Οκτώ μέτρα για ένα αντιμνημόνιο της εργασίας

Δήλωση της Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την αυτοκτονία απλήρωτης εργαζόμενης του «Καρυπίδη»:

«Διάβασα κι εγώ συγκλονισμένη την είδηση της αυτοκτονίας απλήρωτης επί 15 μήνες εργαζόμενης στα σούπερ μάρκετ «Καρυπίδης». Μπροστά σε τέτοιες τραγωδίες νιώθω τον κίνδυνο να θεωρηθεί από κάποιους υποκρισία απλώς το να δηλώσουμε θλίψη, οργή και συμπαράσταση στους συγγενείς και τους συναδέλφους της. Αλήθεια, πόσες χιλιάδες ανθρώπινες τραγωδίες κρύβονται ανάμεσα στους εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους που βιώνουν το αίσχος  της απλήρωτης εργασίας, χωρίς να μαθαίνουμε τίποτα γι’ αυτές;

Η απορρύθμιση του εργατικού δικαίου αποθράσυνε την εργοδοτική αυθαιρεσία. Στέρησε από τους εργαζόμενους ένα ελάχιστο πλαίσιο προστασίας των δικαιωμάτων τους. Από το 2015 έχω επισημάνει προς όλους τους αρμόδιους φορείς (Υπουργεία, ΣΕΠΕ κλπ) τις τραγικές συνέπειες της απλήρωτης εργασίας. Σε ειδική μελέτη που εκπόνησαν συνεργάτες μου, καταγράφεται το φαινόμενο σε όλους τους παραγωγικούς κλάδους της οικονομίας και γίνονται προτάσεις για την καταπολέμησή του. Θυμίζω ορισμένες από αυτές:

1. Σύσταση Εργατοδικείων, ενός δηλαδή προδικαστικού θεσμού απονομής δικαιοσύνης σε πρώτο βαθμό, με τριμερή εκπροσώπηση, με παρουσία τακτικού δικαστή και εκπροσώπων των οργανώσεων των κοινωνικών φορέων. Είναι μια «καλή ευρωπαϊκή πρακτική» για ταχύτερη απονομή της δικαιοσύνης στις υποθέσεις χιλιάδων εργαζόμενων που σήμερα περιμένουν μέχρι και δέκα χρόνια μέχρι να τελεσιδικήσει μια αγωγή ή μήνυσή τους εις βάρος εργοδοτών.
2. Αναμόρφωση των ελεγκτικών μηχανισμών –κυρίως του ΣΕΠΕ- με αυξημένες δικαιοδοτικές αρμοδιότητες (π.χ. να προσδίδεται στην ΄Εκθεση του ΣΕΠΕ ισχύς εκτελεστού τίτλου ή να εκδίδεται βάσει αυτής διαταγή πληρωμής).
3. Ενίσχυση του λογαριασμού «Αφερέγγυου εργοδότη» με τα έσοδα από πρόστιμα του ΣΕΠΕ υπέρ των απλήρωτων εργαζομένων.
4. Απλοποίηση των διαδικασιών χορήγησης του επιδόματος επίσχεσης ή ένταξης στην επιδότηση ανεργίας των εργαζόμενων των εγκαταλελειμμένων από τους ιδιοκτήτες τους επιχειρήσεων.
5. Εφαρμογή των προβλεπόμενων ποινικών κυρώσεων (αυτόφωρο για μη καταβολή δεδουλευμένων, δώρων κλπ). Στην περίπτωση «Καρυπίδη» έχουμε δεκάδες μηνύσεις, αλλά καμιά σύλληψη-φυλάκιση. ΄Εχουμε επενδύσεις εκατομμυρίων σε ποδοσφαιρικές ομάδες και εξαγορά επιχειρήσεων από τους αφερέγγυους εργοδότες, ενώ οι εργαζόμενοι λιμοκτονούν.
6. Αναμόρφωση της νομοθεσίας που προστατεύει την προσωπική περιουσία εργοδότη-μετόχων από τις διεκδικήσεις των εργαζομένων, με αποτέλεσμα το φαινόμενο «πτωχευμένες επιχειρήσεις με πλούσιους ιδιοκτήτες».
7. Άρση των αντιφάσεων στη νομοθεσία που επιτρέπουν «παράδοξες» δικαστικές αποφάσεις, όπως αυτή που υποστηρίζει ότι «η μη καταβολή των δεδουλευμένων δεν συνιστά δυσμενή μεταβολή των όρων εργασίας»!
8. Έχει μεγάλη σημασία να επανέλθει η αποσυρθείσα –δυστυχώς- νομοθετική ρύθμιση για την αλληλέγγυα και εις ολόκληρο ευθύνη διοικούντων προσώπων Ανωνύμων Εταιριών για ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τους ασφαλιστικούς φορείς και τους εργαζομένους, που έχουν κερδίσει δικαστικές αποφάσεις, αλλά μένουν ανεκτέλεστες και χωρίς αντίκρισμα, λόγω και των δυσμενών για αυτούς νέων διατάξεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και του Πτωχευτικού Κώδικα.

Το φαινόμενο των φτωχών επιχειρήσεων με τους πλούσιους ιδιοκτήτες, απαιτεί μέτρα. Χρειαζόμαστε ένα « Αντιμνημόνιο» υπέρ των δυνάμεων της Εργασίας. Είναι ο μόνος τρόπος για να αποτρέψουμε κι άλλες ανθρώπινες τραγωδίες».

Πηγή: europarl.europa.eu