Ελένη Κιτρίνου,
Διδάσκουσα Τμήματος Κοινωνιολογίας Παντείου Πανεπιστημίου
με αντικείμενο την Ανάλυση των Κοινωνικών Ανισοτήτων
Στοιχεία από τη Eurostat (στατιστικές της ΕΕ για το εισόδημα και τις συνθήκες διαβίωσης) επιβεβαιώνουν ότι το χάσμα μεταξύ Ελλάδας –ΕΕ όσον αφορά στον κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού αυξάνει διαρκώς.
Ο δείκτης κινδύνου φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού εκφράζεται ως το % ποσοστό επί του συνολικού πληθυσμού της χώρας των προσώπων που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας, ή στερούνται βασικά υλικά αγαθά, ή ζουν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας.
Σε κίνδυνο φτώχειας θεωρείται ότι βρίσκονται τα άτομα με διαθέσιμο εισόδημα κάτω από το όριο κινδύνου φτώχειας, το οποίο ορίζεται στο 60% του εθνικού μέσου διαθέσιμου εισοδήματος (μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις).
“Ατομα τα οποία στερούνται βασικά υλικά αγαθά θεωρούνται τα άτομα των οποίων οι συνθήκες διαβίωσης επηρεάζονται σοβαρά από την έλλειψη πόρων, και τα οποία δε δύνανται να αντέξουν οικονομικά τουλάχιστον 4 από τις 9 ακόλουθες καταστάσεις:
i) να πληρώσουν το ενοίκιο ή τους λογαριασμούς κοινής ωφελείας, ii) να κρατήσουν το σπίτι επαρκώς ζεστό, iii) να αντιμετωπίσουν απρόβλεπτες μικρο-δαπάνες , iv) να τρώνε κρέας, ψάρι ή ένα ισοδύναμο πρωτεΐνης κάθε δεύτερη ημέρα, v) να έχουν μια εβδομάδα διακοπές το έτος μακριά από το σπίτι, vi) ένα αυτοκίνητο, vii) ένα πλυντήριο, viii) μια έγχρωμη τηλεόραση, ή ix) ένα τηλέφωνο”.
Οι άνθρωποι που ζουν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας είναι τα άτομα ηλικίας 0-59 ετών που ζουν σε νοικοκυριά όπου οι ενήλικες (ηλικίας 18-59) εργάσθηκαν λιγότερο από το 20% της πλήρους απασχόλησης του επαγγέλματος τους κατά τη διάρκεια του προηγούμενου έτους.
Σύμφωνα με την ανάλυση του παραπάνω δείκτη από τη Eurostat για το διάστημα 2005-2015, διαπιστώνεται ότι η Ελλάδα κατατάσσεται μαζί με τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες, τη Λιθουανία και τη Λατβία.
Τα ποσοστά φτώχειας στην Ελλάδα παρουσιάζουν έντονα ανοδική τάση, με αποτέλεσμα το έτος 2015 ποσοστό 35,7% των Ελλήνων να θεωρούνται επισήμως φτωχοί και κοινωνικά αποκλεισμένοι. Η ανοδική αυτή τάση με μια παραπάνω ανάλυση πρόβλεψης χρονοσειρών δίνει ότι, κατά το έτος 2020 το ποσοστό αυτό θα έχει ξεπεράσει το 38% του ελληνικού πληθυσμού.
Το θέμα γίνεται ιδιαίτερα ανησυχητικό αν κανείς αναλογιστεί ότι η στρατηγική «Ευρώπη 2020» προωθεί την κοινωνική ένταξη, ιδίως μέσω της μείωσης της φτώχειας, με στόχο να άρει τουλάχιστον 20 εκατομμυρίων ανθρώπων από τον κίνδυνο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού.
Η συγκριτική παρουσίαση των στοιχείων της Eurostat μεταξύ του δείκτη φτώχειας της ΕΕ (27) και της Ελλάδας.
Διαπιστώνεται ότι ενώ ο δείκτης στο σύνολο των χωρών της ΕΕ βελτιώνεται (μειώνεται το ποσοστό των φτωχών), στην Ελλάδα αυξάνεται διαρκώς με αποτέλεσμα το χάσμα μεταξύ Ελλάδας –ΕΕ να έχει υπερ-τριπλασιαστεί μέσα σε μια δεκαετία….και η τάση παραμένει αυξανόμενη….
Δείκτης κινδύνου φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού ΕΕ και Ελλάδας (ποσοστά επί του συνολικού πληθυσμού ( 2005-2015)
