Λάζαρος Πετρομελίδης: η φτώχεια στην Ελλάδα είναι άνω των 100 ετών

«Του χρόνου θα γιορτάσουμε τα 200 χρόνια από την επανάσταση κι όμως πάνω από τα μισά η Ελλάδα ήταν σε κατάσταση χρεωκοπίας. Είχαμε δάνεια, είχαμε τέσσερις στάσεις πληρωμών, είχαμε διεθνή οικονομικό έλεγχο». Με αυτά τα λόγια ξεκίνησε να μιλά για τα αποτελέσματα της έρευνας που εκπόνησε ο Λάζαρος Πετρομελίδης, εκ μέρους του Ελληνικού Δικτύου για την Καταπολέμηση της Φτώχειας και τα οποία παρουσιάστηκαν χτες κατά τη διάρκεια εκδήλωσης του Δικτύου στα γραφεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην Αθήνα.

Με συγκεκριμένες αναφορές στο χρέος των ελληνικών τραπεζών προς τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζες στην αρχή της κρίσης και πως αυτό βαφτίστηκε χρέος της Ελλάδας αλλά και στο μαγικό νούμερο χρέους του σήμερα, δηλαδή 334 δις ευρώ [στοιχείο του Σεπτεμβρίου 2019], συνέχισε ο Λάζαρος Πετρομελίδης.

Παρουσίασε διαφάνεια με το χρέος της Ελλάδας τα τελευταία 100 χρόνια, όπως αυτή αποτυπώθηκε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Την εξέλιξη των μισθών από το 2000 έως το 2019, όπου υπάρχει πτώση στα χρόνια της κρίσης και μεγάλη στασιμότητα.
Τα χρόνια που χρειάζεται κάποιος/α στην Ελλάδα για να βγει σε σύνταξη, που είναι τα περισσότερα στην Ευρώπη.
Τη φτώχεια στην Ελλάδα και το πως αυτή κάπως συγκρατείται από τα διάφορα επιδόματα και τις συντάξεις. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τη Στατιστική Υπηρεσία, το 1/3 των Ελλήνων βρίσκεται σε κατάσταση φτώχειας.
Το γεγονός ότι η Ελλάδα στα χρόνια της κρίσης έχασε το 25% του ΑΕΠ της, πράγμα που ισοδυναμεί με αντίστοιχες στιγμές στην ιστορία χωρών που βρίσκονται σε πόλεμο.
Τους 1.000.000 ανέργους και 500.000 μακροχρόνια ανέργους [στοιχεία ΟΑΕΔ του 2012]. Οι μακροχρόνια άνεργοι έχουν μόνο 33% πιθανότητα να ξαναμπούν στην αγορά εργασίας.
Οι μισοί νέοι και νέες που τελειώνουν την εκπαίδευσή τους στην Ελλάδα δεν καταφέρνουν να βρουν εργασία.
Αν και ως χώρα φαίνεται να μειώνουμε σταδιακά τους δείκτες παιδικής φτώχειας, εξακολουθούμε να έχουμε υψηλό ποσοστό [32,2%], που αντιστοιχεί σε 517.000 παιδιά.
Οι εργαζόμενοι φτωχοί είναι πανευρωπαϊκό φαινόμενο, που πλήττει κυρίως τις ηλικίες 18-24.
Σύμφωνα με έρευνα κατανάλωσης του ΣΕΛΠΕ [2019] το 44% των εισοδημάτων των Ελλήνων πάει σε φόρους, 14% δαπανάται σε ενοίκια ενώ το 10% του πληθυσμού δαπανά περισσότερα χρήματα από όσα κερδίζει, που σημαίνει ότι είτε καταφεύγει στο δανεισμό, είτε δαπανά τυχόν αποταμιεύσεις.
Είμαστε πρώτοι στην Ευρώπη στα νοικοκυριά που δεν μπορούν να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους. Στην Ελλάδα έχουμε ιδιοκτησία [σπίτια] που δεν μπορούμε να την συντηρήσουμε. Αυτό έχει ανοδική τάση και θα συνδράμει δυστυχώς στην περαιτέρω φτωχοποίηση.
Όσον αφορά τις φορολογικές δηλώσεις, το 1/4 αυτών δηλώνουν εισοδήματα το πολύ έως 2.000 ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι είτε υπάρχει ένα μεγάλο εύρος αδήλωτης – μη καταγεγραμμένης – εργασίας ή ότι η φτώχεια είναι βαθιά πλέον ριζωμένη στην ελληνική κοινωνία.
450.000 άνθρωποι πήραν τρόφιμα από το κρατικό πρόγραμμα παροχής τροφίμων την περασμένη χρονιά, ενώ πάνω από 80.000 άτομα στηρίζονται από κοινωνικά παντοπωλεία.
Σήμερα ψηφίζεται στη Βουλή νόμος που λέει ότι για το επίδομα στέγασης δεν χρειάζονται πέντε χρόνια παραμονής στην Ελλάδα, όπως ίσχυε έως τώρα, αλλά δώδεκα χρόνια παραμονής, πράγμα που θα δυσκολέψει και την αποφυγή περαιτέρω φτωχοποίησης στους πιο αδύναμους που είναι οι άνθρωποι που μεταναστεύουν στη χώρα μας. Επίσης ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν εισέλθει στη χώρα χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα υπολογίζεται από 100.000 έως 200.000, οι οποίοι είναι τελείως έξω από το όποιο προνοιακό σύστημα, έχουν ίσως πρόσβαση σε κάποια συσσίτια.
Ολοκληρώνοντας την τοποθέτησή του ο Λάζαρος Πετρομελίδης άσκησε κριτική στο γεγονός ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρόλο που είχε βάλει στόχο να δώσει τέλος στη φτώχεια το 2020, δεν τα κατάφερε και τώρα μιλά για 2030, 2050, κλπ.

Στην ίδια κατεύθυνση σχολίασε και η Δέσποινα Καραχλάνη το γεγονός ότι οι άστεγοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση υπολογίζονται πλέον σε 20 εκατομμύρια. Η Καραχλάνη ως μέλος της πρωτοβουλίας του Ευρωπαϊκού Δικτύου για τη Φτώχεια, People who experience Poverty, είχε την ευκαιρία να ηγηθεί της ελληνικής αποστολής στις Βρυξέλλες και να λάβει μέρος σε συναντήσεις με ευρωβουλευτές αλλά και σε δράσεις στους δρόμους των Βρυξελλών, αναδεικνύοντας ένα πρόβλημα που πλέον είναι ορατό σε κάθε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα.

Βίντεο της παρουσίασης των αποτελεσμάτων της έρευνας του Δικτύου: Pressenza Athens