Παρέμβαση Κ. Κούνεβα στην εκδήλωση του EDF για την Πράξη Προσβασιμότητας.
Το παρόν στην εκδήλωση έδωσαν και άλλοι ευρωβουλευτές, εκπρόσωποι του EDF και εκπρόσωποι άλλων συλλογικών φορέων της αναπηρίας
Ολόκληρη η παρέμβαση:
Θα ήθελα πρώτα να αναφερθώ σε κάποια πράγματα από την εμπειρία που έχω στη ζωή μου πάνω στα ζητήματα που συζητάμε σήμερα. Εγώ είμαι ένα άτομο το οποίο έχω πολύ μικρή όραση, είμαι ένα άτομο που δεν είμαι σταθερό στο περπάτημα, έχω ανάγκη από βοήθεια και πολλές φορές αναγκάζομαι να χρησιμοποιώ και αμαξίδιο. Γι’αυτό όταν κινούμαι έχω τις ευκαιρίες να συναντήσω όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι με αναπηρία στο χώρο των μεταφορών και σε άλλους χώρους.
Αυτά τα οποία δεν συζητιούνται και πρέπει να τα βάζουμε και να τα εξασφαλίσουμε είναι ότι πρέπει να μιλάμε όχι μόνο για την προσβασιμότητα αλλά και για την προστασία των ατόμων με αναπηρία γιατί στην Ευρώπη υπάρχουν πάρα πολλά ζητήματα, πάρα πολλές περιπτώσεις.
Για παράδειγμα σε κάποια μετρό δεν υπάρχει τοίχος και όταν ανοίγει η πόρτα του τρένου πάρα πολλοί άνθρωποι πέφτουν στις γραμμές του τρένου και τραυματίζονται. Αυτό δεν είναι ένα οι δυο περιπτώσεις, είναι πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις στην Ευρώπη. Στο Παρίσι το μετρό σε κάποιες γραμμές έχει τοίχους γυάλινους για να προστατέψει τους επιβάτες και τους ανθρώπους που έχουν προβλήματα και τα παιδιά επίσης. Γι’αυτό πρέπει να επιδιώξουμε να είναι ασφαλείς όλοι οι σταθμοί του μετρό σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. Ή τουλάχιστον το τρένο να έχει έναν σχήμα που δεν θα επιτρέψει να μπει στην γραμμή είτε το παιδί, είτε ο άνθρωπος που έχει προβλήματα.
Σχετικά με τα προγράμματα, με τις πλατφόρμες που εξυπηρετούν τα άτομα με αναπηρία, έχουμε πολλά μπροστά μας. Δεν ξέρω αν τα έχετε σκεφτεί. Οι ανάπηροι με τα αμαξίδια που μπαίνουν στο αεροπλάνο. Πως τους μεταφέρουν; Τι τραβάνε αυτοί οι άνθρωποι. Ούτε μπορούν να πάνε στην τουαλέτα, ούτε να πιουν νερό, ούτε να φάνε. Γιατί; Τι ανάγκες έχουν; Μπορούν να πάνε να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους; Στο αεροπλάνο, γιατί δεν μπαίνει ο ανάπηρος με το δικό του αμαξίδιο; Η πίσω σκάλα και οι πίσω θέσεις να είναι μόνο για τους ανάπηρους. Ο ανάπηρος νοιώθει καλά με το δικό του αμαξίδιο. Είναι ειδικό για τις δικές του ανάγκες. Είτε για τον αυχένα, είτε για το κεφάλι, είτε για τα χέρια του, για τα πόδια και την σπονδυλική του στήλη. Σκεφτείτε τα αυτά.
Εγώ τα βλέπω κάθε μέρα που ταξιδεύω. Σε όλη την Ευρώπη. Προσπαθώ να ταξιδέψω με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Δεν βλέπω. Δεν μπορώ να βρω που είναι το ασανσέρ. Που είναι η κυλιόμενη σκάλα; Σε αυτόν τον σταθμό δεν έχει; Σε ποιον σταθμό έχει; Θα μπορούσαν να μας παραπέμψουν με πρόγραμμα στο κινητό, να μας οδηγήσουν να πάρουμε από εκεί το συγκεκριμένο μέσο μαζικής μεταφοράς για να φτάσουμε στο σημείο που θέλουμε. Δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει! Ομολογώ ότι από την σημερινή συζήτηση κατάλαβα πόσο σωστά έχουμε προσεγγίσει τα προβλήματα της προσβασιμότητας στην γνωμοδότηση που μου έχει αναθέσει να συντάξω η επιτροπή αναφορών. Έχουμε την εμπειρία.
Για την σύνταξη της έκθεσης, συνεργαστήκαμε και ακούσαμε τις απόψεις τόσο των μεγάλων Ευρωπαϊκών Οργανώσεων, όσο και δεκάδων εθνικών οργανώσεων αναπηρίας. Αξιοποιώ λοιπόν την ευκαιρία που μου δίνεται σήμερα, για να εκφράσω ένα μεγάλο ευχαριστώ. Σε όλες τις οργανώσεις και τους φορείς που συμμετείχαν στον διάλογο για την σύνταξη της γνωμοδότησης που κάναμε για το σχέδιο οδηγίας της πράξης προσβασιμότητας.
Σας υπενθυμίζω ότι η γνωμοδότηση θα έρθει προς ψήφιση στην επιτροπή αναφορών στις 28 Ιανουαρίου. Η Επιτροπή Αναφορών στο Ευρωκοινοβούλιο δέχεται εκατοντάδες αναφορές από ηλικιωμένους και εμποδιζόμενα άτομα. Θέλω να σας ευχαριστήσω και να σας επιβεβαιώσω ότι θα πορευτούμε μαζί και ας μας επικρίνουν ορισμένοι ότι στις γνωμοδοτήσεις μας ακούν περισσότερο την φωνή των ατόμων με αναπηρία και λιγότερο την φωνή της αγοράς.
Δείτε εδώ το βίντεο:
kkuneva.eu
