Αυτή την εβδομάδα συναντιούνται στο Νταβός της Ελβετίας δισεκατομμυριούχοι, ιδιοκτήτες και γενικοί διευθυντές πολυεθνικών εταιρειών και πολιτικοί ηγέτες με ευκαιρία το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ. Οι άνθρωποι που κινούν τα νήματα της παγκόσμιας οικονομίας και επηρεάζουν τις ζωές όλων μας.
Η φράση αυτή δεν είναι σχήμα λόγου. Η περιουσία 8 ανδρών ήταν ίση με την περιουσία των 3,5 δισεκατομμυρίων πιο φτωχών ανθρώπων στον κόσμο. Η ανισότητα στον κόσμο έχει εκτιναχτεί τα τελευταία 30 χρόνια. Το 2014, μαζί με τα 358 εκατομμύρια ανθρώπων που ζούσαν σε συνθήκες ακραίας φτώχειας στην Αφρική, υπήρχαν 16 δισεκατομμυριούχοι. Οι 10 μεγαλύτερες εταιρείες στον κόσμο έχουν συνολικά έσοδα όσο τα έσοδα των 180 πιο φτωχών χωρών, όπου περιλαμβάνονται χώρες όπως η Ιρλανδία, η Ινδονησία, η Ελλάδα, η Νότια Αφρική, το Ιράκ και το Βιετνάμ.
Φωτογραφία: Umar Farooq/ActionAid
Οι τεράστιες πολυεθνικές και οι βαθύπλουτοι ενισχύουν τις ανισότητες αποφεύγοντας να πληρώσουν τους φόρους που τους αναλογούν, πιέζοντας για να μειωθούν οι μισθοί και να περιορίσουν ή να καταργήσουν τα εργασιακά δικαιώματα. Η ActionAid ανήκει στη συμμαχία ενάντια στην ανισότητα, που κινητοποιείται αυτή την εβδομάδα με αφορμή τη συνάντηση στο Νταβός. Η ανισότητα αυτή δεν είναι αναπόφευκτη. Αντιθέτως, βασίζεται σε αποφάσεις ανθρώπων που έχουν ως στόχο την υπερσυγκέντρωση πλούτου στα χέρια λίγων.
Δεν πρόκειται, φυσικά, για ένα νέο φαινόμενο. Οι ανισότητες ανάμεσα στους έχοντες και μη, στους άνδρες και τις γυναίκες, σε όσους κατέχουν εξουσία και σε όσους όχι υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια. Η οικονομική κρίση χτύπησε και εξακολουθεί να χτυπάει τους φτωχότερους παντού στον κόσμο. Ακόμα και στις ίδιες τις εταιρείες η ψαλίδα ανάμεσα στους μισθούς των CEO και των χαμηλόμισθων είναι τεράστια. Το 2014, ένας μεταλλωρύχος λευκόχρυσου στη Νότια Αφρική θα έπρεπε να δουλεύει 93 χρόνια για να βγάλει το μέσο μπόνους που πήρε ένας Νοτιοαφρικανός CEO.Κι όλα αυτά παρόλο που μεταξύ 2010 και 2013, οι οικονομίες των αναπτυσσόμενων χωρών αυξήθηκαν σχεδόν δύο φορές πιο γρήγορα από τους μισθούς των εργαζομένων. Αυτά, όμως, δεν πρέπει να θεωρούνται φυσιολογικά. Αποτελούν αποφάσεις ανθρώπων και μπορούν να αλλάξουν.
Φωτογραφία: ActionAid
Όπως και για τη φτώχεια, αν η ανισότητα είχε πρόσωπο, αυτό θα ήταν γυναικείο. Οι γυναίκες έχουν τους χαμηλότερους μισθούς, κάνουν τις πιο επικίνδυνες δουλειές ή δουλεύουν χωρίς καθόλου ασφάλιση σε άτυπες μορφές εργασίας ή στη μαύρη αγορά χωρίς εργασιακά δικαιώματα.
Καθώς, όμως, δεν πρόκειται για μια αναπόφευκτη φυσική καταστροφή, υπάρχουν συγκεκριμένα βήματα που μπορούν να γίνουν ώστε να μειωθούν οι ανισότητες, όπως η δημιουργία ενός δίκαιου φορολογικού συστήματος που να μην επιτρέπει την φοροαποφυγή των μεγάλων πολυεθνικών εταιρειών, καθώς εξαιτίας τους οι αναπτυσσόμενες χώρες χάνουν 200 δισεκατομμύρια κάθε χρόνο.
Η ActionAid μαζί με τη συμμαχία κατά της ανισότητας θα εξακολουθήσει να παλεύει για έναν πιο δίκαιο κόσμο με λιγότερη φτώχεια και θα εξακολουθήσει να αλλάζει τις ζωές των πιο περιθωριοποιημένων ανθρώπων για πάντα.
———
Πηγές
https://www.oxfam.org/en/pressroom/pressreleases/2017-01-16/just-8-men-own-same-wealth-half-world
https://www.theguardian.com/business/2016/nov/24/income-inequality-oecd-financial-crisis
ActionAid, What a Way to Make a Living: Using industrial policy to create more and better jobs, Μάρτιος 2016
https://www.actionaid.org.uk/sites/default/files/publications/what_a_way_to_make_a_living_pdf.pdf
https://www.actionaid.org.uk/sites/default/files/publications/womens_rights_on-line_version_2.1.pdf
https://www.imf.org/external/pubs/ft/wp/2015/wp15118.pdf
Be the first to comment on "Παλεύοντας κατά της ακραίας ανισότητας"