Η εξάρτηση της Αμερικής από την πετρελαϊκή βιομηχανία συνεχίζεται, παρά τα αποδεικτικά στοιχεία για την μη αναστρέψιμη οικολογική καταστροφή και την βλάβη για την υγεία των τοπικών κοινοτήτων.
Εννέα φωτογράφοι καταγράφουν τη βιομηχανία του πετρελαίου και τις επιπτώσεις της για το περιβάλλον αλλά και για τις κοινότητες που ζουν στις γύρω περιοχές.
Εξερευνήστε παρακάτω τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις της παραγωγής πετρελαίου – από τα κοιτάσματα πετρελαίου της Αλμπέρτα στο Βόρειο Καναδά, ως τους αγωγούς και τα διυλιστήρια σε ολόκληρη την Αμερική – μέσα από τη δουλειά των εννέα φωτογράφων.
Η υγεία και η κουλτούρα των φτωχών κοινοτήτων
Ian Willms

Ο Ian Willms έχει περάσει χρόνια καταγράφοντας στενά τον αντίκτυπο της παραγωγής πετρελαίου στoυς αυτόχθονες πληθυσμούς του Καναδά (First Nations), στη βόρεια Αλμπέρτα.
“Η πετρελαϊκή βιομηχανία προξενεί οικολογική καταστροφή. Δηλητηριάζει το νερό, “τρώει” τη γη, εκτοπίζει τους φυσικούς πληθυσμούς των καριμπού και των ταράνδων και άλλων ζώων από τα οποία εξαρτούνται οι κοντινές κοινότητες. Υπάρχουν πολλά προβλήματα υγείας, για παράδειγμα μια εξαιρετικά σπάνια μορφή καρκίνου του χοληφόρου πόρου που βρίσκεται σε ένα πολύ υψηλό ποσοστό. Έχω φωτογραφήσει μια κηδεία βρέφους λόγω αποβολής και ένα νεαρό αγόρι που ονομάζεται Dez, ηλικίας επτά ετών, που είχε πολλές καρδιοχειρουργικές επεμβάσεις. Ο γιατρός της κοινότητας πιστεύει ότι όλα προκαλούνται από τη βιομηχανική ρύπανση. Μόλις “τελείωσε” το εμπόριο γούνας και τα ψάρια κρίθηκαν ακατάλληλα προς πώληση στην αγορά εξαιτίας της ρύπανσης, οι παροχές της κοινωνικής πρόνοιας και η πετρελαϊκή βιομηχανία έγιναν οι κύριες πηγές εισοδήματος της κοινότητας. Αυτό αναγκάζει πολλούς ανθρώπους σε έναν αρκετά πικρό συμβιβασμό. Είναι μια συνεχής διαδικασία αφομοίωσης από τότε που οι άποικοι πρωτοέφτασαν και η πετρελαϊκή βιομηχανία την επιτάχυνε.”
Ατμοσφαιρική Ρύπανση
Alex Maclean

Το 2014, ο Alex MacLean χρησιμοποίησε αεροφωτογραφίες για να καταγράψει την προσφορά και ζήτηση και των δύο άκρων της παραγωγής πετρελαίου – από τα κοιτάσματα πετρελαίου στην Αλμπέρτα έως τα διυλιστήρια του κόλπου του Τέξας.
“Όταν ήμουν στα κοιτάσματα του πετρελαίου (Alberta Tar Sands) ήταν πραγματικά τρομακτικό να βλέπεις την κλίμακα και το μέγεθος – και τον ακραίο βαθμό που φτάνουν για να παράγουν πετρέλαιο. Οι εταιρείες στο Tar Sands λένε πως τίποτα τοξικό δεν φεύγει από τo εργοτάξιο αλλά αυτό είναι παράλογο – βλέπεις τεράστια λοφία καπνού και καταχνιά που μεταφέρει ατμοσφαιρική ρύπανση που καταλήγουν να ρίχνουν τοξίνες στο δάσος 100 ή 200 μίλια μακριά. Η καταστροφή του Αρκτικού δάσους, το οποίο είναι ένας τεράστιος συλλέκτης άνθρακα, έχει μια τεράστια επίδραση στην επιτάχυνση της κλιματικής αλλαγής.
Στη συνέχεια βλέπεις τα διυλιστήρια και τις επιπτώσεις τους στον τοπικό πληθυσμό που ζει με αυτού του είδους την ατμοσφαιρική ρύπανση και τα προβλήματα υγείας που συνδέονται με αυτήν. Είναι απλά τρομερό το γεγονός ότι εκθέτεις τους ανθρώπους σε αυτά τα είδη των τοξινών. Κοιτάς αυτές τις πόλεις, πόσο φτωχές και υποβαθμισμένες είναι, ως αποτέλεσμα αυτού. Αυτό που είναι ίσως πιο απελπιστικά ενοχλητικό είναι η κλίμακα του τι μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν. Όταν οι εταιρείες πετρελαίου δαπανούν αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια προσπαθώντας να αγοράσουν την πολιτική επιρροή, συνειδητοποιείς το μέγεθος και τη δύναμη της βιομηχανίας.”
Αποδάσωση
Jiri Rezac

Ο Jiri Rezac άρχισε να φωτογραφίζει τα Alberta Tar Sands δέκα χρόνια, χαρτογραφώντας τις επιπτώσεις της ανάπτυξης της βιομηχανίας στο περιβάλλον.
“Το Boreal Forest είναι το μεγαλύτερο πρωτογενές δάσος στον πλανήτη και τα Alberta Tar Sands περνάνε μέσα από αυτό. Τα αποθέματα πίσσας αφαιρούνται με ανοικτή εξόρυξη, η οποία απαιτεί την εκτεταμένη αφαίρεση της τύρφης και του Αρκτικού δάσους, το οποίο είναι ένας τεράστιος συλλέκτης άνθρακα, που δεν θα μπορέσει ποτέ να αντικατασταθεί. Τα βαθύτερα επίπεδα πίσσας αφαιρούνται μέσω μιας μεθόδου που ονομάζεται SAG-D. Η διαδικασία αρχίζει με σεισμικές έρευνες όπως και σε άλλες μορφές εξερεύνησης πετρελαίου.”
Πετρελαιοκηλίδες και Διαρροές πετρελαίου
Alyssa Schukar

Η Alyssa Schukar έχει καταγράψει την περιβαλλοντική “κληρονομιά” της παραγωγής πετρελαίου στις κοινότητες του Ανατολικού Σικάγο και φωτογράφησε στην περιοχή Standing Rock.
“Το διυλιστήριο του Whiting στο ανατολικό Σικάγο (που επεξεργάζεται πετρέλαιο από τα κοιτάσματα Alberta Tar Sands), έχει μια μακρά ιστορία περιβαλλοντικής κακοποίησης και πολύ μακρά ιστορία στις πετρελαιοκηλίδες. Το τρομακτικό πράγμα σε μια διαρροή είναι ότι δεν είναι απαραίτητα κάτι που αντιλαμβάνεσαι αμέσως – είναι κάτι που δεν είναι εμφανές, όπως τα αυξημένα επίπεδα μολύβδου στο χώμα, το οποίο έχει προκληθεί επίσης από την περίοδο της παραγωγής χάλυβα στην περιοχή. Πολλοί άνθρωποι έχουν προβλήματα υγείας, όπως άσθμα και λύκο. Υπάρχουν και οι όμορφοι λόφοι και η παραλία, που είναι προστατευμένες περιοχές και οικότοποι, και η σκωρία από τους μύλους του χάλυβα καλύπτουν αυτή την περιοχή – καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος του ανατολικού Σικάγο. Η σκωρία είναι πραγματικά επικίνδυνη, διότι είναι γεμάτη από τόνους τοξικών στοιχείων που οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να αλληλεπιδρούν, αλλά έχουν παιδιά που περπατούν ακριβώς εκεί όπου έχουν συμβεί οι διαρροές και έχουν προκύψει οι πετρελαιοκηλίδες.
Στη συνέχεια ταξίδεψα στο Standing Rock και κατάλαβα πόσο πραγματικά επικίνδυνες μπορούν να γίνουν οι διαρροές. Εάν επρόκειτο να συμβει μια διαρροή εκεί, θα κατέστρεφε ουσιαστικά ή τουλάχιστον θα προκαλούσε μείζονα θέματα στο πόσιμο νερό (Lakota drinking water) και στην κύρια παροχή πόσιμου νερού για περίπου το ένα τρίτο της χώρας.”
Περιβαλλοντική ρύπανση
Peter Essick

Η σειρά φωτογραφιών του Peter Essick’s στα Alberta Tar Sands, εξέτασε τη ζημιά της εξόρυξης πετρελαίου στο έδαφος, τα ποτάμια και στις κοντινές κοινότητες.
Βεβήλωση των ιερών τόπων
Daniella Zalcman

Το χρηματοδοτούμενο project της Daniella Zalcman‘s από το Pulitzer-Center, “Signs of Your Identity”, αποκαλύπτει τις ζημιές του συστήματος των οικοτροφείων [residential schools] στην κοινότητα των ιθαγενών (διαβάστε σχετικά με τα οικοτροφεία εδώ).
Δικαιώματα που απορρέουν από τη Συνθήκη
Camille Seaman

Η Camille Seaman είναι μια αυτόχθονη περιβαλλοντική φωτογράφος που πέρασε αρκετούς μήνες στην περιοχή Standing Rock, καταγράφοντας την ιστορία να εξελίσσεται μέσα από την ματιά ενός αυτόχθονα.
“Ένιωσα το κάλεσμα – όχι μόνο ως αυτόχθονας του έθνους Shinnecock αλλά και ως φωτογράφος — να ενωθώ μαζί με αυτούς τους ανθρώπους που διεκδικούν καθαρό νερό και προστασία της γης κατά το Standing Rock Sioux Reservation στη Βόρεια Ντακότα. Ούτε μια ιστορία αδικίας, ούτε τα στερεότυπα δεν αποκαλύπτουν όλη την αλήθεια- υπάρχει, επίσης, ανθεκτικότητα, δύναμη, ομορφιά και μια αυτο-καθοριζόμενη ταυτότητα. Η συμπεριφορά απέναντι σε ειρηνικούς προσευχόμενους προστάτες του νερού στο Standing Rock show, δείχνει πόσο λίγο έχουν αλλάξει τα πράγματα όσον αφορά την κατανόηση και τον σεβασμό των αυτόχθονων πληθυσμών. Εδαφική κυριαρχία, δικαιώματα που απορρέουν από την συνθήκη, θρησκευτικές ελευθερίες και προστασία δεν έχουν καμία αξία μπροστά στα εταιρικά κέρδη.”
Βιομηχανική κτηνοτροφία
Jeff Jacobson
Τον Σεπτέμβριο του 2016, ο Jeff Jacobson έκανε τη διαδρομή του αγωγού Keystone XL, καταγράφοντας τη γη, τα ζώα και τους ανθρώπους που θα επηρεαστούν από την ανάπτυξή της.
“Η άμεση φυσική απειλή από αυτούς τους αγωγούς είναι εάν υπάρξει διαρροή, η οποία θα είναι καταστροφική για το πόσιμο νερό αλλά και για τα ranchers βοοειδών και ολόκληρη τη βιομηχανία βοοειδών. Η διαδρομή του αγωγού XL είναι επίσης ένας σημαντικός δρόμος για τα αποδημητικά πτηνά -ο ποταμός Platte στη Νεμπράσκα, ειδικότερα, αποτελεί ένα σημαντικό ενδιάμεσο σταθμό. Αν συνεχίσουμε έτσι, τα άγρια ζώα πρόκειται να επηρεαστούν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.”
American Power
Mitch Epstein

Η σειρά φωτογραφιών του Mitch Epstein “American Power”, εξετάζει το πώς παράγεται η ενέργεια και πως χρησιμοποιείται στο αμερικανικό έδαφος και πώς επηρεάζει τις ζωές των αμερικανών.
“Το πετρέλαιο δεν στερεύει, ο άνθρακας δεν τελειώνει, οπότε υπάρχει ένα είδος αδιαφορίας και τεμπελιάς που ενδημεί στον αμερικανικό πολιτισμό και στην εταιρική κουλτούρα. Τα βαθύτερα ζητήματα είναι τι θεωρούμε δεδομένο υπό την πολιτιστική έννοια – καταναλώνουμε πάρα πολύ και οι ορέξεις μας είναι πάρα πολύ μεγάλες. Πρόκειται για ισορροπία και τώρα, η ζυγαριά έχει γύρει σε μια κατεύθυνση – υπάρχει ένα είδος απληστίας, απερισκεψίας και σκληρότητας που είναι τόσο ανεξέλεγκτη”.
Πηγή: time.com
Απόδοση/επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr