Του Αθανασόπουλου Γεώργιου,
Απόφοιτος Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής
Παντείου Πανεπιστημίου
Εν καιρώ οικονομικής και κοινωνικής κρίσης τίθενται υπό αμφισβήτηση οι περισσότεροι τομείς και τα στοιχεία εκείνα που δομούν τις σχέσεις στο εσωτερικό των κρατών αλλά και τις σχέσεις των κρατών μεταξύ τους. Μια από αυτές τις σχέσεις είναι και η σχέση της κοινωνικής πολιτικής με τους διεθνείς οργανισμούς.
Αρχικό κίνητρο για την δημιουργία των Διεθνών Οργανισμών ήταν η προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και η προώθηση – ενίσχυση της ειρήνης και της ασφαλείας, καθώς επίσης την παγκόσμια κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Αυτό αποτέλεσε το θέλγητρο πολλών κρατών να δρουν ως ενεργά μέλη στην λειτουργία των Οργανισμών αυτών.
Άρα, ουσιαστικά, ο ρόλος τους σχετιζόταν, κατά μια έννοια, με την παρουσία της κοινωνικής πολιτικής στο παγκόσμιο γίγνεσθαι. Στην οικοδόμηση αυτής της σχέσης, αυτής μεταξύ της κοινωνικής πολιτικής και των Διεθνών Οργανισμών, συνέβαλε και η υπογραφή και σύναψη Συμφώνων και Συμφωνιών που έθεταν τους όρους για την εύρυθμη λειτουργία και ευταξία του Διεθνούς Συστήματος εντός και εκτός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Με την πάροδο των χρόνων και την έλευση της οικονομικής κρίσης, που γρήγορα εξελίχθηκε και σε κοινωνική, οι στόχοι και οι πολιτικές της Παγκόσμιας Τάξης άλλαξαν και μαζί τους και η δράση των Διεθνών Οργανισμών. Η εφαρμογή νεοφιλελεύθερων πολιτικών είχε και έχει ως συνέπεια την αποδόμηση των κοινωνικών κρατών, την αύξηση του χάσματος μεταξύ φτωχών και πλουσίων, και επομένως την διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, την αποστέωση των κοινωνικών σκελετών και την γενικότερη κατανομή των κοινωνικών αξιών.
Η κοινωνική πολιτική αποκτά δευτερεύουσα σημασία, ενώ η οικονομική πολιτική ασκεί άμεση επιρροή μέσω της επίτευξης της Δημοσιονομικής Πειθαρχίας, της μείωσης των κοινωνικών δαπανών και της αύξησης των πλεονασμάτων των κρατών.
Για παράδειγμα, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μέσων των πολιτικών τους έχουν μετατρέψει πολλά δεδομένα στους επιμέρους χώρους επιρροής τους. Παρατηρείται μια γενικότερη αλλαγή της σχέσης μεταξύ των δυο προαναφερθέντων πόλων, της κοινωνικής πολιτικής και των Διεθνών Οργανισμών και αναδιάταξη του παγκόσμιου συστήματος.
Συμπερασματικά, ο ρόλος των Διεθνών Οργανισμών έχει αλλάξει δραματικά, στρεφόμενος προς την υποστήριξη διαφόρων συμφερόντων, κάτι που έχει διαφοροποιήσει και τις σχέσεις της Κοινωνικής Πολιτικής και των Διεθνών Οργανισμών. Αυτό που θα μπορούσε να γίνει είναι ο επαναπροσδιορισμός των Αξιών και η στροφή προς το κοινωνικό συμφέρον και την υποστήριξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και Ιδανικών.
Discover more from socialpolicy.gr
Subscribe to get the latest posts sent to your email.