Σίγκμουντ Φρόυντ (1856-1939)

Ο Σίγκμουντ Φρόυντ ήταν Αυστριακός νευρολόγος και ο ιδρυτής της ψυχανάλυσης, που δημιούργησε μια εντελώς νέα προσέγγιση στην κατανόηση της ανθρώπινης προσωπικότητας. Θεωρείται ως ένα από τα πιο επιδραστικά-και αμφιλεγόμενα-μυαλά του 20ου αιώνα.

Ο Sigismund (αργότερα άλλαξε σε Σίγκμουντ) Φρόυντ γεννήθηκε στις 6 Μαΐου του 1856 στο Freiberg, Μοραβία (τώρα Pribor στην Τσεχική Δημοκρατία). Ο πατέρας του ήταν έμπορος. Η οικογένεια του μετακόμισε στη Λειψία και στη συνέχεια εγκαταστάθηκε στη Βιέννη, εκεί όπου σπούδασε. Η οικογένεια του ήταν Εβραίοι, εκείνος όμως δεν ήταν θρήσκος.

Το 1873, ο Φρόυντ άρχισε να σπουδάζει ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Μετά την αποφοίτησή του, εργάστηκε στο Γενικό Νοσοκομείο της Βιέννης. Συνεργάστηκε με τον Josef Breuer στην θεραπεία της υστερίας με την ανάκληση οδυνηρών εμπειριών υπό την κατάσταση της ύπνωσης. Το 1885, ο Φρόυντ πήγε στο Παρίσι ως μαθητής του νευρολόγου Jean Charcot. Στην επιστροφή του στη Βιέννη κατά το επόμενο έτος, ο Freud ίδρυσε ένα ιδιωτικό ιατρείο, με ειδίκευση στις νευρολογικές και εγκεφαλικές διαταραχές. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκε τη Martha Bernays, με την οποία απέκτησε έξι παιδιά.

Ο Φρόυντ ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι άνθρωποι έχουν ένα ασυνείδητο όπου σεξουαλικά και επιθετικά ένστικτα βρίσκονται σε διαρκή σύγκρουση με τις άμυνες εναντίον αυτών. Το 1897, άρχισε μια εντατική ανάλυση του εαυτού του. Το 1900, το μεγάλο του έργο «Η ερμηνεία των ονείρων» δόθηκε στη δημοσιότητα, στο οποίο ο Φρούντ ανέλυσε τα όνειρα από την άποψη των ασυνείδητων επιθυμίων και εμπειριών.

Το 1902, ο Φρόυντ διορίστηκε καθηγητής νευροπαθολογίας στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης, αξίωμα που κατείχε μέχρι το 1938. Παρά το γεγονός πως το ιατρικό κατεστημένο διαφώνησε με πολλές από τις θεωρίες του, μια ομάδα φοιτητών και ακόλουθων άρχισαν να ακολουθούν το έργο του. Το 1910, ιδρύθηκε η Διεθνής Ψυχαναλυτική Ένωση με τον Carl Jung, στενό συνεργάτη του Φρόυντ, ως Πρόεδρο. Ο Jung αργότερα διαχωρίστηκε από τον Φρόυντ και ανέπτυξε τις δικές του θεωρίες.

Μετά από τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, ο Φρόυντ δαπανούσε λιγότερο χρόνο στην κλινική παρατήρηση και συγκεντρώθηκε περισσότερο στην εφαρμογή των θεωριών του στην ιστορία, την τέχνη, την λογοτεχνία και την ανθρωπολογία. Το 1923, δημοσίευσε το «Το Εγώ και το Εκείνο», που πρότεινε ένα νέο δομικό μοντέλο του νου, και χωρίζεται στο “Εκείνο”, το “Εγώ” και το “Υπερεγώ”.

Το 1933, οι Ναζί έκαψαν δημόσια μια σειρά βιβλίων του Φρόιντ. Το 1938, λίγο μετά την προσάρτηση της Αυστρίας από τους Ναζί, ο Φρούντ άφησε τη Βιέννη για το Λονδίνο με τη γυναίκα και την κόρη του Άννα.

Ο Φρόυντ διαγνώστηκε με καρκίνο της γνάθου, το 1923, και υποβλήθηκε σε περισσότερες από 30 εγχειρήσεις. Πέθανε από καρκίνο στις 23 Σεπτεμβρίου του 1939.

Πηγή: BBC History

socialpolicy.gr