλογικότητας έρχεται ένας αδυσώπητος ανταγωνισμός μεταξύ των ίδιων των εργαζόμενων. Αναφερόμενος στην Ελλάδα ο Γ. Κουζής επεσήμανε: «Είχαμε από τους πιο προοδευτικούς κανόνες στην Ευρώπη που αποκαθηλώθηκαν στην τετραετία 2011-2014. Υπήρξε μια χαμένη ευκαιρία αποκατάστασης στις αρχές του 2015, υπήρχα περιθώρια κατάθεσης νομοσχεδίου αποκατάστασης της ελευθερίας των συλλογικών διαπραγματεύσεων που θα δημιουργούσε τετελεσμένα και έναν ισχυρό συμβολισμό στο πεδίο της αγοράς εργασίας. Με το τρίτο μνημόνιο έχουν δημιουργηθεί πρόσθετες δυσκολίες, αφού καμιά αλλαγή στο εργασιακό πεδίο δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση των δανειστών, ενώ υπάρχει ρητή αναφορά ότι δεν πρέπει να υπάρξει επαναφορά στην προτέρα κατάσταση, καθώς και η αναφορά στις βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές, όπως αυτές ερμηνεύονται από τους δανειστές».
• «Υπάρχει αυξανόμενη αναγνώριση ότι οι παρεκκλίσεις από την ελευθερία των συλλογικών συμβάσεων έχουν καταστρέψει την κοινωνική συνοχή και έχουν αυξήσει τις ανισότητες στην Ε.Ε.», είπε στην παρέμβασή του ο ευρωβουλευτής των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών Γκεόργκι Πιρίνσκι. Επεσήμανε ότι έχει ξεκινήσει μια σε βάθος συζήτηση για πιθανές νομικές προσφυγές στα εθνικά και ευρωπαϊκά δικαιοδοτικά όργανα για αυτές τις παρεκκλίσεις. Η Συνομοσπονδία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων έχει ξεκινήσει μια καμπάνια ώστε να αποσυνδεθεί η ανάγκη αύξησης της ανταγωνιστικότητας από τις εργασιακές μεταρρυθμίσεις, γιατί η έρευνα έχει αποδείξει ότι η αποσταθεροποίηση των εργασιακών σχέσεων δεν βοηθάει την αύξηση της ανταγωνιστικότητας.
• Ο καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου Απόστολος Δεδουσόπουλος έκανε μια αναδρομή στην εδραίωση του νεοφιλελευθερισμού στις πολιτικές απασχόλησης της Ε.Ε. ήδη από τις «Λευκές Βίβλους» του 1985 και του 1993, στις οποίες αποτυπώνεται ως κεντρική φιλοσοφία ότι για την ανεργία φταίνε οι ίδιοι οι άνεργοι και οι εργαζόμενοι. «Με την κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού η αγορά εργασίας “ξαναδιαβάζεται”, θεωρείται απλή αγορά εμπορευμάτων, αγνοείται η αναπαραγωγική της λειτουργία, υπερτονίζεται η κατανεμητική της λειτουργία, η ανεργία αποδίδεται σε παράγοντες που σχετίζονται μόνο με την προσφορά και όχι με τη ζήτηση, νέες θεωρίες που μιλούν για “φυσικό ποσοστό ανεργίας” την νομιμοποιούν ενοχοποιώντας ταυτόχρονα τους ανέργους, το εργατικό δίκαιο αποδυναμώνεται ή αντικαθίσταται από το αστικό δίκαιο που ρυθμίζει ιδιωτικές διαφορές», τόνισε ο κ. Δεδουσόπουλος. Αναφερόμενος ειδικά στην Ελλάδα και στις μνημονιακές παρεμβάσεις επεσήμανε ότι «έχει δημιουργηθεί μα χοάνη που οδηγεί στην πλήρη απορρόφηση όλων των μισθολογικών διαφορών στο κατώτατο επίπεδο. Ο κοινωνικός διάλογος στην Ελλάδα δεν υπάρχει πια, ούτε από τη μεριά των εργοδοτών ούτε από τη ΓΣΕΕ που πάσχει από χρόνια κρίση και αναξιοπιστία».
• Μερικές από τις αιτίες υποχώρησης των συλλογικών συμβάσεων και της ισχύος των συνδικάτων σκιαγράφησε ο Γκέρχαρντ Λάντσερστόρφερ, από το Αυστριακό Συνδικάτο Μεταφορών και Υπηρεσιών VIDA. «Εδώ και πολύ καιρό δεν είμαστε σε θέση να κινητοποιήσουμε αρκετά τον κόσμο, εδώ και δεκαετίες διαμορφώθηκε μια κατάσταση βολική για τους διαπραγματευτές και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες, που ένιωθαν πολύ καλά σε διαπραγματεύσεις κεκλεισμένων των θυρών, και στη συνέχεια κοινοποιούσαν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης για να πάρουν το χειροκρότημα. Οι εργαζόμενοι, μέλη των συνδικάτων μετατρέπονταν σε καταναλωτές. Πλήρωναν την εισφορά στα συνδικάτα και σε αντάλλαγμα περίμεναν τη συλλογική σύμβαση με τα όποια κέρδη της, Ξεχάστηκε έτσι, όμως, ότι όποιος κοιμάται στη δημοκρατία θα ξυπνήσει σε δικτατορία».
Το δεύτερο πάνελ της ημερίδας, με τίτλο «Συλλογικές συμβάσεις και εργασιακή απορρύθμιση: Πώς οι δυνάμεις της εργασίας θα ανακτήσουν το χαμένο έδαφος», συντόνισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Κώστας Χρυσόγονος, που έθεσε ως ένα από τα ζητούμενα της συζήτησης πώς μια αριστερή κυβέρνηση σε συντονισμό με τον εργαζόμενο κόσμο μπορούν να αντεπιτεθούν στην ταυτόχρονη απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων και την αποδυνάμωση των κοινωνικών δομών.
• Πρώτος εισηγητής στο πάνελ ο καθηγητής του ΑΠΘ Αρις Καζάκος, αφού σκιαγράφησε τα δύο μοντέλα καπιταλισμού που χωρίζουν την Ε.Ε.-, το μοντέλο το Νότου που βασίζεται στην εσωτερική ζήτηση και το μοντέλο του Βορρά, που στηρίζεται στην εξαγωγική οικονομία- ανέλυσε γιατί η προς τα κάτω ρύθμιση του μισθού που είναι απαραίτητη για τον ευρωπαϊκό «Βορρά» οδηγεί σε κατάρρευση τις οικονομίες του «Νότου». Ο κ. Καζάκος, πέρα από την παράλυση του μηχανισμού των ΣΣΕ με τα χειρουργικά κτυπήματα που κατέφεραν οι μνημονιακές ρυθμίσεις στον βασικό νόμο για τις συμβάσεις, έδωσε έμφαση στην ανάγκη αποκατάσταση του μηχανισμού της διαιτησίας, στο πνεύμα της σχετικής απόφασης του ΣτΕ. «Αν δεν υπάρξει ο επικουρικός μηχανισμός της διαιτησίας, για την οποία το κλειδί είναι η μονομερής προσφυγή, η ρύθμιση του μισθού επιστρέφει στα χέρια του εργοδότη», είπε ο κ. Καζάκος. Χαρακτήρισε μεγαλόστομη κενολογία τις «βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές», ενώ εκτίμησε ότι το καθεστώς αποκατάστασης των Συλλογικών Συμβάσεων που προβλέπει το τρίτο Μνημόνιο «δεν το αντέχει ούτε η κυβέρνηση ούτε η κοινωνία».
• «Η αποκέντρωση των συλλογικών συμβάσεων έχει οδηγήσει σε κατακερματισμό της αγοράς εργασίας και της κοινωνίας», είπε στην παρέμβασή του ο Σαλβατόρε Μάρα, από την Ιταλική Συνομοσπονδία Εργασίας (CGIL), που αριθμεί 6 εκατομμύρια μέλη. Χαρακτήρισε ένα μεγάλο μηδέν την εξαγγελία της Κομισιόν περί επανεγκαθίδρυσης ου κοινωνικού διαλόγου στην Ε.Ε. και τόνισε την ανάγκη μεταρρύθμισης των ίδιων των συνδικάτων ώστε να περιλάβουν τους επισφαλείς εργαζόμενους, αλλά και την παγκοσμιοποιημένη παραγωγή και διανομή των αγαθών. «Πάρτε το παράδειγμα του iPhone. Τα μικρά εξαρτήματά του κατασκευάζονται στην Κίνα με εκμετάλλευση παιδιών ή γυναικών, στη συνέχεια συναρμολογούνται κάπου στην Ταιβάν, μετά έρχονται σε ένα κατάστημα της Ιταλίας ή της Ελλάδας και πουλιούνται από υπαλλήλους που υποαμείβονται. Νομίζετε ότι μπορούμε να έχουμε αποτελέσματα γι’ αυτά τα προβλήματα με δράση τοπική; Πρέπει να δώσουμε εξουσίες σε ευρωπαϊκό και διεθνικό επίπεδο. Χρειαζόμαστε παγκόσμια συνδικαλιστική δράση, σε όλο το μήκος της εφοδιαστικής αλυσίδας», είπε χαρακτηριστικά ο Σ. Μάρα. Τόνισε επίσης ότι η κατάργηση και αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων συνιστά παραβίαση ανθρώπινου δικαιώματος, που είναι κατοχυρωμένο στον Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ε.Ε.
• Στη συνέχεια, η Τάνια Πέρες, εκπρόσωπος των Comisiones Obreras της Ισπανίας περιέγραψε την αποδυνάμωση των συλλογικών συμβάσεων στη χώρα της από το 2010 και μετά, με τις ρυθμίσεις που προώθησε η δεξιά κυβέρνηση Ραχόι. Η βασική παρέμβαση έδωσε στους επιχειρηματίες το δικαίωμα να αυτοεξαιρούνται από τις συλλογικές συμβάσεις ενώ κατάργησε και τη μετενέργειά τους. Η Τ. Πέρες , ωστόσο, σημείωσε με έμφαση ότι τα ισπανικά συνδικάτα έχουν καταφέρει να διατηρήσουν ζωντανό τον κοινωνικό διάλογο και τον περασμένο Ιούνιο πέτυχαν μια συμφωνία με τους εργοδότες για την αλλαγή των όρων των προηγούμενων εργασιακών μεταρρυθμίσεων. Τα ισπανικά συνδικάτα ζητούν δέσμευση από την επόμενη κυβέρνηση ότι θα σεβαστεί το περιεχόμενο αυτής της συμφωνίας εργαζόμενων και εργοδοτών.
• Στη συνέχεια η Αναστασία Φραντζεσκάκη, από το σωματείο υπαλλήλων ΟΛΠ, αναφέρθηκε στην εμπειρία της ιδιωτικοποίησης του λιμανιού και στις συνέπειες του γεγονότος ότι ήδη από την πρώτη παραχώρηση το 2009 δεν υπήρξε καμιά πρόβλεψη για τη ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στο λιμάνι. «Στον Πειραιά συνδικάτο δεν υπάρχει, η Cosco έχει κάνει συμφωνία με άλλη εταιρεία που την προμηθεύει με εργαζόμενους λιμενεργάτες. Πετύχαμε να κάνουμε συνδικάτο, όμως η Cosco δεν το αναγνωρίζει. Δεν υπάρχει συλλογική σύμβαση, ούτε ασθενοφόρο μπαίνει στον χώρο, οι ελεγκτικές αρχές που τον επισκέπτονται εντοπίζουν παραβιάσεις από τους εργολάβους της διακίνησης, όμως η Cosco δεν εμφανίζεται πουθενά», είπε η κ. Φραντζεσκάκη τονίζοντας χαρακτηριστικά: «H Cosco “πουλάει” το λιμάνι του Πειραιά στους πελάτες της ως ένα σταθερό λιμάνι στο οποίο δεν υπάρχουν απεργίες, άρα δεν υπάρχουν καθυστερήσεις».
Το τρίτο πάνελ της ημερίδας, με τίτλο «Απλήρωτη – αδήλωτη εργασία: Η «μετενέργεια» της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων», συντόνισε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Στέλιος Κούλογλου.
• Πρώτος εισηγητής ήταν ο Απόστολος Καψάλης, πρώην ειδικός γραμματέας ΣΕΠΕ, συνέδεσε την αυξημένη εργοδοτική παραβατικότητα με τη βιωσιμότητα του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης. «Προσπαθούμε να επιτύχουμε τη μεταρρύθμιση του συστήματος κοινωνικής ασφάλισης χωρίς να έχουμε καταλήξει πώς θα αντιμετωπίσουμε τη μισθωτή εργασία και τη βιωσιμότητά της. Μισό εκατομμύριο εργαζόμενοι βρίσκονται εκτός ασφάλισης και νομιμότητας. Το ποσοστό αυτοαπασχόλησης στην Ελλάδα είναι το μεγαλύτερο στην Ευρώπη. Στον αγροτικό τομέα δεν έχει ανοίξει ακόμα η συζήτηση για τη μισθωτή εργασία, ενώ δεν έχει γίνει λόγος και για την εργασία των μεταναστών στην Ελλάδα», είπε ο Απ. Καψάλης και πρόσθεσε: «Δεν έχει γίνει ακόμα προσαρμογή στις νέες συνθήκες κατεδάφισης της εργασίας που έχουν δημιουργήσει τα μνημόνια. Πώς αντιστρέφεται η κατάσταση; Με την ενεργοποίηση των συνδικάτων και την κοινωνική διαπραγμάτευση, αλλά και με εθνική στρατηγική, ώστε να μπει τέλος στην εργοδοτική αυθαιρεσία και στην αδήλωτη και απλήρωτη εργασία. Νομίζω ότι σε αυτό το ασφυκτικό πλαίσιο, με μια ισοπεδωμένη αγορά εργασίας στην Ελλάδα, μόνο με ρήξη μπορεί να αντιστραφεί ένα τόσο δυσοίωνο εργασιακό περιβάλλον».
• Η Σοφία Παπαοικονόμου, νομικός και συνεργάτης της Κ. Κούνεβα, παρέθεσε στοιχεία σύμφωνα με τα οποία «το 1/3 του οικονομικά ενεργού πληθυσμού της χώρας πληρώνεται με πολλούς μήνες καθυστέρησης. Και αυτό, την ώρα που έχουν μειωθεί κατώτατος μισθός και εργοδοτικές εισφορές». Χαρακτήρισε το φαινόμενο σύγχρονη δουλεία, παρέθετε τις πολλές άτυπες μορφές που παίρνει η απλήρωτη δουλειά (εθελοντισμός, κατάργηση υπερωριών, μετατροπή σύμβαση αορίστου σε ορισμένου χρόνου κ.ο.κ.) και κατέληξε σε ένα πλαίσιο προτάσεων για τη αντιμετώπισή της: «Για να καταπολεμηθεί η απλήρωτη εργασία απαιτείται ολιστική προσέγγιση από πλευράς κυβέρνησης, αλλά και αντιμετώπιση των αιτιών που την προκάλεσαν από το εργατικό και συνδικαλιστικό κίνημα. Προϋπόθεση σε αυτόν τον στόχο είναι η αποκατάσταση των ΣΣΕ, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η μείωση ανεργίας κι η δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και η δημιουργία νέων θεσμών ταχείας απονομής δικαιοσύνης όπως τα εργατοδικεία».
• Ο Κώστας Κουμπούνης, από την Ομοσπονδία Εργατών Μετάλλου Βελγίου (FGTB), τόνισε μεταξύ άλλων : «Σημαντικό ρόλο στην παραβατικότητα παίζει η εργοδοσία, η οποία είναι συνένοχη στις πολιτικές που εφαρμόζονται σήμερα στην Ευρώπη. Γιατί αυτές οι φιλελεύθερες πολιτικές δεν σέβονται τίποτα. Μιλάμε για μαφία. Αλλά δεν πρέπει να απογοητευόμαστε. Έχουμε τη δύναμη να κάνουμε την αυτοκριτική μας και να οργανωθούμε. Ο συνδικαλισμός πρέπει να αποδεικνύει τον ρόλο του. Τα εθνικά και τα ευρωπαϊκά συνδικάτα έχουν έναν σημαντικό ρόλο. Πρέπει να βρούμε ποιες συμμαχίες μας χρειάζονται, χωρίς να απορρίπτουμε κανέναν. Πρέπει στην καθημερινότητά μας να αποδεικνύουμε ότι είμαστε Αριστεροί. Πρέπει να περάσουμε από την περίοδο άμυνας στην περίοδο διεκδίκησης. Η αισιοδοξία είναι το μεγαλύτερο κίνητρο για τον δύσκολο αγώνα που μας περιμένει. Αγώνα που θα τον κερδίσουμε».
• Την διάχυση της επισφάλειας στην εργασία ακτινογράφησε στην παρέμβασή του ο Χρήστος Γιαμπουράνης, μέλος Δ.Σ. ΕΚΑ. Μεταξύ άλλων επεσήμανε: «Ακόμα και μέσα στην επισφάλεια, οι εργοδότες φροντίζουν ώστε οι εργαζόμενοί τους να έχουν διαφορετικά καθεστώτα αμοιβής και απασχόλησης. Χρειάζεται νομοθετική παρέμβαση, καθώς είναι δύσκολο να ενωθούν οι εργαζόμενοι, όσο υπάρχουν σημαντικές μισθολογικές διαφορές. Το σύστημα του franchise αύξησε την ανομία. Δεν πληρώνονται ένσημα και μισθοί και σε πολλές περιπτώσεις δεν κόβονται καν δελτία αποστολής, που σημαίνει και φοροδιαφυγή. Οι κλαδικές συμβάσεις, το να μπορεί ο εργαζόμενος να διεκδικεί τα δικαιώματα του, πριν από όλα είναι θέμα δημοκρατίας. Στην αρχή της κρίσης λέγαμε ότι η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως πειραματόζωο στην Ευρώπη, στον εργασιακό τομέα, και αυτό πλέον είναι κοινή παραδοχή. Ωστόσο, υπάρχουν δυνατότητες, παρά τις δυσκολίες, μέσα από αγώνες να αντιληφθούμε ότι οι κινητοποιήσεις είναι προς όφελός μας. Και να ξαναδώσουμε στον συνδικαλισμό τη θετική έννοια που είχε κάποτε».
Κλείνοντας τις εργασίες της ημερίδας ο Δ. Παπαδημούλης σημείωσε με έμφαση την ανάγκη να στραφεί το συνδικαλιστικό κίνημα και ιδιαίτερα οι αριστεροί συνδικαλιστές στους επισφαλείς εργαζόμενους, που είναι έξω από τα συνδικάτα. «Πρέπει να σταματήσει το σνομπάρισμά τους, γιατί καραδοκεί η άλωση αυτού του χώρου από την απελπισία, που μπορεί να οδηγήσει και στην ακροδεξιά», είπε ο Δ. Παπαδημούλης. Και επεσήμανε την ανάγκη πανευρωπαϊκού συντονισμού συνδικάτων, ερευνητών, διανοουμένων, πολιτικών κάτω από τη σημαία μιας κοινωνικής Ευρώπης, με θετικές και πειστικές εναλλακτικές προτάσεις, που θα αντιπαρατεθούν στην Ευρώπη του νεοφιλελευθερισμού.
Μετά το τέλος της ημερίδας, εκ μέρους όλης της ευρωομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και των διοργανωτών της ημερίδας, η Κωνσταντίνα Κούνεβα, μαζί συνεργάτες των ευρωβουλευτών, μετέβη στο λιμάνι του Πειραιά όπου καταλύουν πάνω από 2.500 πρόσφυγες και παρέδωσε στον εκπρόσωπο της Παμπειραϊκής Πρωτοβουλίας για τους Πρόσφυγες το ποσό των 1670 ευρώ, συμβολική συνεισφορά τόσο των ίδιων των ευρωβουλευτών αλλά και όσων συμμετείχαν στην ημερίδα που συγκεντρώθηκε στη διάρκειά της.
europarl.gr
