Όπως είναι γνωστό, η Ε.Σ.Α.μεΑ. από την πρώτη στιγμή της δημοσίευσης του σχεδίου νόμου: «Ενιαίο Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλειας – Μεταρρύθμιση Ασφαλιστικού-συνταξιοδοτικού συστήματος – Ρυθμίσεις φορολογίας εισοδήματος και τυχερών παιγνίων», κινητοποιήθηκε μαζί με τους Φορείς Μέλη της και κατέθεσε τις προτάσεις της για την προστασία του Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλισης & του Συστήματος Συνταξιοδότησης των ατόμων με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και των μελών των οικογενειών τους.
Με το παρόν παρουσιάζεται η κατάσταση όπως αποτυπώνεται στο νόμο 4387/2016 για το ασφαλιστικό, σύμφωνα με τις προτάσεις που είχαν κατατεθεί αναλυτικά κατ’ άρθρο από την Ε.Σ.Α.μεΑ..
Η προσπάθεια Συνομοσπονδίας δε σταματάει εδώ, αλλά συνεχίζεται μέσω της Επιτροπής που συστήνεται, -όπως αναφέρεται στο άρθρο 11- η οποία έχει ένα πολύ σημαντικό και δύσκολο έργο μπροστά της. Το αναπηρικό και γονεϊκό κίνημα πρέπει να είναι συντεταγμένο και ενωμένο.
Στο άρθρο 3 του νόμου έχει συμπεριληφθεί η συμμετοχή εκπροσώπου της Ε.Σ.Α.μεΑ. στο Εθνικό Συμβούλιο Κοινωνικής Ασφάλειας και στο άρθρο 57 έχει προβλεφθεί η συμμετοχή εκπροσώπου της Ε.Σ.Α.μεΑ. στο Δ.Σ. του Ενιαίου Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης.
Άρθρο 7: Εθνική Σύνταξη
1. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε επισημάνει ότι η αναλογική μείωση του ποσού της εθνικής σύνταξης βάσει του ποσοστού αναπηρίας του δικαιούχου και του χρόνου ασφάλισης αποτελεί κατάφωρη αδικία, αφού η Εθνική Σύνταξη χορηγείται για την κάλυψη αποκλειστικά των βιοτικών αναγκών και ουδεμία σχέση έχει με την κάλυψη των αναγκών αναπηρίας. Η προβλεπόμενη αυτή μείωση που φτάνει έως και το 50% του αρχικού ποσού της Εθνικής Σύνταξης σε συνδυασμό με τη μείωση που επέρχεται ανάλογα με το χρόνο ασφάλισης, θα οδηγήσει σε ολοκληρωτική εξαθλίωση και πείνα τους συνταξιούχους με αναπηρία και τους νέους συνταξιούχους μετά την ψήφιση αυτού του νόμου αλλά και τους παλαιούς.
Ως εκ τούτου, η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει στους συνταξιούχους με αναπηρία με ποσοστό 50% και ανεξαρτήτως ετών ασφάλισης να χορηγείται το 100% του ποσού που αντιστοιχεί στην Εθνική Σύνταξη, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.
Ο Υπουργός δήλωσε ότι είναι δίκαιο το ανωτέρω αίτημα και θα εξεταστεί από την Επιτροπή που συστήνεται γι’ αυτό το σκοπό με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. και αναφέρεται στο άρθρο 11.
2. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να εξαιρεθούν από τις μειώσεις της εθνικής σύνταξης για τους λόγους που αναφέρονται στην παρ. 2 του άρθρου 7, όσοι συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά.
Το αίτημα έγινε δεκτό και αναγράφεται στο τέλος της παρ. 2 του παρόντος άρθρου.
3. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να εξαιρεθούν από τις μειώσεις της εθνικής σύνταξης που θα γίνουν σε όσους συνταξιούχους παίρνουν μειωμένη σύνταξη λόγω ανικανότητας, ανάλογα με το ποσοστό αναπηρίας, όπως αναφέρονται στην παρ. 4 του άρθρου 7, όσοι συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά.
Το αίτημα έγινε δεκτό και αναγράφεται στο τέλος της παρ. 4 του παρόντος άρθρου.
4. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να συμπεριληφθούν οι ακόλουθες ρυθμίσεις:
α. «Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες στην οικογένεια του θανόντος υπάρχει μέλος με αναπηρία (τέκνο, σύζυγος) με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω χορηγείται ολόκληρο το ποσό της Εθνικής Σύνταξης όπως αυτό ισχύει κάθε φορά».
β. «Η διάταξη της παραγράφου α του άρθρου 5 του ν. 3232/2004, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 26 παρ. 3 του ν. 4075/2012 εξακολουθεί να ισχύει κανονικά»
Για τις διατάξεις αυτές που αφορούν στην μεταφορά της σύνταξης θανόντος γονέα σε τέκνα ορφανά και από δύο γονείς τα οποία είναι άτομα με βαριές αναπηρίες, ο Υπουργός δήλωσε ότι είναι δίκαιες και θα εξεταστούν από την Επιτροπή που συστήνεται γι’ αυτό το σκοπό με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. και αναφέρεται στο άρθρο 11.
Άρθρο 8: Ανταποδοτική σύνταξη
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει:
α) Το τελικό ποσό του αναλογικού ποσού σύνταξης εφόσον αυτό αφορά σε άτομα με αναπηρία να υπολογίζεται σύμφωνα με τις διατάξεις του κανονιστικού πλαισίου που διέπει τις συντάξεις αναπηρίας του ΙΚΑ έως και τη δημοσίευση του παρόντος σε φύλλο εφημερίδας της κυβερνήσεως. Από τις διατάξεις αυτές εξαιρούνται όσοι συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, ή με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ 210 Α’) είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά.
β) Το κατώτατο όριο σύνταξης αναπηρίας δεν μπορεί να υπολείπεται του ποσού που αντιστοιχεί στην Εθνική Σύνταξη του άρθρου 7.
Στην ψήφιση του νόμου, στο τέλος της παρ. 2α του άρθρου 8 συμπεριλήφθηκε η εξής διάταξη:
«Στις περιπτώσεις συνταξιοδότησης με τις προϋποθέσεις των διατάξεων του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007, είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές όπως ισχύουν κάθε φορά, καθώς και για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, είτε με βάση τις διατάξεις του ν.2084/1992, ως συντάξιμες αποδοχές επί των οποίων θα υπολογιστεί το ποσοστό αναπλήρωσης των 35 ετών λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου κατά τη διάρκεια της συνολικής ασφάλισής του».
Άρθρο 9: Προσωρινή σύνταξη
Στο άρθρο 9 η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει την καταβολή της προσωρινής σύνταξης κατ’ απόλυτη προτεραιότητα στους δικαιούχους που είναι άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και στους γονείς και νόμιμους κηδεμόνες που προστατεύουν άτομα με αναπηρία ή σε όσους συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, ή με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ 210 Α’) είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά.
Το αίτημα έγινε δεκτό με την παρ. 3 του άρθρου 9.
Άρθρο 10: Οικογενειακή παροχή – επιδόματα τέκνων – προσαύξηση σύνταξης
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να συμπεριληφθεί η ακόλουθη διάταξη: «Για τους γονείς που έχουν τουλάχιστον ένα τέκνο με αναπηρία με ποσοστό 67% και άνω, το ποσό της προσαύξησης της υπολογιζόμενης σύνταξης γίνεται 20% και χορηγείται εφόρου ζωής για όσο το τέκνο είναι εν ζωή».
Αναγνωρίστηκε το δίκαιο του αιτήματος από τον Υπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι θα εξεταστεί από την Επιτροπή που συστήνεται γι’ αυτό το σκοπό με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. και αναφέρεται στο άρθρο 11.
Άρθρο 11: Σύνταξη αναπηρίας
Ο Υπουργός έκανε δεκτό το αίτημα της Ε.Σ.Α.μεΑ. για συνολική εξέταση των θεμάτων που αφορούν στην αναπροσαρμογή των συντάξεων αναπηρίας και στο άρθρο 11, έχει προβλέψει τη σύσταση Επιτροπής με αντικείμενο την επανεξέταση των υφιστάμενων διατάξεων και τη θέσπιση νέων, ενιαίων κανόνων για όλες τις συντάξεις αναπηρίας, στην οποία θα συμμετέχει υποχρεωτικά και ένας εκπρόσωπος της Ε.Σ.Α.μεΑ. Μέχρι τότε, οι αιτήσεις συνταξιοδότησης λόγω αναπηρίας ως προς τις προϋποθέσεις απονομής σύνταξης θα εξακολουθούν να εξετάζονται με τις διατάξεις που ήταν σε ισχύ πριν την ψήφιση του νόμου. Με αυτό τον τρόπο αποφεύχθηκαν ξαφνικές και μη ελεγχόμενες μεταβολές και εξελίξεις στις συντάξεις αναπηρίας.
Άρθρο 12: Σύνταξη λόγω θανάτου
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει:
1. Να διαγραφεί η προϋπόθεση της εμφάνισης της αναπηρίας προ του 24ου έτους της ηλικίας, για τη χορήγηση της σύνταξης θανόντος γονέα στο τέκνο με αναπηρία, γιατί υπάρχουν βαριές αναπηρίες, οι οποίες εκδηλώνονται μετά το 24ο έτος της ηλικίας όπως τύφλωση, παραπληγία ή βαριές ψυχικές παθήσεις ή χρόνιες παθήσεις.
2. Να διαγραφεί η προϋπόθεση που αναφέρεται στην ανικανότητα προς εργασία, αφού ο όρος αυτός παραπέμπει σε αναχρονιστικές παρελθούσες περιόδους και αντίκειται πλήρως με την σύγχρονη δικαιωματική προσέγγιση για την αναπηρία.
3. Να παραμείνει σε ισχύ η περ. γ της παρ. 1 του άρθρου 19 του ν. 3863/2010 σύμφωνα με την οποία εάν ο επιζών των συζύγων, κατά την ημερομηνία θανάτου, είναι ανάπηρος σωματικά ή πνευματικά σε ποσοστό 67% και άνω, λαμβάνει ολόκληρη τη σύνταξη, για όσο χρονικό διάστημα διαρκεί η αναπηρία του, ανεξαρτήτως άλλων προϋποθέσεων.
Ο Υπουργός αναγνώρισε το δίκαιο των ανωτέρω αιτημάτων και δήλωσε ότι θα εξεταστούν από την Επιτροπή που συστήνεται γι’ αυτό το σκοπό με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. και αναφέρεται στο άρθρο 11.
Άρθρο 13: Ανώτατο όριο καταβολής σύνταξης
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει στον υπολογισμό του ανώτατου ορίου καταβολής σύνταξης που αφορά στα άτομα με αναπηρία ή χρόνια πάθηση και των οικογενειών που έχουν μέλη τους άτομα με αναπηρία να υπολογίζεται μόνο το ποσό της κύριας σύνταξης, ώστε να μην προσμετρούνται τα πάσης φύσεως επιδόματα αναπηρίας (προνοιακά επιδόματα, εξωιδρυματικό επίδομα, επίδομα κίνησης, διατροφικό επίδομα νεφροπαθών και μεταμοσχευμένων συμπαγών οργάνων κ.λπ.)
Το αίτημα έγινε δεκτό και αναγράφεται στο τέλος της παρ. 2 του άρθρου 13.
Άρθρο 15: Χρόνος Ασφάλισης
1. Στο παρόν άρθρο η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να συμπεριληφθεί διάταξη με την οποία θα αποκατασταθούν αδικίες που έχουν υποστεί οι γονείς/αδέλφια/ κηδεμόνες/σύζυγοι ατόμων με αναπηρία, τους οποίους έχουν στην φροντίδα τους. Είχε τονισθεί ότι είναι αδιανόητη η κατάργηση ευνοϊκών συνταξιοδοτικών διατάξεων για εκείνους που έχουν στην φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία σε περιόδους οικονομικής κρίσης κατά τις οποίες οι δομές και οι υπηρεσίες υποστήριξης τους βρίσκονται υπό κατάρρευση.
Συγκεκριμένα προτάθηκε από την Ε.Σ.Α.μεΑ. η επαναφορά των ρυθμίσεων της παρ. 4 του άρθρου 5 του ν. 3232/2004 όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με το άρθρο 37 του ν. 3996/2011, οι οποίες αφορούν στη συνταξιοδότηση των γονέων/συζύγων/αδελφών που έχουν στη φροντίδα τους άτομα με βαριά αναπηρία και είναι ασφαλισμένοι του Δημοσίου καθώς και όλων των φορέων, ταμείων, κλάδων ή λογαριασμών που εντάσσονται στον ΕΦΚΑ, βάσει συγκεκριμένων και αυστηρών προϋποθέσεων, διότι με την ψήφιση των διατάξεων του ν. 4334/2015 και του ν. 4336/2015 οι διατάξεις αυτές δεν βρίσκονται πλέον σε ισχύ.
Αναγνωρίστηκε το δίκαιο του αιτήματος από τον Υπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι θα εξεταστεί από την Επιτροπή που αναφέρεται στο άρθρο 11, στο πλαίσιο της εναρμόνισης του κανονιστικού πλαισίου και των όρων συνταξιοδότησης.
Άρθρο 20: Απασχόληση συνταξιούχων
Στο τέλος της παρ. 7 είχαμε ζητήσει να εξακολουθήσουν να ισχύουν οι ευνοϊκές ρυθμίσεις που αφορούν στην απασχόληση των συνταξιούχων που έχουν συνταξιοδοτηθεί με το ν.612/77, καθώς και των συνταξιούχων που λαμβάνουν το εξωιδρυματικό επίδομα, οι οποίες προβλέπουν τη μη αναστολή της καταβολής της σύνταξης εφόσον ο συνταξιούχος εργάζεται.
Το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
Άρθρο 23: Ρυθμίσεις διαφόρων συνταξιοδοτικών θεμάτων
Στο παρόν άρθρο η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να συμπεριληφθεί διάταξη με την οποία Κωφοί-Βαρήκοοι με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω να δικαιούνται σύνταξης λόγω γήρατος ανεξαρτήτως ορίου ηλικίας εφόσον συμπλήρωσαν χρόνο ασφαλίσεως 30 (τριάντα) ετών προκειμένου για το Δημόσιο, και ευρύτερο Δημόσιο Τομέα, ΔΕΚΟ, ΟΤΑ κ.λπ. ή ασφαλίσεως υπολογιζόμενης από τον οικείο ασφαλιστικό φορέα σε 9.000 (εννέα χιλιάδες) ημέρες ασφαλίσεως.
Αναγνωρίστηκε το δίκαιο του αιτήματος από τον Υπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι θα εξεταστεί από την Επιτροπή που συστήνεται γι’ αυτό το σκοπό με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. και αναφέρεται στο άρθρο 11.
Άρθρο 27: Εφαρμογή κοινών κανόνων ασφαλισμένων στο δημόσιο και ιδιωτικό τομέα
1. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε επισημάνει ότι η αναλογική μείωση του ποσού της εθνικής σύνταξης βάσει του ποσοστού αναπηρίας του δικαιούχου και του χρόνου ασφάλισης αποτελεί κατάφωρη αδικία, αφού η Εθνική Σύνταξη χορηγείται για την κάλυψη αποκλειστικά των βιοτικών αναγκών και ουδεμία σχέση έχει με την κάλυψη των αναγκών αναπηρίας. Η προβλεπόμενη αυτή μείωση που φτάνει έως και το 50% του αρχικού ποσού της Εθνικής Σύνταξης σε συνδυασμό με τη μείωση που επέρχεται ανάλογα με το χρόνο ασφάλισης, θα οδηγήσει σε ολοκληρωτική εξαθλίωση και πείνα τους συνταξιούχους με αναπηρία και τους νέους συνταξιούχους μετά την ψήφιση αυτού του νόμου αλλά και τους παλαιούς.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει στους συνταξιούχους με αναπηρία με ποσοστό 50% και ανεξαρτήτως ετών ασφάλισης να χορηγείται το 100% του ποσού που αντιστοιχεί στην Εθνική Σύνταξη, όπως αυτό ισχύει κάθε φορά.
Ο Υπουργός δήλωσε ότι είναι δίκαιο το ανωτέρω αίτημα και θα εξεταστεί από την Επιτροπή που συστήνεται γι’ αυτό το σκοπό με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. και αναφέρεται στο άρθρο 11.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να εξαιρεθούν από τις μειώσεις όσοι συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά.
Το αίτημα έγινε δεκτό και αναφέρεται στο τέλος της παρ. 2α του άρθρου 27.
2. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει τη διαγραφή της διάταξης που αναφέρεται στην παρ. 2α του άρθρου 27, σύμφωνα με την οποία, σε περίπτωση νέας κρίσης από τις αρμόδιες υγειονομικές επιτροπές το ύψος της εθνικής σύνταξης αναπροσαρμόζεται σύμφωνα με τα ανωτέρω και βάσει του νέου ποσοστού αναπηρίας.
3. Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να συμπεριληφθούν οι ακόλουθες διατάξεις που αφορούν στην μεταφορά της σύνταξης θανόντος γονέα σε τέκνα ορφανά και από δύο γονείς τα οποία είναι άτομα με βαριές αναπηρίες και πολλαπλές ανάγκες εξάρτησης με ποσοστό αναπηρίας τουλάχιστον 67%:
α. «Σε περιπτώσεις κατά τις οποίες στην οικογένεια του θανόντος υπάρχει μέλος με αναπηρία (τέκνο, σύζυγος) με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω χορηγείται ολόκληρο το ποσό της Εθνικής Σύνταξης όπως αυτό ισχύει κάθε φορά».
β. «Η διάταξη της παραγράφου α του άρθρου 5 του ν. 3232/2004, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 26 παρ. 3 του ν. 4075/2012 εξακολουθεί να ισχύει κανονικά».
Επίσης στο παρόν άρθρο είχε προταθεί από την ΕΣΑμεΑ να αποκατασταθούν οι αδικίες που έχουν υποστεί οι συνταξιούχοι αναπηρίας και γήρατος του ιδιωτικού τομέα με την ψήφιση των εφαρμοστικών νόμων του 2ου μνημονίου και συγκεκριμένα με τις διατάξεις του ν. 4093/12 και της Π.Ν.Π. 4111/2013. Επισημαίνουμε ότι με τους ανωτέρω εφαρμοστικούς νόμους του 2ου μνημονίου προβλέφθηκε η εξαίρεση των συνταξιούχων ατόμων με αναπηρία του δημόσιου τομέα από τις μειώσεις του ύψους των συντάξεων. Σε αυτή την κατεύθυνση προτείναμε και την επαναχορήγηση δώρων και εορτών αδείας σε όλους τους συνταξιούχους αναπηρίας/γήρατος/θανάτου του ιδιωτικού τομέα που έχουν συνταξιοδοτηθεί για λόγους αναπηρίας.
Όλα τα ανωτέρω αιτήματα αναγνωρίστηκαν ως δίκαια από τον Υπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι θα εξεταστούν από την Επιτροπή που συστήνεται γι’ αυτό το σκοπό με τη συμμετοχή της Ε.Σ.Α.μεΑ. και αναφέρεται στο άρθρο 11, στο πλαίσιο της εναρμόνισης του κανονιστικού πλαισίου και των όρων.
Άρθρο 28: Ανταποδοτική σύνταξη
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να προβλεφθεί ότι στις περιπτώσεις συνταξιοδότησης για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, είτε με βάση τις διατάξεις του ν.2084/1992, ως συντάξιμες αποδοχές επί των οποίων θα υπολογιστεί το ποσοστό αναπλήρωσης των 35 ετών λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος των μηνιαίων αποδοχών του ασφαλισμένου κατά τη διάρκεια της ασφάλισής του.
Το αίτημα έγινε δεκτό και αναγράφεται στο τέλος του εδαφίου β της παρ. 2 του άρθρου 28.
Άρθρο 29: Προσωρινή σύνταξη
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει την καταβολή της προσωρινής σύνταξης κατ’ απόλυτη προτεραιότητα στους δικαιούχους που είναι άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και στους γονείς και νόμιμους κηδεμόνες που προστατεύουν άτομα με αναπηρία ή για όσους συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, ή με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ 210 Α’) είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά.
Το αίτημα έγινε δεκτό με την παρ. 10 του άρθρου 29.
Άρθρο 31: Ασφαλιστικές παροχές λόγω εργατικού ατυχήματος ή ατυχήματος εκτός εργασίας.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει να συνεχίσουν να καταβάλλονται οι ασφαλιστικές παροχές λόγω εργατικού ατυχήματος ή ατυχήματος εκτός εργασίας,σύμφωνα με τις ισχύουσες νομοθετικές διατάξεις.
Αναγνωρίστηκε το δίκαιο του αιτήματος από τον Υπουργό, ο οποίος δήλωσε ότι θα εξεταστεί από την Επιτροπή που αναφέρεται στο άρθρο 11.
Άρθρο 35: Εφάπαξ παροχή
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει, να καταβάλλεται η εφάπαξ παροχή κατ’ απόλυτη προτεραιότητα σε όλους τους δικαιούχους που είναι άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και στους γονείς και νόμιμους κηδεμόνες που προστατεύουν άτομα με αναπηρία ή σε όσους συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, ή με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ 210 Α’) είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά, καθώς και για όσους λαμβάνουν επίδομα σύμφωνα με το άρθρο 42 του ν.1140/81 όπως ισχύει για τις κύριες και επικουρικές συντάξεις.
Το αίτημα έγινε δεκτό στην παρ. 10 του άρθρου 35.
Επίσης η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει οποιεσδήποτε μειώσεις επέλθουν στην παροχή του εφάπαξ να μην έχουν εφαρμογή για τους δικαιούχους που είναι άτομα με αναπηρία, με χρόνιες παθήσεις και στους γονείς και νόμιμους κηδεμόνες που προστατεύουν άτομα με αναπηρία ή για όσους συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, ή με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ 210 Α’) είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά, καθώς και για όσους λαμβάνουν επίδομα σύμφωνα με το άρθρο 42 του ν.1140/81 όπως ισχύει για τις κύριες και επικουρικές συντάξεις.
Το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
Άρθρο 44: Εισφορές υγειονομικές περίθαλψης συνταξιούχων
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει την εξαίρεση της διπλής ασφάλισης ασθενείας όσων συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77, είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, ή με βάση τις διατάξεις που αναφέρονται στα πρόσωπα του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007 (ΦΕΚ 210 Α’) είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές, όπως ισχύουν κάθε φορά.
Το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
Άρθρο 80: Διοίκηση του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει τη συμμετοχή εκπροσώπου της Ε.Σ.Α.μεΑ. με τον αναπληρωτή του στο Δ.Σ. του Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π.
Το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
Άρθρο 92: Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Συνταξιούχων (ΕΚΑΣ)
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει:
α) τη χορήγηση του ΕΚΑΣ στους συνταξιούχους με αναπηρία σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 34 του ν. 3996/2011, δηλαδή να χορηγείται σε όσους έχουν ποσοστό αναπηρίας 67% και να μην απαιτείται όριο ηλικίας.
Το αίτημα όπως διατυπώθηκε από την ΕΣΑμεΑ δεν έγινε δεκτό, ενώ ισχύει για τους συνταξιούχους αναπηρίας με ποσοστό 80%, καθώς και για τα τέκνα που λαμβάνουν σύνταξη λόγω θανάτου του γονέα τους ανεξαρτήτου ορίου ηλικίας.
β) Στην παράγραφο 1 που αφορά στα εισοδηματικά κριτήρια για τη χορήγηση του ΕΚΑΣ αναφέρεται η εξής διάταξη: «Για τον προσδιορισμό του εισοδήματος αυτού δεν λαμβάνονται υπόψη τα ποσά που αντιστοιχούν στη σύνταξη αναπήρων, θυμάτων πολεμικής περιόδου και κατά την εκτέλεση της στρατιωτικής θητείας, θυμάτων τρομοκρατίας καθώς και στα προνοιακά βοηθήματα».
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει καλύτερη διατύπωση της φράσης: «προνοιακά βοηθήματα» για την αποφυγή προβλημάτων κατά την εφαρμογή της εν λόγω διάταξης και αντικατάστασή της με τη φράση: «τα πάσης φύσεως επιδόματα που χορηγούνται για τις ανάγκες της αναπηρίας».
Το αίτημα όπως το διατυπώσαμε δεν έγινε δεκτό, αλλά επί της ουσίας δεν επηρεάζει τη διάταξη. Η σωστή διατύπωση θα διορθωθεί σε μεταγενέστερη διάταξη, όταν εξεταστεί το ζήτημα από την Επιτροπή του άρθρου 11, όπως μας διεμήνυσε ο Υπουργός.
Άρθρο 93: Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφαλίστων Υπερήλικων.
Η παράγραφος 2 που αφορά στα επιδόματα που δεν υπολογίζονται στο εισόδημα για τη χορήγηση του επιδόματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης Ανασφάλιστων Υπερηλίκων, αναφέρει τα εξής: «2. Στο εισόδημα δεν υπολογίζονται: α) Οι οικονομικές ενισχύσεις που χορηγούνται σε άτομα με αναπηρίες λόγω της αναπηρίας τους. β) Το διατροφικό επίδομα που χορηγείται στους πάσχοντες από χρόνια νεφρική ανεπάρκεια τελικού σταδίου και στους μεταμοσχευμένους».
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει καλύτερη διατύπωση της διάταξης για την αποφυγή προβλημάτων κατά την εφαρμογή της και αντικατάστασή της με τη φράση:
«2. Στο εισόδημα δεν υπολογίζονται: τα πάσης φύσεως επιδόματα που χορηγούνται για τις ανάγκες της αναπηρίας».
Το αίτημα όπως το διατυπώσαμε δεν έγινε δεκτό, αλλά επί της ουσίας δεν επηρεάζει τη διάταξη. Η σωστή διατύπωση θα διορθωθεί σε μεταγενέστερη διάταξη, όταν εξεταστεί το ζήτημα από την Επιτροπή του άρθρου 11, όπως μας διεμήνυσε ο Υπουργός.
Επίσης στο τέλος της περ. ζ της παρ. 1 είχαμε ζητήσει να προστεθεί η εξής πρόταση: «Η παρ. ζ δεν εφαρμόζεται σε περίπτωση που ο δικαιούχος του επιδόματος είναι άτομο με αναπηρία».
Δεν έγινε δεκτό, αλλά θα εξεταστεί και αυτό από την Επιτροπή του άρθρου 11.
Άρθρο 96: Παροχές ΕΤΕΑΕΠ – Αναπροσαρμογή καταβαλλόμενων συντάξεων.
Η Ε.Σ.Α.μεΑ. είχε ζητήσει στον υπολογισμό του ανώτατου ορίου καταβολής κύριας και επικουρικής σύνταξης που αφορά στα άτομα με αναπηρία ή χρόνια πάθηση και των οικογενειών που έχουν μέλη τους άτομα με αναπηρία να μην λαμβάνονται υπόψη τα πάσης φύσεως επιδόματα αναπηρίας.
Το αίτημα έγινε δεκτό και αναγράφεται στο τέλος της παρ. 4 του άρθρου 96.
Επίσης, λόγω του ότι το συγκεκριμένο άρθρο υποκρύπτει μείωση των επικουρικών συντάξεων, είχαμε ζητήσει να συμπεριληφθεί παράγραφος που να αναφέρει ότι οι διατάξεις του άρθρου αυτού δεν έχουν εφαρμογή σε όσους συνταξιοδοτούνται με τις προϋποθέσεις των διατάξεων του τετάρτου εδαφίου της περίπτωσης α’ της παραγράφου 1 των άρθρων 1 και 26 του π.δ. 169/2007, είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές όπως ισχύουν κάθε φορά, καθώς και για όσα από τα αναφερόμενα σε αυτές πρόσωπα συνταξιοδοτούνται με βάση τις διατάξεις του ν. 612/77 είτε με βάση τις διατάξεις που παραπέμπουν σε αυτές και ισχύουν κάθε φορά, καθώς και στα πρόσωπα που προστατεύονται από την παρ.6 του άρθρο 34 του ν.4111/2013, καθώς και σε όσους είναι άτομα με αναπηρία ή χρόνια πάθηση και στους γονείς ή νόμιμους κηδεμόνες που προστατεύουν άτομα με αναπηρία με ποσοστό αναπηρίας 67%, οι οποίοι συνεχίζουν να λαμβάνουν την κύρια και επικουρική σύνταξη, σύμφωνα με τα ισχύοντα πριν τη δημοσίευση του παρόντος νόμου.
Το αίτημα δεν έγινε δεκτό.
