Η συγγραφή του έργου «Η αναδοχή ως θεσμός κοινωνικής προστασίας των ανηλίκων» από την Ελένη Γεώργαρου*, νομικό με θεωρητική και εμπειρική εξειδίκευση στη διαχείριση των προβλημάτων που διέπουν τη διαβίωση των ανηλίκων σε ιδρύματα κλειστής φροντίδας, τη λειτουργία του κράτους όσον αφορά τον προνοιακό τομέα των προστασίας των ανηλίκων, την επιφυλακτική έως αρνητική στάση των διοικήσεων των δομών παιδικής φροντίδας και προστασίας που ανήκουν στο δημόσιο ή το ιδιωτικό τομέα περιλαμβανομένων των εκκλησιαστικών ιδρυμάτων να εφαρμόσουν μέτρα αποϊδρυματοποίησης, έγινε με δύο στόχους: Ο πρώτος στόχος ήταν να συγκεντρωθούν και να παρασχεθούν σε κάθε ενδιαφερόμενο φορέα ή ιδιώτη, στοιχεία και πληροφορίες που αναφέρονται στο νομοθετικό πλαίσιο της αναδοχής ανηλίκων, τόσο σε επίπεδο γενικής νομοθεσίας, στο πλαίσιο των διατάξεων του Αστικού Κώδικα και της Πολιτικής Δικονομίας, όσο και σε επίπεδο εφαρμοστικών διατάξεων, με βάση το ισχύον από το 2009 Προεδρικό Διάταγμα 86/2009 «Οργάνωση και λειτουργία του θεσμού της αναδοχής ανηλίκων». Ο δεύτερος στόχος ήταν να αποδείξει ότι το νομοθετικό πλαίσιο σε θεωρητικό και εφαρμοστικό επίπεδο δεν αποτελεί το εμπόδιο – παρά τις επιμέρους λανθασμένες προσεγγίσεις και παραλείψεις – για την διεύρυνση σε ικανοποιητικό επίπεδο του θεσμού της αναδοχής και του περιορισμού αντίστοιχα της ιδρυματικής φροντίδας στις απολύτως αναγκαίες περιπτώσεις, εφόσον οι αρμόδιοι φορείς έχουν την αληθή βούληση να λάβουν σύννομες πρωτοβουλίες για την εφαρμογή του θεσμού της αναδοχής.
Το βιβλίο αυτό φιλοδοξεί να αποτελέσει ένα χρήσιμο θεωρητικό και πρακτικό εργαλείο, έναν οδηγό εφαρμογής αξιοποιήσιμο από τις αρμόδιες κρατικές κοινωνικές υπηρεσίες και τα ιδρύματα, που είτε υποχρεούνται από τον νόμο, είτε επιθυμούν και επιδιώκουν να εφαρμόσουν το κοινωνικό μέτρο της αναδοχής για τους ανηλίκους που ανέλαβαν να φροντίζουν κατ’ εντολή και εξουσιοδότηση της πολιτείας ή όσων έχουν τη νομική ευθύνη ανατροφής τους. Ο αναγνώστης ενημερώνεται για τις αξιοποιήσιμες κατευθύνσεις που του παρέχει το υφιστάμενο νομοθετικό πλαίσιο για την κοινωνική φροντίδα των υπό προστασία ανηλίκων από ανάδοχες οικογένειες αντί των ιδρυμάτων, τη σύζευξη νομικής και κοινωνικής εργασίας από τους φορείς παιδικής προστασίας, τις βασικές έννοιες του οικογενειακού δικαίου που σχετίζονται με την προστασία των παιδιών, τις έννομες σχέσεις που διέπουν τους ανηλίκους σε αναδοχή με τη φυσική τους οικογένεια, την ανάδοχη οικογένεια και το ίδρυμα.
Το έργο «Η αναδοχή ως θεσμός κοινωνικής προστασίας των ανηλίκων» συμπληρώνεται με παράρτημα της νομοθεσίας και με αλφαβητικό ευρετήριο, το οποίο διευκολύνει σημαντικά τον αναγνώστη στην έρευνά του. Διατίθεται από τον εκδοτικό οίκο «Νομική Βιβλιοθήκη» και με ηλεκτρονική παραγγελία.
*Η Ελένη Γ. Γεώργαρου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1962 και ολοκλήρωσε τις σπουδές της το 1985 στο Τμήμα Νομικής της Σχολής Νομικών και Οικονομικών Επιστημών του Α.Π.Θ. Από το 1985 έως το 1990 εργάστηκε ως υπάλληλος του Δήμου Θεσσαλονίκης στο Κέντρο Πληροφόρησης Νεότητας με αντικείμενο την ενημέρωση και υποστήριξη των νέων στα δικαιώματά τους. Από το 1990 έως το 2013 υπήρξε μέλος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης και άσκησε μαχόμενη δικηγορία με επαγγελματική εξειδίκευση το οικογενειακό δίκαιο και τα δικαιώματα των παιδιών κατά τη διάσταση και το διαζύγιο των γονέων τους καθώς και των παιδιών εκτός γάμου. Παράλληλα από το 1991 υπήρξε νομικός συνεργάτης, ως σύμβουλος και επιμορφώτρια στο αστικό δίκαιο, σε ευρωπαϊκά και εθνικά προγράμματα που αφορούσαν ευπαθείς κοινωνικές ομάδες (ανήλικους, φυλακισμένους, παλιννοστούντες, μονογονεϊκές οικογένειες και άτομα σε συνθήκες φτώχιας και κοινωνικού αποκλεισμού). Από το 2004 έως σήμερα ασχολείται με τα δικαιώματα των ανηλίκων σε καθεστώς κοινωνικής φροντίδας ενώ υπήρξε νομικός συνεργάτης ιδρυμάτων παιδικής προστασίας και αναπήρων στη Θεσσαλονίκη (Ορφανοτροφείο «Μέλισσα», Ινστιτούτο Αναπτυξιακής Αποκατάστασης, Κέντρο Αποκατάστασης Αναπήρων Παιδιών «΄Αγιος Δημήτριος») και ασχολήθηκε συστηματικά με τα θέματα γονικής μέριμνας και αποϊδρυματοποίησης, μέσω της αναδοχής και της υιοθεσίας, ανηλίκων που διαβιούν σε ιδρύματα κλειστής φροντίδας καθώς και δικαστικής συμπαράστασης ιδρυματοποιημένων ενηλίκων. Υπήρξε ανάδοχη μητέρα έφηβης ανήλικης από ίδρυμα, μια βιωματική εμπειρία που προσθέτει πραγματιστική διάσταση στις απόψεις που διατυπώνει στο βιβλίο της.
