Το ντοκιμαντέρ “Πήγα, Είδα, Άκουσα” στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης

Μπορεί ένας τυφλός να δει την Ακρόπολη; Μπορεί ένα άτομο με κώφωση να ακούσει τον ήχο της θάλασσας; Είναι προσβάσιμα τα μουσεία της Ελλάδας; Το «Πήγα, Είδα, Άκουσα» είναι ένα ντοκιμαντέρ που διερευνά το ζήτημα της προσβασιμότητας και τον τρόπο με τον οποίο τα άτομα με αναπηρία βιώνουν την ελληνική πραγματικότητα. Μιλούν για τις σκέψεις και τις απαιτήσεις τους, όχι μόνο από ένα μουσείο, αλλά και από την ίδια την κοινωνία.

Το ντοκιμαντέρ κάνει διαδικτυακή πρεμιέρα στο 22ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης στις 19 Μαΐου. Ο θεατής έχει τη δυνατότητα να επιλέξει ανάμεσα σε ελληνικούς ή αγγλικούς υπότιτλους, προσαρμοσμένους για άτομα με κώφωση ή βαρηκοΐα. Το μοντάζ της ταινίας είναι βασισμένο στον λόγο, έτσι ώστε το νόημα όσων λέγονται να μπορεί να γίνει εύκολα αντιληπτό από τυφλούς και άτομα με μειωμένη όραση.

 

 

Σημείωμα σκηνοθέτιδας

Η ταινία αυτή ξεκίνησε ως πτυχιακή εργασία με θέμα την προσβασιμότητα των μουσείων στη χώρα μας. Όσο προχωρούσε η έρευνα άρχισε να με ενδιαφέρει περισσότερο η κοινωνική πλευρά του ζητήματος. Ξεκίνησα να αναζητώ την αιτία που παρά το γεγονός ότι ο κλάδος των σπουδών αναπηρίας έχει παρουσιάσει μεγάλη εξέλιξη, η πλειοψηφία των ανθρώπων συντηρεί μια νοοτροπία είτε λύπησης, είτε υπερβολικού θαυμασμού ενός ανάπηρου.

Αποφάσισα λοιπόν να γυρίσω ένα ντοκιμαντέρ απευθυνόμενο αφενός σε μουσειολόγους και άτομα του πολιτιστικού κλάδου και αφετέρου σε όλους όσους χρησιμοποιούν ακόμα την λέξη «καροτσάκι» αντί για «αμαξίδιο» και νιώθουν αμήχανα απέναντι σε ένα ανάπηρο σώμα. Ταυτόχρονα ήθελα να δημιουργήσω ένα ντοκιμαντέρ όσο το δυνατόν περισσότερο προσβάσιμο. Κατά τη διάρκεια του μοντάζ και του post production στο επίκεντρο βρισκόταν πάντα η προσβασιμότητα και οτιδήποτε εντοπίζαμε με τους συνεργάτες μου ότι ίσως να εμπόδιζε κάποιο άτομο να παρακολουθήσει την ταινία, φροντίζαμε να το διορθώνουμε.

Στόχος της συγκεκριμένης ταινίας είναι να παρουσιάσει άτομα με αναπηρία ως τους απλούς καθημερινούς λειτουργικούς ανθρώπους που είναι. Ήθελα να ακουστούν όλες οι απόψεις όσων δέχτηκαν να μου πουν την ιστορία τους.

 

Συνοπτικό βιογραφικό σκηνοθέτιδας

Η Μαίρη Μπουλή γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 2019 αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτιστικής Διαχείρισης του Παντείου Πανεπιστημίου και παρακολούθησε το σεμινάριο δημιουργίας ντοκιμαντέρ στο ΚΕΤ (Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων) με τον Χρήστο Καρακέπελη και την Νατάσα Σέγκου. Ως τώρα έχει σκηνοθετήσει δύο μικρού μήκους ταινίες: το ντοκιμαντέρ «Πήγα, Είδα, Άκουσα» και το «Nightwalk» (2020).

 

 

Συντελεστές

Παραγωγή και Σκηνοθεσία | Μαίρη Μπουλή

Διεύθυνση Φωτογραφίας | Νίκος Χαντζής,  Μιχάλης Μαλανδράκης

Μοντάζ | Γιώργος Τσάπης

Μουσική | Madara

Σχεδιασμός τίτλων | Αφροδίτη Μπιτζούνη, Νικολέττα Παπακωνσταντίνου

Colour Grading | Θοδωρής Ηλιόπουλος

Σχεδιασμός ήχου | Χρήστος Σακελλαρίου

Ακαδημαϊκή Επιβλέπουσα | Ανδρομάχη Γκαζή