Το περιοδικό Smithsonian ταξίδεψε από το Maine μέχρι την Καλιφόρνια πραγματοποιώντας μια μελέτη για την ζωή στις Η.Π.Α.. Ο φωτογράφος Matt Black και ο συντάκτης Dale Maharidge, ταξίδεψαν στο Central Valley της Καλιφόρνια, στο Cleveland και το βόρειο Maine-περιοχές όπου η κάθε μια με τον δικό της τρόπο, βρίσκονται κοντά στο κατώτερο σημείο της στρωματοποιημένης οικονομίας της χώρας. Η προσοχή τους επικεντρώθηκε στα άτομα που μπορεί να περιγραφούν ως εργαζόμενοι-φτωχοί.
Το επίσημο όριο της φτώχειας των ΗΠΑ είναι το ετήσιο εισόδημα κάτω από 11.880 δολάρια για ένα άτομο ή 24.300 δολάρια για μια οικογένεια τεσσάρων ατόμων. Το όριο αυτό αφορά ένα ποσοστό 13,5% του πληθυσμού, ή 43.100.000 άτομα, σύμφωνα με την Υπηρεσία Απογραφής των ΗΠΑ. Επειδή όμως τα στοιχεία αυτά δεν υπολογίζουν, μεταξύ άλλων, την εκτίναξη του κόστους των κατοικιών, υποεκτιμούν έναν αριθμό Αμερικανών που αντιμετωπίζουν εξαιρετικές δυσχέρειες. «Το χαμηλό εισόδημα» -που θα μπορούσε να ληφθεί ως συνώνυμο με τους «εργαζόμενους φτωχούς» – είναι 23.760 δολάρια για ένα άτομο και 48.600 δολάρια για ένα τετραμελές νοικοκυριό. Σε αυτό το όριο, ένα ποσοστό 31,7% του πληθυσμού αγωνίζεται πραγματικά να επιβιώσει, δηλαδή 101 εκατομμύρια Αμερικανοί.
Αναμφίβολα, η οικονομική ιστορία της εποχής μας είναι το αυξανόμενο εισοδηματικό χάσμα: Μεταξύ του 2009 και του 2015, το ανώτατο ένα τοις εκατό έκλεψε το 52% των κερδών του εισοδήματος κατά τη λεγόμενη ανάκαμψη, σύμφωνα με τον οικονομολόγο του Berkeley Emmanuel Saez. Υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις για την ανησυχητική πτώση σε αυτό που οι εμπειρογνώμονες αποκαλούν το «μερίδιο της εργασίας» των εσόδων, το ποσό που διατίθεται για την αμοιβή των εργαζομένων και όχι για μισθούς στελεχών και εταιρικά κέρδη.
Η Martha, αγρότισσα στην Καλιφόρνια, ανέφερε πως μια ομάδα ντόπιων λευκών συχνά την παρενοχλεί, φωνάζοντας ότι οι μετανάστες παίρνουν τις θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ. “Γιατί δεν δουλεύουν στα χωράφια;” ρώτησε εκείνη. (Matt Black / Magnum Photos)
Στο Φρέσνο της Καλιφόρνια, η οικονομική δυσπραγία τονίζεται από την απομόνωση, με ασυνήθιστα υψηλά επίπεδα Λατίνων, Μαύρων και Λευκών να διαχωρίζονται σε “γειτονιές υψηλής φτώχειας.” (Matt Black / Magnum Photos)
Η ιστορική ξηρασία στην Καλιφόρνια διόγκωσε τις τάξεις των αστέγων κοντά στην πόλη Mendota στη Κεντρική Κοιλάδα. Αυτός ο ερημωμένος καταυλισμός φωτογραφήθηκε το Σεπτέμβριο του 2016. Με χιλιάδες ξεραμένα στρέμματα που βρίσκονται σε αγρανάπαυση, το ποσοστό ανεργίας σε αυτή τη φτωχή περιοχή, ήδη γνωστή ως Appalachia της Δύσης, προσεγγίζει το 40%, το υψηλότερο της πολιτείας. (Matt Black / Magnum Photos)
Ο Ernestina Garcia βρίσκεται εκτός εργασίας εδώ και τέσσερα χρόνια. (Matt Black / Magnum Photos)
Ζωοτροφή σε γαλακτοκομείο στο Χάνφορντ της Καλιφόρνια. Αντιμέτωπες με τις χαμηλές τιμές του γάλακτος, περισσότερες από 600 γαλακτοκομικές επιχειρήσεις έχουν κλείσει στην πολιτεία τα τελευταία δέκα χρόνια. (Matt Black)
Το επίσημο ποσοστό φτώχειας στην κοιλάδα της Καλιφόρνια είναι συγκλονιστικό: ένας στους πέντε κατοίκους σε πολλές από τις επαρχίες της. Στο Φρέσνο, την τρίτη φτωχότερη πόλη των ΗΠΑ με πληθυσμό πάνω από 250.000 κατοίκους, ένας στους τρεις κατοίκους ζει κάτω από το όριο της φτώχειας, και φυσικά πολύ περισσότεροι από αυτούς χαρακτηρίζονται ως «εργαζόμενοι φτωχοί».
Όταν δεν ξεθάβει μύδια, ο Eric Carson δουλεύει στον κήπο του. Ο ίδιος και η φίλη του κονσερβοποιούν λαχανικά και αποθηκεύουν πατάτες για το χειμώνα. Κόβει καυσόξυλα για να ζεστάνει το σπίτι τους στο Robbinston, Maine, κοντά στα Καναδικά σύνορα. (Matt Black / Magnum Photos).
Κατά την άμπωτη στη μικρή πόλη Perry του Maine κοντά στα καναδικά σύνορα, οι Matthew Beale και Carson κερδίζουν τα προς το ζην ξεθάβοντας μύδια. (Matt Black / Magnum Photos)
Η Katie Lee, στην πόλη Machias στο Maine, ήταν κάποτε τόσο άπορη που έπρεπε να ζήσει σε μια σκηνή. Τώρα η νεαρή μητέρα τριών παιδιών εργάζεται πολλές ώρες σε κέντρο φροντίδας και, με τη βοήθεια μιας τοπικής μη κερδοσκοπικής οργάνωσης, ελπίζει να καταφέρει να πάρει ένα πτυχίο. (Matt Black / Magnum Photos)
Μέσα στο σπίτι ενός δωματίου του 68χρονου Allen Tomah. Στο Passamaquoddy Pleasant Point Reservation στο Maine, το 42% των κατοίκων ζουν σε συνθήκες φτώχειας. (Matt Black / Magnum Photos)
Στο βόρειο Μέιν, ένας στους πέντε κατοίκους βρίσκεται κάτω από το όριο της φτώχειας. Το Maine είναι η πολιτεία με τους περισσότερους λευκούς στο εργατικό σωματείο, με ποσοστό 94,9%. Η μέση ηλικία είναι τα 44 έτη. Οι χαρτοβιομηχανίες, κάποτε η βασική πηγή θέσεων εργασίας, κατέβασαν ρολά, αλλά η περιοχή Millinocket επλήγη ιδιαίτερα σκληρά από το κλείσιμο τα τελευταία οκτώ χρόνια , με δύο εργοστάσια που ανήκαν στην εταιρεία Great Northern Paper Company. Στο αποκορύφωμά τους, τα εργοστάσια απασχολούσαν περισσότερα από 4.000 άτομα.
Από το 2000 έως το 2009, στο σημείο του μεγαλύτερου βαθέματος της ύφεσης, η ανεργία στο Κλίβελαντ τριπλασιάστηκε, στο 9%. Αν και η ανεργία έχει μειωθεί από τότε, η πόλη κατατάσσεται τελευταία στην αύξηση της απασχόλησης μεταξύ των εκατομμυρίων και πλέον μητροπολιτικών περιοχών, ισχυρή απόδειξη για αυτό που οι εμπειρογνώμονες αποκαλούν “hollowing out” (υπόσκαψη) της εργατικής τάξης της Αμερικής. (Matt Black / Magnum Photos)
Σφραγισμένη αποθήκη στη λεωφόρο St. Clair Avenue. Το Κλίβελαντ είναι η δεύτερη φτωχότερη μεγάλη αμερικανική πόλη με ποσοστό φτώχειας που ακολουθεί το Ντιτρόιτ. (Matt Black / Magnum Photos)
“Ξεκίνησα σκουπίζοντας το πάτωμα”, είπε ο ο Chris Brown για το πως ξεκίνησε τον Συνεταιρισμό Evergreen Cooperative Laundry στο Κλίβελαντ. Ο εργαζόμενος στην δική του επιχείρηση, είναι ένα φωτεινό σημείο σε μια από τις φτωχότερες πόλεις των ΗΠΑ, όπου σχεδόν το 40% των κατοίκων ζουν σε συνθήκες φτώχειας. (Matt Black / Magnum Photos)
Στο Green City Growers, επίσης μέρος του Cleveland’s Evergreen Cooperatives, μαρούλια και βότανα μεγαλώνουν σε 3,25 στρέμματα υδροπονικού θερμοκηπίου σε ένα οικόπεδο που κάποτε ήταν κατεστραμμένο. (Matt Black / Magnum Photos)
Ο οργανισμός ριζώνει σε γειτονιές χαμηλού εισοδήματος για να βοηθήσει τις “παραμελημένες μετα-βιομηχανικές οικονομίες.» (Matt Black / Magnum Photos)
Το Κλίβελαντ είναι η δεύτερη φτωχότερη μεγάλη αμερικανική πόλη, σύμφωνα με τα στοιχεία απογραφής, με 39,2% των κατοίκων να ζουν σε συνθήκες φτώχειας, μόλις κατά ένα δέκατο της ποσοστιαίας μονάδας πίσω από το Ντιτρόιτ. Η πόλη έχει 53,3% μαύρους κατοίκους και 37,3% λευκούς.
Πηγή: smithsonianmag.com
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
There are no comments