Η Έκθεση της Κωνσταντίνας Κούνεβα για το Οικιακό Προσωπικό και το Προσωπικό Φροντίδας, που υπερψηφίστηκε από την Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου τον Απρίλιο του 2016, αποτέλεσε το έναυσμα για την ισπανίδα Ευρωβουλευτή της GUE/NGL, Tania GONZÁLEZ, να οργανώσει εκδήλωση στις 19/10 στις Βρυξέλλες με θέμα τα δικαιώματα των φροντιστών, δηλαδή των εργαζόμενων στη φροντίδα παιδιών, αρρώστων, ηλικιωμένων και αναπήρων, αλλά και τα δικαιώματα των αποδεκτών αυτής της φροντίδας, δηλαδή των νοικοκυριών και των ατόμων που την έχουν ανάγκη.
Υπολογίζεται ότι πάνω από 2,7 εκατ. εργαζόμενοι, στην τεράστια πλειοψηφία τους γυναίκες και σε μεγάλα ποσοστά μετανάστριες, απασχολούνται σε αυτόν τον κλάδο στην Ευρώπη, σε σύνολο άνω των 5 εκατομμυρίων που απασχολούνται ως οικιακό προσωπικό, αλλά σε συνθήκες που τον καθιστούν κατ’ εξοχή πεδίο αδήλωτης εργασίας, συχνά με ακραία φαινόμενα εκμετάλλευσης των εργαζόμενων.
Όπως επισημάνθηκε στην εκδήλωση, η Έκθεση της Κ. Κούνεβα για το Οικιακό Προσωπικό και το Προσωπικό Φροντίδας δημιουργεί τη βάση για την αναγκαία ρύθμιση του κλάδου, καθώς το νομικό πλαίσιο που υπάρχει σε ορισμένες χώρες είναι ανεπαρκές, ενώ σε άλλες χώρες, ιδιαίτερα της Νότιας Ευρώπης, λείπει εντελώς.
Την εκδήλωση άνοιξε ο αντιπρόεδρος της GUE/NGL Νεοκλής Συλικιώτης (ΑΚΕΛ, Κύπρος), λέγοντας χαρακτηριστικά: «Στόχος μας είναι να υπάρχουν ασφαλείς θέσεις εργασίας, η αξιοπρέπεια των εργαζομένων και η κάλυψη όσο το δυνατόν περισσότερων κλάδων, και αυτού του προσωπικού φροντίδας, από τις συλλογικές συμβάσεις».
Το πρώτο πάνελ της εκδήλωσης, με εισηγητές τους τον κ. Stecy Yghemonos (Eurocarers, Ευρωπαϊκή Ένωση Εργαζομένων ως Προσωπικό Φροντίδας ) και τον κ. Adam Rogalewski(EESC, Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή) συντόνισε η Κωνσταντίνα Κούνεβαη οποία τόνισε την αναγκαιότητα του επαγγέλματος του προσωπικού φροντίδας και την ανάγκη ρύθμισης εργασιακού πλαισίου: «Ο πληθυσμός μας που γερνάει και η είσοδος των γυναικών στην αγορά εργασίας δημιουργούν μεγαλύτερες ανάγκες για οικιακό προσωπικό και προσωπικό φροντίδας. Τα κράτη μέλη το γνωρίζουν, αλλά επιτρέπουν να καλύπτονται τα κενά στο πλαίσιο της παραοικονομίας. Μειώνουν τις δημόσιες δαπάνες και εκμεταλλεύονται τα κύματα μεταναστών ως νέο φθηνό εργατικό δυναμικό που καλύπτει τέτοιες ελλείψεις», είπε η Κ. Κούνεβα και κατέληξε: «Όσο παραμένει αρρύθμιστο το εργασιακό πλαίσιο αυτής της κατηγορίας εργαζομένων, τόσο εκείνοι βυθίζονται στο σκοτάδι ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα, αλλά και τόσο περισσότερο μεγαλώνει η μαύρη τρύπα της παραοικονομίας».
Ο Stecy Yghemonos (Eurocarers) μίλησε για τις βασικές ανάγκες του προσωπικού φροντίδας που είναι «η οικονομική υποστήριξη, η κάλυψη του κόστους μεταφοράς, η ευελιξία ωραρίου, η συνταξιοδοτική κάλυψη, εκπαίδευση, οι τακτές διακοπές εκτέλεσης καθήκοντος στη διάρκεια της μέρας, του μήνα, του έτους, δηλαδή τα δικαιώματα συγκεκριμένου ωραρίου και αδείας».
«Αυτό που χρειάζεται είναι να αντιμετωπιστεί η φροντίδα σαν κανονικό επάγγελμα, να μην επικρατεί καθεστώς δουλείας όπου οι εργαζόμενοι δεν έχουν ασφάλεια, άδεια, προστασία. Να προστατευτούν οι συνθήκες εργασίες τους», είπε στην παρέμβασή του ο Adam Rogalewski(EESC), που επεσήμανε ότι σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία μόλις το 10% των εργαζομένων στον κλάδο καλύπτονται από την εργατική νομοθεσία.
Το δεύτερο πάνελ της εκδήλωσης συντόνισε η ευρωβουλευτής Lynn Boylan (Sinn Fein, Ιρλανδία), με εισηγητές την κ. Irine Wintermayrαπό τον ILO και τον Fritz Von Nordheim, από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που στάθηκαν κυρίως στη διάσταση του φύλου. Το μεγαλύτερο ποσοστό του προσωπικού φροντίδας- τόνισαν- είναι γυναίκες, οι οποίες πολύ συχνά αναγκάζονται να μεταναστεύσουν εγκαταλείποντας τους δικούς τους, που έχουν κι αυτοί ανάγκη φροντίδας, και απασχολούνται με συνθήκες που πολλές φορές καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Συνήθως εργάζονται χωρίς ωράριο, χωρίς άδειες, χωρίς άδεια μητρότητας, ακόμη και με λιγοστό ή κακής ποιότητας φαγητό, ενώ κάποιες φορές πέφτουν θύματα βίας από τους εργοδότες.
Η Tania GONZÁLEZ συντόνισε το τρίτο πάνελ της εκδήλωσης, με εισηγήτριες την Sandra Ezquerra Samper, από την Ισπανία, και τη Βάνια Νεντέλτσεβα, από την Ελλάδα (υπεύθυνη του γραφείου μεταναστών στο Εργατικό Κέντρο Αθήνας). Και οι δυο παρουσίασαν την κατάσταση των εργαζομένων ως προσωπικό φροντίδας σε Ισπανία και Ελλάδα, με βασικά χαρακτηριστικά τη δυσκολία ακόμη και καταγραφής του κλάδου, τις ελλείψεις στις εθνικές νομοθεσίες, αλλά και τις βελτιώσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια.
Όλοι οι παρευρισκόμενοι συμφώνησαν στην ανάγκη προστασίας και των δύο πλευρών, τόσο των φροντιστών, όσο και των φροντιζόμενων. Κλειδί γι’ αυτή την αμφίπλευρη προστασίαείναι: η αναγνώριση και πιστοποίηση του επαγγέλματος, η θέσπιση πλήρους εργασιακού πλαισίου, η εκπαίδευση του προσωπικού φροντίδας ώστε να παρέχουν κατάλληλες υπηρεσίες, η ανάγκη επιθεώρησης της εργασίας τους με σεβασμό του οικιακού ασύλου. Σαν εργαζόμενοι δικαιούνται ωράριο εργασίας, ασφάλιση, άδεια. Όταν αυτά κατοχυρωθούν, ο κλάδος βγει από το σκοτάδι στο φως. Κι όπως είπε η Τάνια Γκονζάλες, «αν υπάρξει διαρθρωτικό πρόγραμμα ρύθμισης του κλάδου για όλη την Ε.Ε., αυτός θα βγει από την παραοικονομία, θα δημιουργηθούν τουλάχιστον 5,5 εκ. θέσεις εργασίας και αυτό θα φέρει ευμάρεια, πλούτο στην Ευρώπη».
syriza.eu
