Οι Εκδόσεις Παπαζήση (www.papazissi.gr) εγκαινίασαν την Επιστημονική Σειρά «Η Μεταρρύθμιση του Κοινωνικού Κράτους», που διευθύνεται από τον Αν. Καθηγητή του ΤΕΙ Αθήνας Γαβριήλ Αμίτση και υποστηρίζεται από Επιστημονικό Συμβούλιο με μέλη από τα ΑΕΙ και τα ερευνητικά ιδρύματα της χώρας. Η Σειρά αποτελεί μία διεπιστημονική πρωτοβουλία μελών της Ελληνικής ακαδημαϊκής κοινότητας να υποστηρίξουν την έναρξη ενός γνήσιου δημόσιου διαλόγου για την μεταρρύθμιση του Κοινωνικού Κράτους, αναδεικνύοντας τις βασικές προκλήσεις και προοπτικές εκσυγχρονισμού του υπολειμματικού εθνικού μοντέλου κοινωνικής προστασίας, υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης, της δημογραφικής γήρανσης, της αποδυνάμωσης των οικογενειακών δικτύων και της εμφάνισης νέων διαρθρωτικών κινδύνων (μακροχρόνια ανεργία, υπερχρέωση, φτώχεια και κοινωνικός αποκλεισμός), που απειλούν τη συνοχή της Ελληνικής κοινωνίας. Θα φιλοξενήσει μονογραφίες, βιβλία και συλλογικούς τόμους για την θεσμική και κοινωνικοπολιτική ανάλυση κρίσιμων τομέων ενεργοποίησης του Κοινωνικού Κράτους, με έμφαση στην κοινωνική ασφάλιση, την κοινωνική πρόνοια, την κοινωνική ένταξη, την εκπαίδευση, την απασχόληση, την επαγγελματική κατάρτιση και τη στέγαση.
Το πρώτο έργο της Σειράς που μόλις κυκλοφόρησε είναι η μονογραφία του Καθηγητή Γαβριήλ Αμίτση με τίτλο Εμβληματικές πρωτοβουλίες διαφύλαξης της κοινωνικής συνοχής την εποχή των Μνημονίων – Το υπόδειγμα της Εθνικής Στρατηγικής Κοινωνικής Ένταξης. Το βιβλίο αυτό εξετάζει για πρώτη φορά το καθεστώς και την συγκυρία εκπόνησης βαρυσήμαντων πρωτοβουλιών των Ελληνικών κυβερνήσεων που εξελίχθηκαν κατά την διάρκεια εφαρμογής των δύο πρώτων Προγραμμάτων Οικονομικής και Δημοσιονομικής Πολιτικής. Πρόκειται για την Πράσινη Βίβλο για την Εθνική Στρατηγική Κοινωνικής Ένταξης (2013) και την Εθνική Στρατηγική Κοινωνικής Ένταξης (2014), δύο κείμενα αρχών που εισάγουν στην Ελληνική κοινωνικοπολιτική συζήτηση το ιδεολογικό υπόδειγμα του Ενεργητικού Κοινωνικού Κράτους και το επιχειρησιακό μοντέλο της Ενεργητικής Ένταξης.
Η μελέτη αναλύει με διεπιστημονικό τρόπο το περιεχόμενο των σχετικών πρωτοβουλιών και συζητά τις προοπτικές εφαρμογής τους κατά τη διάρκεια της οικονομικής ύφεσης, που δημιούργησε νέους κινδύνους και επισφάλειες, πλήττοντας πλέον και τα μεσαία στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας. Παράλληλα τεκμηριώνει ότι οι πρωτοβουλίες της περιόδου 2013-2014 δεν επικυρώθηκαν κατά την κρίσιμη περίοδο 2015-2016 με τις αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, που θα σηματοδοτούσαν την προώθηση μίας γνήσιας διαδικασίας αναθεώρησης του Ελληνικού Συστήματος Κοινωνικής Ασφάλειας. Οι επιπτώσεις της συγκεκριμένης επιλογής είναι δυσανάλογες, καθώς η Ελληνική πολιτεία όχι μόνο παραμένει θεσμικά ευάλωτη κατά τη διάρκεια υλοποίησης του Γ΄ Προγράμματος Οικονομικής και Δημοσιονομικής Πολιτικής απέναντι στις αυξημένες κοινωνικές προκλήσεις, αλλά έχει εγκλωβισθεί σε μονοδιάστατες διαδικασίες διαχείρισης πελατειακών υποδειγμάτων ανθρωπιστικής κρίσης.
