Σε μια νέα έκθεση, η DRC σε συνεργασία με 10 οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών σε έξι χώρες, έχει συλλέξει στοιχεία χιλιάδων παράνομων επαναπροωθήσεων προσφύγων και μεταναστών που προσπαθούν να διασχίσουν τα σύνορα της Ευρώπης. Οι μαρτυρίες αποκαλύπτουν επίσης μία ανεπίσημη συνεργασία μεταξύ των αρχών σε διάφορες χώρες, με σκοπό τη διασυνοριακή μεταφορά ευάλωτων ατόμων και την αποφυγή ευθυνών.
Μέσα σε μόλις τρεις μήνες, οι αρχές εμπόδισαν παράνομα 2.162 άνδρες, γυναίκες και παιδιά να ζητήσουν προστασία. Τα περιστατικά παράνομων επαναπροωθήσεων καταγράφηκαν από τον Ιανουάριο έως τον Απρίλιο του 2021 σε σύνορα της Ιταλίας, της Ελλάδας, της Σερβίας, της Βοσνίας-Ερζεγοβίνης, της Βόρειας Μακεδονίας και της Ουγγαρίας. Πάνω από το ένα τρίτο των τεκμηριωμένων επαναπροωθήσεων αφορούσαν παραβιάσεις δικαιωμάτων, όπως άρνηση πρόσβασης στη διαδικασία ασύλου, σωματική κακοποίηση και επίθεση, κλοπή, εκβιασμό και καταστροφή περιουσίας στα χέρια των τοπικών συνοριακών αστυνομικών και σωμάτων ασφαλείας.
«Είναι εξαιρετικά ανησυχητικό να βλέπουμε ότι τόσοι πολλοί άνθρωποι αντιμετωπίζουν επαναπροώθηση και βία στα σύνορα. Είναι αυτονόητο ότι τα κράτη πρέπει να σταματήσουν τη βία και αυτές τις παράνομες πρακτικές και ότι οι δράστες πρέπει να λογοδοτούν», λέει η Charlotte Slente, Γενική Γραμματέας του DRC.
Επιπλέον, η έκθεση τεκμηριώνει 176 περιπτώσεις των λεγόμενων «αλυσιδωτών επαναπροωθήσεων» όπου πρόσφυγες και μετανάστες αναγκάστηκαν να περάσουν με τη βία πολλαπλά σύνορα με βάση την άτυπη συνεργασία μεταξύ κρατών που παρακάμπτουν τη δική τους ευθύνη με σκοπό την προώθηση ανεπιθύμητων ομάδων εκτός ΕΕ. Αυτό θα μπορούσε να ξεκινά από την Ιταλία ή την Αυστρία και να συνεχίζεται μέσω χωρών όπως η Σλοβενία και η Κροατία προς μια τρίτη χώρα όπως η Βοσνία-Ερζεγοβίνη.
«Προκειμένου να αποφευχθούν τέτοιες παράνομες πρακτικές, η DRC και οι συνεργαζόμενες οργανώσεις προτείνουν τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου μηχανισμού επίβλεψης των συνόρων που θα διασφαλίζει την παρακολούθηση των παραβιάσεων των δικαιωμάτων και τη διεξαγωγή αποτελεσματικών ερευνών για αποδεικτικά στοιχεία που θα υποβάλουν οι φορείς της κοινωνίας των πολιτών», λέει η Charlotte Slente.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ:
Η έκθεση βασίζεται σε δεδομένα σχετικά με την παράνομη παρεμπόδιση ατόμων που ζητούν προστασία κατά μήκος των συνόρων της Ευρώπης, τα οποία συλλέχθηκαν και αναλύθηκαν συστηματικά παράλληλα με την παροχή νομικής υποστήριξης για τους εμπλεκόμενους. Εκτιμάται ότι η έκθεση αποκαλύπτει μόνο την κορυφή του παγόβουνου. Σε πολλά μέρη κατά μήκος των ελεγχόμενων διαδρομών, οι ΜΚΟ δεν επιτρέπεται να τεκμηριώνουν την έκταση των παράνομων πρακτικών. Άλλες δυσκολίες σχετικές με την ελλιπή τεκμηρίωση μαρτυριών περιλαμβάνουν τον φόβο των ανθρώπων για επιπτώσεις στη νομική διαδικασία τους ή για εμπόδια στο ταξίδι τους.
Οι επαναπροωθήσεις ως μέσο προστασίας των συνόρων των κρατών είναι παράνομη. Τα κράτη έχουν την υποχρέωση, σύμφωνα με την Οικουμενική Διακήρυξη για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, να διασφαλίζουν ότι οι άνθρωποι μπορούν αποτελεσματικά να ζητήσουν άσυλο και να σεβαστούν την αρχή της μη επαναπροώθησης. Επιπλέον, σύμφωνα με το ίδιο νομικό πλαίσιο, τα κράτη απαγορεύεται να πραγματοποιούν μαζικές απελάσεις και υποχρεούνται να αντιμετωπίζουν κάθε άτομο με ανθρώπινη αξιοπρέπεια.
Βρείτε την έκθεση εδώ: https://drc.ngo/media/mnglzsro/prab-report-january-may-2021-_final_10052021.pdf
ΟI ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΣΥΝΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ:
Ιταλία (Associazione per gli Studi Giuridici sull’Immigrazione (ASGI), Diaconia Valdese (DV) και Danish Refugee Council (DRC) Italy), Ουγγαρία (Hungarian Helsinki Committee), Βοσνία και Ερζεγοβίνη (DRC BiH), Σερβία (Humanitarian Center for Integration και Tolerance (HCIT)), Βόρεια Μακεδονία (Macedonian Young Lawyers Association (MYLA)), Ελλάδα (Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες (GCR) και DRC Greece), Βρυξέλλες (DRC Brussels).
