Η Έκθεση για το νερό “Making Every Drop Count: An Agenda for Water Action” που δημοσίευσε Επιτροπή αποτελούμενη από 11 αρχηγούς κρατών και ενός Ειδικού Συμβούλου, ζητά μια θεμελιώδη αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο ο κόσμος διαχειρίζεται το νερό, έτσι ώστε οι Στόχοι για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη (SDGs), και πιο συγκεκριμένα ο Στόχος 6 για τη διασφάλιση της διαθεσιμότητας και της βιώσιμης διαχείρισης του νερού και των εγκαταστάσεων υγιεινής για όλους, να μπορούν να επιτευχθούν.
Σύμφωνα με την έκθεση, το 40% των ανθρώπων του κόσμου επηρεάζονται από τη λειψυδρία. Εάν δεν αντιμετωπιστεί, μέχρι το 2030 θα μπορούσαν να εκτοπιστούν 700 εκατομμύρια άνθρωποι προς αναζήτηση νερού. Περισσότεροι από δύο δισεκατομμύρια άνθρωποι αναγκάζονται να πίνουν μολυσμένο νερό που ενέχει κινδύνους για την υγεία και περισσότεροι από 4,5 δισεκατομμύρια άνθρωποι ζουν χωρίς ασφαλείς εγκαταστάσεις υγιεινής.
| Δισεκατομμύρια άνθρωποι χρησιμοποιούν μια πηγή πόσιμου νερού μολυσμένη με περιττώματα, θέτοντάς τους σε κίνδυνο να προσβληθούν από χολέρα, δυσεντερία, τυφοειδή πυρετό και πολιομυελίτιδα. Το μολυσμένο νερό, η κακή υγιεινή και οι κακές εγκαταστάσεις υγιεινής προκαλούν περίπου 842.000 θανάτους κάθε χρόνο. (Π.Ο.Υ./UNICEF 2014) |
| Οι ευκαιρίες εκμετάλλευσης των λυμάτων ως πόρος είναι τεράστιες. Τα αποχετευτικά λύματα που διαχειρίζονται με ασφάλεια είναι μια προσιτή και βιώσιμη πηγή νερού, ενέργειας, θρεπτικών ουσιών και άλλων ανακτήσιμων υλικών. |
Η έκθεση αναφέρει ότι οι γυναίκες και τα κορίτσια πλήττονται δυσανάλογα από την έλλειψη νερού και εγκαταστάσεων υγιεινής, επηρεάζοντας την υγεία τους και συχνά περιορίζοντας τις ευκαιρίες τους για εργασία και εκπαίδευση. Περίπου το 80% των λυμάτων καταλήγουν χωρίς επεξεργασία στο περιβάλλον και οι καταστροφές που σχετίζονται με το νερό αντιπροσωπεύουν το 90% των 1.000 μεγαλύτερων φυσικών καταστροφών από το 1990.
“Οι φυσικές καταστροφές που σχετίζονται με το νερό συμβαίνουν συχνότερα και γίνονται ολοένα και πιο επικίνδυνες παντού, πράγμα που σημαίνει ότι “το νερό αποτελεί πράγματι ζήτημα ζωής και θανάτου” και ότι “θα πρέπει να είναι η απόλυτη προτεραιότητα σε ό, τι κάνουμε”.
Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, António Guterres
Σε δελτίο τύπου, ο Πρόεδρος του Ομίλου της Παγκόσμιας Τράπεζας, Jim Yong Kim τόνισε ότι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων συνθέτουν την επιτροπή “επειδή ο κόσμος δεν μπορεί πλέον να θεωρεί το νερό δεδομένο”.
“Τα οικοσυστήματα στα οποία στηρίζεται η ίδια η ζωή – η επισιτιστική μας ασφάλεια, η ενεργειακή βιωσιμότητα, η δημόσια υγεία, οι θέσεις εργασίας και οι πόλεις – βρίσκονται όλα σε κίνδυνο εξαιτίας του τρόπου διαχείρισης του νερού σήμερα”, προειδοποίησε.
Η επιτροπή που δημιουργήθηκε το 2016 για μια αρχική περίοδο δύο ετών, υποστηρίζει πολιτικές βασισμένες σε τεκμηριωμένες και καινοτόμες προσεγγίσεις σε παγκόσμιο, εθνικό και τοπικό επίπεδο, ώστε η διαχείριση του νερού, καθώς και οι υπηρεσίες ύδρευσης και αποχέτευσης να είναι ελκυστικές για επενδύσεις και πιο ανθεκτικές στις καταστροφές.
Η επιτροπή ζητά πολιτικές που θα επιτρέψουν τουλάχιστον τον διπλασιασμό των επενδύσεων στις υποδομές διαχείρισης του νερού κατά τα επόμενα πέντε χρόνια.
Η έκθεση υπογραμμίζει επίσης την ουσιαστική ανάγκη για συνεργασίες μεταξύ κυβερνήσεων, κοινοτήτων, ιδιωτικού τομέα και ερευνητών.
Τα μέλη της επιτροπής είναι: Ameenah Gurib-Fakim, Πρόεδρος της Μαυριτανίας (Co-Chair) – Enrique Peña Nieto, Πρόεδρος του Μεξικό (Co-Chair) – Malcolm Turnbull, Πρωθυπουργός της Αυστραλίας – Sheikh Hasina, Πρωθυπουργός του Μπαγκλαντές – János Áder, Πρόεδρός της Ουγγαρίας – Hani Mulki, Πρωθυπουργός της Ιορδανίας – Mark Rutte, Πρωθυπουργός της Ολλανδίας – Pedro Pablo Kuczynski Godard, Πρόεδρος του Περού – Jacob Zuma, Πρόεδρός της Νότιας Αφρικής – Macky Sall, Πρόεδρος της Σενεγάλης – Emomali Rahmon, Πρόεδρος του Τατζικιστάν – Han Seung-soo, Ειδικός Σύμβουλος και πρώην Πρωθυπουργός της Δημοκρατίας της Κορέας.
Παγκόσμια Ημέρα Νερού
Το θέμα της φετινής παγκόσμια ημέρας “Nature for water”, διερευνά πώς μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τη φύση για να ξεπεράσουμε τις προκλήσεις του νερού του 21ου αιώνα.
Οι περιβαλλοντικές καταστροφές και η κλιματική αλλαγή, αποτελούν τους κύριους παράγοντες για τις κρίσεις που σχετίζονται με το νερό σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι πλημμύρες, η ξηρασία και η ρύπανση των υδάτων επιδεινώνονται από την υποβαθμισμένη βλάστηση, το έδαφος, τα ποτάμια και τις λίμνες.
Οι λύσεις που βασίζονται στη φύση έχουν τη δυνατότητα να δώσουν απαντήσεις σε πολλές από τις προκλήσεις μας σχετικά με το νερό. Χρειάζονται να γίνουν πολλά περισσότερα με την «πράσινη» υποδομή και να την εναρμονίσουμε με την «γκρι» υποδομή όπου είναι δυνατόν. Η φύτευση νέων δασών, η επανασύνδεση των ποταμών με τις πλημμυρικές περιοχές και η αποκατάσταση υγροτόπων θα εξισορροπήσουν τον κύκλο του νερού και θα βελτιώσουν την ανθρώπινη υγεία και τα μέσα διαβίωσης.
Πηγή: un.org
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
