Τις τελευταίες ημέρες περισσότεροι από 60.000 εργαζόμενοι στο δημόσιο τομέα, συμπεριλαμβανομένων δημοσίων υπαλλήλων, δικαστών, αστυνομικών και ακαδημαϊκών, έχουν απομακρυνθεί ή ανασταλεί από τις θέσεις τους. Πάνω από 10.000 άτομα παραμένουν σε κέντρα κράτησης – τόσο επίσημα όσο και ανεπίσημα – εν μέσω ισχυρισμών εκτεταμένης κακομεταχείρισης. Από δεκάδες μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους έχουν αφαιρεθεί οι άδειες.
Μια ασυνήθιστη καταστολή σε κάθε περίπτωση – και μιας κλίμακας που είχε να δει η Τουρκία από τις σκοτεινές ημέρες της στρατιωτικής δικτατορίας του 1980. Τέτοιες εκκαθαρίσεις και επιχειρήσεις συλλήψεων επεκτείνονται σαφώς πολύ πιο πέρα από εκείνους που είναι άμεσα υπεύθυνοι για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος. Και όμως, υπάρχουν ανησυχητικές ενδείξεις ότι οι ενέργειες αυτές είναι μόνο η αρχή.
Ο πρόεδρος Ερντογάν κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης για τουλάχιστον τρεις μήνες, δίνοντας έτσι αποτελεσματικά στον πρωθυπουργό και το υπουργικό του συμβούλιο, την εξουσία να αποφασίζουν με διατάγματα παρακάμποντας το Κοινοβούλιο. Κυβερνητικός εκπρόσωπος ανακοίνωσε ότι η Τουρκία θα περιορίσει επίσημα ορισμένα δικαιώματα που απορρέουν από την Ευρωπαϊκή Σύμβαση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και ο Πρόεδρος Ερντογάν έχει επανειλημμένα δηλώσει δημοσίως, στα εκστασιασμένα πλήθη που αναζητούν εκδίκηση, ότι είναι έτοιμος να επαναφέρει τη θανατική ποινή.
Ενώ υπάρχει τεράστια ανακούφιση στους κατοίκους σε σχέση με το γεγονός ότι το πραξικόπημα απέτυχε, οι ενέργειες της κυβέρνησης έχουν δημιουργήσει νέους φόβους μεταξύ του πληθυσμού. Οι επικρίσεις στις ενέργειες της κυβέρνησης ή η τοποθετήσεις ενάντια στις παραβιάσεις, τώρα εγκυμονούν τον κίνδυνο να επισημανθούν ως προ-πραξικόπημα. Και αυτό αποτελεί μια επικίνδυνη ετικέτα σε περιόδους αυξημένων παθών, μαζικών συλλήψεων, αναστολών και όταν κλείνουν εκπαιδευτικά ιδρύματα και μέσα ενημέρωσης.
Ο Πρόεδρος υποστήριξε ότι η δημοκρατία νίκησε στην Τουρκία, αλλά τα κατασταλτικά μέτρα της κυβέρνησης, θέτουν σε κίνδυνο το κράτος δικαίου, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και μιας ζωντανής κοινωνίας των πολιτών, συμπεριλαμβανομένης της ελευθερίας του Τύπου που μπορεί να ελέγχει και να επικρίνει τις ενέργειες της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση έχει τεθεί σε μια επικίνδυνη πορεία. Οι επιλογές που θα κάνει τις επόμενες εβδομάδες και ημέρες θα είναι κρίσιμες για να καθοριστεί αν η κληρονομιά του αποτυχημένου στρατιωτικού πραξικοπήματος θα είναι η επιβεβαίωση της υπεροχής του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ή μια επιστροφή στις σκοτεινές μέρες της μαζικής καταστολής , των βασανιστηρίων και των αυθαίρετων κρατήσεων.
Διεθνής Αμνηστία: “Θα πρέπει να επιτραπεί η πρόσβαση Ανεξάρτητων παρατηρητών στους κρατουμένους , εν μέσω ισχυρισμών για βασανιστήρια”
Η Διεθνής Αμνηστία έχει συγκεντρώσει αξιόπιστες αποδείξεις ότι οι κρατούμενοι στην Τουρκία υποβάλλονται σε ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού, σε επίσημα και ανεπίσημα κέντρα κράτησης στη χώρα. Η οργάνωση ζητά να δοθεί άμεση πρόσβαση σε ανεξάρτητους παρατηρητές στους κρατουμένους σε όλες τις εγκαταστάσεις στον απόηχο της απόπειρας πραξικοπήματος, εγκαταστάσεις που περιλαμβάνουν το αρχηγείο της αστυνομίας, αθλητικά κέντρα και δικαστικά μέγαρα. Περισσότεροι από 10.000 άνθρωποι κρατούνται μετά από το αποτυχημένο πραξικόπημα.
Η Διεθνής Αμνηστία έχει αξιόπιστες αναφορές πως η τουρκική αστυνομία στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη κρατά κρατούμενους σε “stress positions” για έως και 48 ώρες, στερώντας τους τρόφιμα, νερό και ιατρική περίθαλψη, κακοποιώντας τους λεκτικά και απειλώντας τους. Στις χειρότερες περιπτώσεις, κάποιοι έχουν υποστεί σοβαρούς ξυλοδαρμούς και βασανιστήρια, συμπεριλαμβανομένου του βιασμού.
“Είναι απολύτως επιτακτικό οι τουρκικές αρχές να σταματήσουν αυτές τις αποτρόπαιες πρακτικές και να επιτρέψουν σε διεθνείς παρατηρητές να επισκεφθούν όλους τους κρατουμένους στους χώρους όπου κρατούνται. Οι κρατούμενοι βρίσκονται υπό αυθαίρετη κράτηση, συμπεριλαμβανομένου του άτυπου χώρου κράτησης. Έχουν αρνηθεί την πρόσβαση σε δικηγόρους και μέλη της οικογένειας τους και δεν έχουν ενημερωθεί σωστά για τις κατηγορίες εναντίον τους, υπονομεύοντας το δικαίωμά τους σε δίκαιη δίκη.”
Η Διεθνής Αμνηστία καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων και της Απάνθρωπης ή Ταπεινωτικής Μεταχείρισης ή Τιμωρίας (CPT) να προβεί σε επίσκεψη έκτακτης ανάγκης στην Τουρκία για την παρακολούθηση των συνθηκών κράτησης. Ως μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, η τουρκική κυβέρνηση έχει την υποχρέωση να συνεργάζεται με την CPT. Η CPT είναι το μόνο ανεξάρτητο αρμόδιο όργανο ικανό να διεξάγει Ad hoc επισκέψεις σε όλους τους χώρους κράτησης στην Τουρκία σε οποιαδήποτε χρονική στιγμή επιθυμεί.
Το Εθνικό Ίδρυμα Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Τουρκίας, το οποίο είχε πρόσβαση σε κέντρα κράτησης στη χώρα για την παρακολούθηση των συνθηκών κράτησης, καταργήθηκε το Απρίλιο του 2016, αφήνοντας τη χώρα χωρίς κανένα ίδρυμα με τέτοια εντολή. Στο σημερινό περιβάλλον, στο οποίο χιλιάδες κρατούμενοι κρατούνται σε απομόνωση, χωρίς πρόσβαση σε δικηγόρους ή συγγενείς, για μακρές περιόδους προ-κατηγορίας, σε ακανόνιστα κέντρα κράτησης και εν μέσω καταγγελιών για βασανιστήρια και άλλες μορφές κακομεταχείρισης, είναι ζωτικής σημασίας να επιτρέπεται η πρόσβαση σε παρατηρητές.
“Η Διεθνής Αμνηστία καλεί τις τουρκικές αρχές να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους βάσει του διεθνούς δικαίου για τα ανθρώπινα δικαιώματα και να μην κάνουν κατάχρηση της κατάστασης έκτακτης ανάγκης ποδοπατώντας τα δικαιώματα των κρατουμένων. Η απαγόρευση των βασανιστηρίων είναι απόλυτη και δεν μπορεί ποτέ να διακυβευτεί ή να ανασταλεί.”
Πηγή: amnesty.org
Απόδοση-Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
