Πριν από 100 χρόνια, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας υιοθέτησε το πρώτο διεθνές πρότυπο για την προστασία της μητρότητας. Από τότε ο ορισμός της προστασίας της μητρότητας έχει επεκταθεί και η σημασία της εκτιμάται ευρύτερα. Ωστόσο, παρά την πρόοδο αυτή, πολλές μητέρες και μέλλουσες μητέρες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν σοβαρές προκλήσεις στο χώρο εργασίας.
Το έτος 2019 σηματοδοτεί τόσο την πρώτη Εκατονταετηρίδα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας όσο και την 100η επέτειο των διεθνών προτύπων εργασίας για την προστασία της μητρότητας. Κατά τη διάρκεια της πρώτης Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας (ILC), τον Νοέμβριο του 1919, εγκρίθηκε η Σύμβαση για την Προστασία της Μητρότητας, το 1919 (Νο.3), το πρώτο διεθνές πρότυπο για την ισότητα των φύλων. Η σύμβαση αναγνώρισε το δικαίωμα σε άδεια μετ’αποδοχών κατά τον τοκετό με προστασία της απασχόλησης. Αυτό το σημαντικό επίτευγμα ήταν το αποτέλεσμα έντονης υπεράσπισης, μεταξύ άλλων κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου των Εργαζόμενων Γυναικών το 1919.
Τον Ιούνιο του 2019, η Διεθνής Διάσκεψη Εργασίας ενέκρινε την 100η Διακήρυξη για το Μέλλον της Εργασίας της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, η οποία καλεί για “επίτευξη της ισότητας των φύλων στην εργασία μέσω μιας μετασχηματιστικής ατζέντας“.
Το ορόσημο της εκατονταετηρίδας των πρώτων διεθνών εργασιακών προτύπων για την προστασία της μητρότητας προσφέρει μια μοναδική ευκαιρία για προβληματισμό σχετικά με την πρόοδο και τις προκλήσεις της εκπλήρωσης αυτού του κρίσιμου δικαιώματος και μια ευκαιρία για κάλεσμα προς τα κράτη μέλη ώστε να επικυρώσουν και να εφαρμόσουν τη Σύμβαση αριθ. 183 και τη Σύσταση αριθ. 191 .
Μετάφραση/Απόδοση: Ελένη Τομπέα
Πηγή: ilo.org
socialpolicy.gr
