Η βία στα σχολεία με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, ταυτότητα φύλου / έκφραση ή χαρακτηριστικών φύλου συμβαίνει παντού στην Ευρώπη και είναι κατά ένα μεγάλο βαθμό μη επαρκώς καταγεγραμμένη* (μειωμένη αναφορά περιστατικών). Οι προσπάθειες των ευρωπαϊκών εκπαιδευτικών αρχών για την αντιμετώπιση του προβλήματος πρέπει να ενισχυθούν, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά και να αποτραπεί ο αρνητικός αντίκτυπος στην υγεία και τα επιτεύγματα των μαθητών. Αυτά είναι τα βασικά ευρήματα της νέας έκθεσης που εκπόνησε το Συμβούλιο της Ευρώπης σε συνεργασία με την UNESCO, η οποία δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2018.
*Στο Ηνωμένο Βασίλειο, το 45% των ΛΟΑΤ μαθητών που εκφοβίζονται στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση δεν το αναφέρουν ποτέ σε κανέναν.
Η βία με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα φύλου / την έκφραση ή τα χαρακτηριστικά του φύλου (SOGIEC-based violence) εδράζεται στις πολιτισμικές νόρμες και προσδοκίες σχετικά με το φύλο και τους έμφυλους ρόλους. Η βία αυτή μπορεί να είναι ψυχολογική, σωματική ή σεξουαλική, και συμβαίνει μέσα ή γύρω από τα σχολεία, καθώς και online (διαδικτυακά). Σύμφωνα με την έρευνα, η λεκτική βία και ο εκφοβισμός (bullying) είναι οι πιο διαδεδομένες μορφές.
“Οποιοσδήποτε/οποιαδήποτε μαθητής/μαθήτρια που θεωρείται πως δεν προσαρμόζεται στις επικρατούσες νόρμες – είτε πρόκειται για την εξωτερική εμφάνιση, την επιλογή των ρούχων, τους τρόπους ή την συναισθηματική ή την σωματική έλξη- μπορεί να πέσει θύμα αυτής της βίας”, ανέφερε η Ελένη Τσετσέκου, Διευθύντρια του Τμήματος Σεξουαλικού Προσανατολισμού και Ταυτότητας Φύλου του Συμβουλίου της Ευρώπης. “Τα κύρια θύματα είναι μαθητές ΛΟΑΤ, με τους τρανς και γκέι άνδρες μαθητές να αναφέρουν τα υψηλότερα επίπεδα βίας. Ωστόσο, στοχεύει και σε μαθητές που δεν είναι ΛΟΑΤ και βλάπτει όλους τους εμπλεκόμενους – θύματα, δράστες και οι παρευρισκόμενους.”
Αυτή η μορφή βίας επηρεάζει την ψυχική και σωματική υγεία των παιδιών, οδηγώντας σε κατάθλιψη, άγχος, προσπάθειες για απόκρυψη της ταυτότητας, αυτοκαταστροφική συμπεριφορά, αυτοκτονικές σκέψεις και απόπειρες. Οι μαθητές που έχουν πέσει θύματα είναι πιθανό να έχουν χαμηλότερο κίνητρο, αρνητικά εκπαιδευτικά επιτεύγματα, να χάνουν μαθήματα ή να εγκαταλείπουν το σχολείο, και μακροπρόθεσμα να κινδυνεύουν να αντιμετωπίσουν οικονομικές δυσκολίες και περισσότερες πιθανότητες να εκδηλώσουν αντικοινωνική συμπεριφορά.
Οι αποκρίσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της SOGIEC βίας που δεν πρέπει να περιορίζονται σε εθνικές και σχολικές πολιτικές, αλλά πρέπει επίσης να περιλαμβάνουν προγράμματα σπουδών και εκπαιδευτικό υλικό που να υποστηρίζει τη διαφορετικότητα, κατάρτιση/εκπαίδευση για το εκπαιδευτικό προσωπικό, υποστήριξη για τους μαθητές, συνεργασίες με την κοινωνία των πολιτών, και αξιολόγηση των αποκρίσεων.
Μέχρι στιγμής, σύμφωνα με την Έκθεση, υφίστανται πλήρεις και ολοκληρωμένες αποκρίσεις σε έξι κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης: Βέλγιο (περιφερειακά), Ιρλανδία, Ολλανδία, Νορβηγία, Σουηδία και Ηνωμένο Βασίλειο. Παρά τις θετικές εξελίξεις κατά την τελευταία δεκαετία, οι αποκρίσεις του εκπαιδευτικού τομέα σε αυτή τη μορφή βίας απουσιάζουν εξ ολοκλήρου κατά περίπου ¼ σε όλα τα κράτη μέλη. Η έκθεση προσφέρει συστάσεις προς τα ευρωπαϊκά κράτη σχετικά με το πώς να εξασφαλίσουν ότι όλα τα παιδιά μπορούν να απολαύσουν το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση, σε ένα ασφαλές περιβάλλον.
Πηγή: coe.int
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
[irp]
