Προβληματισμένος από τις δολοφονίες γυναικών στη Ciudad Juárez και την πολιτεία του Μεξικό, ο Μεξικανός ζωγράφος Alberto Penagos έστρεψε το ενδιαφέρον του στο θέμα της βίας κατά των γυναικών.
«Η βία κατά των γυναικών δεν γνωρίζει εθνικότητα, χρώμα δέρματος ή θρησκεία. Πρόθεσή μου είναι να δείξω ότι μπορεί να συμβεί σε οποιαδήποτε γυναίκα, ανεξάρτητα από το πού βρίσκεται στον κόσμο.»
Μερικά έργα του Alberto Penagos:
Sueños Marchitos / Withered Dreams
“Αφορά το sex-trafficking και την καταναγκαστική πορνεία. Οι περισσότερες από αυτές τις γυναίκες είναι ανώνυμες. Δεν δείχνουν τα πρόσωπά τους και δεν πάνε στην αστυνομία. Μερικές φορές χρειάζεται να δείχνουν δύο πρόσωπα επειδή αναγκάζονται ή λόγω κάποιας καταδίκης.»
La Doliente / The Mourner
«Το κεντρικό θέμα σε αυτό το έργο είναι η μητρότητα και η αθωότητα. Η γυναίκα που κρατά μια κούκλα αντιπροσωπεύει την κατάσταση που περιμένει ένα παιδί που γεννιέται σε ένα βίαιο οικογενειακό περιβάλλον».
Cilicium
«Cilicium είναι μια λατινική λέξη που περιγράφει ένα θρησκευτικό στολίδι ή μια συσκευή που φοριέται για να προκαλέσει πόνο και χρησιμεύσει ως μετάνοια. Για μένα αυτός ο πίνακας αφορά την καταπίεση. Επίσης, αντιπροσωπεύει τις δολοφονίες γυναικών στη Ciudad Juarez.»
Harassment
«Παρενόχληση είναι η βία που είναι επιτρεπτή στην κοινωνία μας. Βία είναι τα πάντα, από το να σφυρίξεις σε μια γυναίκα στο δρόμο μέχρι να την κοιτάξεις με σεξουαλικό τρόπο.»
Tzompanpli
Tzompanpli ήταν μια αρχαία πρακτική στo προ-ισπανικό Μεξικό, κατά την οποία αποκαφαλίζονταν άτομα μετά την ανθρώπινη θυσία και, στη συνέχεια, εμφανίζονταν τα κεφάλια σε ένα δημόσιο βωμό. Σε αυτόν τον πίνακα ο Penagos συγκρίνει την πρακτική Tzompanpli με τις δολοφονίες γυναικών στη Ciudad Juarez. «Θυσιάστηκαν. Αυτά είναι τα δικά μας θύματα».
Οι πίνακες του Penagos, που φιλοξενήθηκαν στο Μουσείο της Cuernavaca στο Μεξικό, ζωγραφίστηκαν πάνω σε ξύλο και είναι φτιαγμένοι έτσι ώστε να μοιάζουν με μαρμάρινες λάρνακες. Τα πλαίσια / κορνίζες τοποθετήθηκαν σε μέταλλο για να μοιάζουν με τον φράχτη στα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικό που βρίσκεται σε όλη τη Ciudad Juarez. Ο καλλιτέχνης έβαλε επίσης άμμο και γυναικεία παπούτσια στο πάτωμα μπροστά από αυτά τα έργα ζωγραφικής για να αναδημιουργήσει το θέαμα που συχνά αντικρίζεται σε αυτές τις φρικιαστικές σκηνές εγκλημάτων.
