Το περιοδικό Smithsonian ταξίδεψε από το Maine μέχρι την Καλιφόρνια πραγματοποιώντας μια μελέτη για την ζωή στις Η.Π.Α.. Ο φωτογράφος Matt Black και ο συντάκτης Dale Maharidge, ταξίδεψαν στο Central Valley της Καλιφόρνια, στο Cleveland και το βόρειο Maine-περιοχές όπου η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, βρίσκονται κοντά στο κατώτερο σημείο της στρωματοποιημένης οικονομίας της χώρας. Η προσοχή τους επικεντρώθηκε στα άτομα που μπορεί να περιγραφούν ως εργαζόμενοι-φτωχοί.
Το επίσημο όριο της φτώχειας των ΗΠΑ είναι το ετήσιο εισόδημα κάτω από 11.880 δολάρια για ένα άτομο ή 24.300 δολάρια για μια οικογένεια τεσσάρων ατόμων. Το όριο αυτό αφορά ένα ποσοστό 13,5% του πληθυσμού, ή 43.100.000 άτομα, σύμφωνα με την Υπηρεσία Απογραφής των ΗΠΑ. Επειδή όμως τα στοιχεία αυτά δεν υπολογίζουν, μεταξύ άλλων, την εκτίναξη του κόστους των κατοικιών, υποεκτιμούν έναν αριθμό Αμερικανών που αντιμετωπίζουν εξαιρετικές δυσχέρειες. «Το χαμηλό εισόδημα» -που θα μπορούσε να ληφθεί ως συνώνυμο με τους «εργαζόμενους φτωχούς» – είναι 23.760 δολάρια για ένα άτομο και 48.600 δολάρια για ένα τετραμελές νοικοκυριό. Σε αυτό το όριο, ένα ποσοστό 31,7% του πληθυσμού αγωνίζεται πραγματικά να επιβιώσει, δηλαδή 101 εκατομμύρια Αμερικανοί.
Αναμφίβολα, η οικονομική ιστορία της εποχής μας είναι το αυξανόμενο εισοδηματικό χάσμα: Μεταξύ του 2009 και του 2015, το ανώτατο ένα τοις εκατό έκλεψε το 52% των κερδών του εισοδήματος κατά τη λεγόμενη ανάκαμψη, σύμφωνα με τον οικονομολόγο του Berkeley Emmanuel Saez. Υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για την ανησυχητική πτώση σε αυτό που οι εμπειρογνώμονες αποκαλούν το «μερίδιο της εργασίας» των εσόδων, το ποσό που διατίθεται για την αμοιβή των εργαζομένων και όχι για μισθούς στελεχών και εταιρικά κέρδη.
Το επίσημο ποσοστό φτώχειας στην κοιλάδα της Καλιφόρνια είναι συγκλονιστικό: ένας στους πέντε κατοίκους σε πολλές από τις επαρχίες της. Στο Φρέσνο, την τρίτη φτωχότερη πόλη των ΗΠΑ με πληθυσμό πάνω από 250.000 κατοίκους, ένας στους τρεις κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, και φυσικά πολύ περισσότεροι από αυτούς χαρακτηρίζονται ως «εργαζόμενοι φτωχοί».
Στο βόρειο Μέιν, ένας στους πέντε κατοίκους βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Το Maine είναι η πολιτεία με τους περισσότερους λευκούς στο εργατικό σωματείο, με ποσοστό 94,9%. Η μέση ηλικία είναι τα 44 έτη. Οι χαρτοβιομηχανίες, κάποτε η βασική πηγή θέσεων εργασίας, κατέβασαν ρολά, αλλά η περιοχή Millinocket επλήγη ιδιαίτερα σκληρά από το κλείσιμο τα τελευταία οκτώ χρόνια , με δύο εργοστάσια που ανήκαν στην εταιρεία Great Northern Paper Company. Στο αποκορύφωμά τους, τα εργοστάσια απασχολούσαν περισσότερα από 4.000 άτομα.
Το Κλίβελαντ είναι η δεύτερη φτωχότερη μεγάλη αμερικανική πόλη, σύμφωνα με τα στοιχεία απογραφής, με 39,2% των κατοίκων να ζουν σε συνθήκες φτώχειας, μόλις κατά ένα δέκατο της ποσοστιαίας μονάδας πίσω από το Ντιτρόιτ. Η πόλη έχει 53,3% μαύρους κατοίκους και 37,3% λευκούς.
Πηγή: smithsonianmag.com
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
