Η εκστρατεία #HearMeToo και 16 ημέρες ακτιβισμού κατά της έμφυλης βίας

H Emmanuella ήταν επτά ετών όταν βιάστηκε. Στα 17 της χρόνια, η Tabasum απήχθη και αναγκάστηκε να παντρευτεί έναν μεγαλύτερο άντρα, ο οποίος προσπάθησε να την κάψει. Η Helen ήταν θύμα εκφοβισμού στο σχολείο επειδή της άρεσαν τα κορίτσια και όχι τα αγόρια. Η Elisa σύρθηκε στην πλατεία της πόλης και ξυλοκοπήθηκε, επειδή τόλμησε να συμμετάσχει στην πολιτική. H Nana κατάφερε να γλιτώσει τον βιασμό από έναν γνωστό της και ξεκίνησε τη δημόσια συζήτηση σχετικά με τη συναίνεση, πολύ πριν το διαδικτυακό κίνημα #MeToo γίνει παγκόσμια είδηση.

Αξιοποιώντας τη δυναμική των παγκόσμιων κινημάτων και εκστρατειών λαϊκής βάσης όπως, ‘#MeToo’, “#TimesUp”, “#BalanceTonPorc” “#NiUnaMenos”, “#MetooIndia” και “HollaBack”, το θέμα της φετινής καμπάνιας του ΟΗΕ “16 ημέρες ακτιβισμού κατά της έμφυλης βίας” (25 Νοεμβρίου-10 Δεκεμβρίου 2018) υπό την εκστρατεία UNiTE για την εξάλειψη της βίας εναντίον γυναικών, φέρει τον τίτλο Orange the World: #HearMeToo.

Το #HearMeToo φέρνει στο προσκήνιο τις φωνές των γυναικών και κοριτσιών επιζησασών βίας, εκείνων που υπερασπίζονται κάθε ημέρα τα δικαιώματα όλων των γυναικών, που αναλαμβάνουν δράση — πολλές από αυτές πολύ μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας ή τα πρωτοσέλιδα των μέσων ενημέρωσης. Αυτά είναι τα πρόσωπα που μπορεί να μην έχουμε δει στις εφημερίδες και τις ιστορίες τους μπορεί να μην έχουμε διαβάσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

 

Για πάρα πολύ καιρό, η ατιμωρησία, η σιωπή και το στίγμα επέτρεψαν τη βία κατά των γυναικών να κλιμακωθεί σε διαστάσεις πανδημίας. Μία στις τρεις γυναίκες βιώνει βία κατά τη διάρκεια της ζωής της, πέραν του κοινωνικού της στάτους, της τάξης, φυλής, χώρας ή ηλικιακής ομάδας στην οποία ανήκει. 

 

 

Ακόμη δεν γνωρίζουμε την πραγματική έκταση της βίας κατά των γυναικών, καθώς ο φόβος των αντιποίνων, οι επιπτώσεις του να μην γίνει πιστευτή η καταγγελία μιας γυναίκας και το στίγμα, βαρύνουν την επιζήσασα — όχι τον δράστη — έχουν σιγήσει τις φωνές εκατομμυρίων επιζησασών έμφυλης βίας και έχουν καλύψει την πραγματική έκταση των συνεχιζόμενων φρικτών εμπειριών των γυναικών.

“Στόχος της φετινής εκστρατείας #HearMeToo, είναι να τιμηθούν και να ενισχυθούν περαιτέρω οι φωνές, είτε αν πρόκειται για μια νοικοκυρά στο σπίτι, μια μαθήτρια που έχει κακοποιηθεί από το δάσκαλό της, μια γραμματέας, μια αθλήτρια ή ένα αγόρι που πραγματοποιεί πρακτική άσκηση σε μια επιχείρηση. Είναι μια έκκληση να ακούσουμε και να πιστέψουμε τους επιζώντες / επιζήσασες, να τερματίσουμε την κουλτούρα της σιωπής και να βάλουμε τους επιζώντες /επιζήσασες στο κέντρο της αντίδρασης. Η εστίαση πρέπει να αλλάξει από την αμφισβήτηση της αξιοπιστίας του θύματος, στην επιδίωξη της λογοδοσίας του δράστη.

Η εκστρατεία #HearMeToo, είναι επίσης μια ισχυρή έκκληση για την επιβολή του νόμου. Είναι πραγματικά λάθος η αντίληψη ότι η συντριπτική πλειονότητα των δραστών βίας κατά των γυναικών και κοριτσιών δεν αντιμετωπίζουν συνέπειες. Μόνο μια μειοψηφία των περιπτώσεων αναφέρονται στην αστυνομία, ένα ακόμη μικρότερο ποσοστό φέρνει αποτέλεσμα, και μόνο κατά ένα ελάχιστο ποσοστό αυτών των περιπτώσεων καταλήγει σε καταδικαστική απόφαση. Οι αστυνομικές και δικαστικές αρχές θα πρέπει να λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τις αναφορές των θυμάτων και να θέτουν ως προτεραιότητα την ασφάλεια και την ευημερία των επιζησασών, για παράδειγμα, καθιστώντας περισσότερες γυναίκες αξιωματικούς διαθέσιμες για τις γυναίκες που αναφέρουν περιστατικά βίας,

Οι νόμοι θα πρέπει να αναγνωρίσουν ότι η σεξουαλική παρενόχληση είναι μια μορφή διακρίσεων κατά των γυναικών και μια παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, που εκφράζουν αλλά και δημιουργούν εκ νέου τις ανισότητες, που παρουσιάζεται σε πολλούς τομείς της ζωής, από τα σχολεία, και τους χώρους εργασίας, έως τους δημόσιους χώρους και το διαδίκτυο.”

Μήνυμα της Phumzile Mlambo Ngcuka, Γενικής Γραμματέως και Εκτελεστικής Διευθύντριας του UNWomen, για τη Διεθνή Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών, 25 Νοεμβρίου 2018

 

 

Το θέμα της φετινής εκστρατείας “16 ημέρες ακτιβισμού κατά της έμφυλης βίας” είναι «Εξάλειψη της έμφυλης βίας στον κόσμο της εργασίας.» Το θέμα για το 2018 συνεχίζει τη δυναμική και τα επιτεύγματα της εκστρατείας του 2017, όταν πάνω από 700 οργανώσεις σε 92 χώρες πραγματοποίησαν εκστρατεία ευαισθητοποίησης γύρω από το θέμα «Μαζί μπορούμε να δώσουμε ένα τέλος στην Έμφυλη Βία στην εκπαίδευση.» Σκοπός για το 2018 είναι η συνεχής στόχευση στους θεσμούς στους οποίους η έμφυλη βία διαπράττεται και η συνεχής πίεση για συστημική αλλαγή και λογοδοσία.

 

Μια παγκόσμια εκστρατεία για μια Σύμβαση για την Έμφυλη Βία στον κόσμο της εργασίας

Οι φεμινίστριες της δεκαετίας του 1990 κατάφεραν ένα πραγματικά μνημειώδες επίτευγμα, όταν εξασφάλισαν την επίσημη αναγνώριση των δικαιωμάτων των γυναικών ως ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς και της βίας κατά των γυναικών ως παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η επανάσταση αυτή συνεχίζει, με νέους τρόπους, καθώς η έμφυλη βία συνεχίζεται αμείωτη. Με μια εκτεταμένη εκστρατεία 16 ημερών, οδηγούμαστε προς μια ακόμη σημαντική επιτυχία: την υιοθέτηση νέων, νομικά δεσμευτικών διεθνών προτύπων για την εξάλειψη της έμφυλης βίας στον κόσμο της εργασίας.

Το 2015, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας — ο μοναδικός τριμερής οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών με κυβερνητικούς εκπροσώπους, εκπροσώπους  εργοδοτών και εργαζομένων — αποφάσισε να ξεκινήσει μια διαδικασία καθορισμού προτύπων για την παρενόχληση και τη βία ενάντια στις γυναίκες και τους άνδρες στους χώρους εργασίας, ακολουθούμενη από μια συνάντηση εμπειρογνωμόνων σχετικά με τη βία κατά των γυναικών και ανδρών.

Τον Ιούνιο του 2018, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας άρχισε μια σειρά από συζητήσεις, στα πλαίσια της Διεθνούς Συνδιάσκεψης Εργασίας, για ένα δυναμικό νέο όργανο για τη βία και παρενόχληση στον κόσμο της εργασίας, μια Επιτροπή που αποτελείται από εκπροσώπους των κυβερνήσεων, εργοδοτών, εργαζομένων και συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Τον Ιούνιο του 2019, η Επιτροπή της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας θα συναντηθεί και πάλι για να αποφασίσει για τη μορφή που θα λάβει το όργανο: μια νομικά δεσμευτική σύμβαση, μια μη νομικά δεσμευτική σύσταση, ή μια σύμβαση που συμπληρώνεται από μια σύσταση. Η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας θα πρέπει να εγκρίνει το ισχυρότερο δυνατό μέσο — μια νομικά δεσμευτική σύμβαση που συμπληρώνεται από μια σύσταση. Μια ρητή και σαφής εστίαση στην έμφυλη βία. Η σύμβαση θα πρέπει επίσης να περιλαμβάνει ειδική καθοδήγηση για τις κυβερνήσεις, τους εργοδότες και τις συνδικαλιστικές οργανώσεις να προσδιορίζουν και να αντιμετωπίζουν τις συμπεριφορές που εισάγουν διακρίσεις και άνισες σχέσεις εξουσίας, που βρίσκονται στη ρίζα της έμφυλης βίας.

 

Πηγές: unwomen.org, 16dayscwgl.rutgers.edu

Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη

socialpolicy.gr