Το φαινόμενο της εμπορίας ανθρώπων (Trafficking in Persons), που μένει απαρατήρητο από τους περισσότερους ανθρώπους, επηρεάζει ουσιαστικά κάθε χώρα και απειλεί ευάλωτα άτομα παντού στον κόσμο. Τα θύματα των λαθρεμπόρων, αντιμετωπίζουν την απομόνωση, εκμετάλλευση και καταναγκαστική εργασία (συχνά δουλεία εξαιτίας χρεών) σε σπίτια, εργοστάσια, στον κατασκευαστικό ή γεωργικό τομέα και πολύ συχνά στη βιομηχανία του σεξ.
Ωστόσο, πολύ λίγα είναι γνωστά στο ευρύ κοινό για την τραγική κατάσταση των θυμάτων εμπορίας ανθρώπων, ούτε πώς θυματοποιούνται, ούτε τι συμβαίνει σε αυτά όταν παγιδευτούν. Όπως εξηγεί το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος (UNODC) και η Διοργανική ομάδα των ΗΕ για τη συνεργασία στην καταπολέμηση της εμπορίας ανθρώπων (ICAT) “η καλύτερη κατανόηση των συνθηκών που αυξάνουν την ευαλωτότητα των ατόμων στο φαινόμενο της εμπορίας ανθρώπων μπορεί να ενισχύσει την ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με το γεγονός πώς η εμπορία ανθρώπων συμβαίνει γύρω μας ή μπορεί και να την συσχετίσει με τις δικές μας ενέργειες, συμπεριλαμβάνοντας, για παράδειγμα, την εκμετάλλευση στις δικές μας κοινωνίες. Η ενημερωμένη αντίληψη μπορεί επίσης να καθοδηγήσει τις εθνικές παρεμβάσεις για την άμβλυνση των κινδύνων της εμπορίας ανθρώπων και να παρακινήσει για τον εντοπισμό των θυμάτων.”
Η δέσμευση του UNODC για την πρόληψη της εγκληματικότητας περιλαμβάνει την προώθηση της καλύτερης κατανόησης του εγκλήματος, με την συνεργασία ακαδημαϊκών και ειδικών για τον εντοπισμό και τη διασαφήνιση των εννοιών εντός των ζητημάτων που απαιτούν διάδοση. Στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας Education for Justice E4J , μιας συνιστώσας του Παγκόσμιου Προγράμματος για την εφαρμογή της Διακήρυξης της Ντόχα, μια ομάδα εμπειρογνωμόνων συνεδρίασε φέτος τον Μάιο στη Ντόχα (2018) , για να εξετάσει πέντε πανεπιστημιακές ενότητες σχετικά με την εμπορία ανθρώπων (από ένα σύνολο 14 ενοτήτων, συμπεριλαμβανομένων 7 για την παράνομη διακίνηση μεταναστών), τόσο για προπτυχιακά όσο και μεταπτυχιακά επίπεδα, τα οποία οι καθηγητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να ενσωματώσουν στο πρόγραμμα σπουδών τους.
Το κύριο διεθνές μέσο για την αντιμετώπιση του εγκλήματος της εμπορίας ανθρώπων είναι η σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών κατά του διακρατικού οργανωμένου εγκλήματος και το πρωτόκολλο για την πρόληψη, καταστολή και τιμωρία της εμπορίας ανθρώπων, ιδίως γυναικών και παιδιών. Ωστόσο, όπως τονίζεται από τους ακαδημαϊκούς εμπειρογνώμονες κατά τη διάρκεια των συζητήσεων τους, το έγκλημα υπερβαίνει το ποινικό δίκαιο και πρέπει να προσεγγίζεται υπό πολλαπλές οπτικές γωνίες, όπως η κοινωνική επιστήμη, η ανθρωπολογία, η ψυχολογία και τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Δείτε επίσης : Προγράμματα αποκατάστασης και επανένταξης κρατουμένων με την υποστήριξη του UNODC
Μεταξύ των θεμάτων που καλύπτονται από τις ενότητες και αξιολογήθηκαν από τους εμπειρογνώμονες, συγκαταλέγονται οι επιπτώσεις της εμπορίας στα ανθρώπινα δικαιώματα, οι παράγοντες που αυξάνουν την ευπάθεια των ανθρώπων στην εμπορία, συμπεριλαμβανομένων των μεταναστών και των προσφύγων, η ανάγκη για μια προσέγγιση με επίκεντρο το θύμα για τον περιορισμό των κινδύνων από τις αρνητικές επιπτώσεις μιας επέμβασης κατά της εμπορίας και τους ρόλους που παίζουν διάφοροι παράγοντες στην αντιμετώπιση αυτού του εγκλήματος. Οι ενότητες περιλαμβάνουν επίσης υλικό σχετικά με τις διακρίσεις μεταξύ της εμπορίας ανθρώπων και της παράνομης διακίνησης μεταναστών, σχετικά με την μη-ποινικοποίηση των θυμάτων του trafficking και σχετικά με πολλές άλλες πτυχές του.
Ένα σημαντικό σημείο για τους ειδικούς ήταν το γεγονός ότι οι πέντε ενότητες είναι προσαρμόσιμες στο εκπαιδευτικό πλαίσιο των σπουδαστών, παρέχοντας στους διδάσκοντες τη δυνατότητα εναλλαγής της αλληλουχίας τους, μειώνοντας ή μεταβάλλοντας το σημείο εστίασης σε νομικές ή άλλες λεπτομέρειες, όπως απαιτείται, και περιλαμβάνοντας περαιτέρω μελέτες περιπτώσεων σχετικά με τα διάφορα ζητήματα που καλύπτονται, ιδίως εκείνα που έχουν τοπική ή περιφερειακή σημασία.
Οι ενότητες είναι διαθέσιμες στους καθηγητές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στη διεύθυνση www.unodc.org/e4j.
Πηγή: unodc.org/dohadeclaration
Μετάφραση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
