Η παιδική κακοποίηση, και ειδικότερα η σεξουαλική κακοποίηση, είναι ένα καθολικό και ανησυχητικό πρόβλημα που απαιτεί αυξημένη προσοχή και αποτελεσματικά μέτρα προστασίας και πρόληψης τόσο στο επίπεδο της οικογένειας (τοπικό και εθνικό), όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Μετά από μια μακρά παράδοση σιωπής, η σεξουαλική παιδική κακοποίηση καταγγέλλεται όλο και περισσότερο αποτελώντας πλέον ένα δημόσιο και πολιτικό θέμα.
Στη προσπάθεια της να θέσει σε επαγρύπνηση τις κυβερνήσεις και τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών ώστε να διαδραματίσουν έναν πιο ενεργό ρόλο στην προώθηση του σεβασμού των δικαιωμάτων του παιδιού (άρθρο 19 και 34 * της Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Παιδιού), το ίδρυμα WWSF (Women’s World Summit Foundation) ξεκίνησε το 2000 την Παγκόσμια Ημέρα για την Πρόληψη της Παιδικής Κακοποίησης, μια ημέρα που εορτάζεται κάθε 19η Νοεμβρίου, σε συνδυασμό με την επέτειο της Διεθνούς Ημέρας για τα δικαιώματα του παιδιού (20 Νοεμβρίου), η οποία έχει ως στόχο να αποτελέσει σημείο συσπείρωσης γύρω από το θέμα της παιδικής κακοποίησης και της ανάγκης για επείγουσα εφαρμογή αποτελεσματικών προγραμμάτων πρόληψης.
Για να αποτελέσει η ημέρα μια παγκόσμια έκκληση για δράση, το ίδρυμα WWSF ξεκίνησε το 2001 ένα διεθνή συνασπισμό ΜΚΟ (149 οργανισμοί σε περισσότερες από 60 χώρες) που σηματοδοτεί την Παγκόσμια Ημέρα με κατάλληλες εκδηλώσεις και δραστηριότητες ώστε να εστιάσει και να αυξήσει την εκπαίδευση αναφορικά με την πρόληψη. Ο κύριος σκοπός του Συνασπισμού είναι να συμβάλει στη δημιουργία μιας κουλτούρας πρόληψης της παιδικής κακοποίησης σχηματίζοντας ένα παγκόσμιο δίκτυο συνεργασίας για την ευαισθητοποίηση, την κινητοποίηση της κοινής γνώμης και δράσης, διαδίδοντας προγράμματα πρόληψης.
| Άρθρο 19: Τα Συμβαλλόμενα Κράτη θα πρέπει να λάβουν όλα τα κατάλληλα νομοθετικά, διοικητικά, κοινωνικά και εκπαιδευτικά μέτρα για να προστατεύσουν το παιδί από κάθε μορφή σωματικής ή ψυχολογικής βίας, τραυματισμού ή κακοποίησης, παραμέλησης ή αμελούς μεταχείρισης, κακομεταχείρισης ή εκμετάλλευσης, συμπεριλαμβανομένης της σεξουαλικής κακοποίησης, ενώ βρίσκεται υπό την φροντίδα του γονέα (-ων), νόμιμου (-ων) κηδεμόνα (-ων) ή οποιουδήποτε άλλου προσώπου που έχει την επιμέλεια του παιδιού. |
| Άρθρο 34: Τα συμβαλλόμενα κράτη αναλαμβάνουν την υποχρέωση να προστατεύσουν το παιδί από κάθε μορφή σεξουαλικής εκμετάλλευσης και σεξουαλικής κακοποίησης. Για τους σκοπούς αυτούς, τα Συμβαλλόμενα Κράτη, θα πρέπει να λάβουν ειδικότερα όλα τα κατάλληλα εθνικά, διμερή και πολυμερή μέτρα για την πρόληψη:
(Α) Της παρακίνησης ή του εξαναγκασμού των παιδιών να συμμετάσχουν σε οποιαδήποτε παράνομη σεξουαλική δραστηριότητα (Β) Της εκμετάλλευσης των παιδιών για πορνεία ή για άλλες παράνομες σεξουαλικές πρακτικές (Γ) Της εκμετάλλευσης των παιδιών σε πορνογραφικές σκηνές και υλικό. |
Πηγή: ocr.gov.jm
socialpolicy.gr
[irp]
