ΓΣΕΕ: Διακήρυξη 24ης Πανελλαδικής Απεργίας για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο

Η Διοίκηση της ΓΣΕΕ, στη συνεδρίαση της 31ης Μαΐου 2021, αποφάσισε την πραγματοποίηση 24ωρης Πανελλαδικής Απεργίας την Πέμπτη 10 Ιουνίου 2021, εκφράζοντας την διαμαρτυρία του κόσμου της εργασίας απέναντι στο νέο εργασιακό νομοσχέδιο που προωθεί η Κυβέρνηση.

Είναι πλέον καθαρό στους ανθρώπους της εργασίας ότι το νέο εργασιακό νομοσχέδιο εμπεριέχει στοχευμένες νομικές κατασκευές και επικίνδυνες για τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες ιδεολογικές ακροβασίες, όπως είναι η επονομαζόμενη ατομική «διευθέτηση» του χρόνου εργασίας που ουδόλως σχετίζεται με τη γνωστή σε όλους μας διευθέτηση, ούτε βεβαίως εξυπηρετεί πρόσκαιρες – εποχικές ανάγκες επιχειρήσεων. Με «φερετζέ» τη συμφιλίωση της οικογενειακής με την επαγγελματική ζωή επιχειρείται μια οριζόντια διάνοιξη ενός σκοτεινού εργασιακού τούνελ που θα μετατρέψει σε κόλαση τον εργασιακό βίο εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Με ατομική συμφωνία, εργοδότες και εργαζόμενοι, υποτίθεται ότι θα «συμφωνούν» εργασία με υπερβάλλουσα-απλήρωτη εργασία για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Κι όλα αυτά με ατομική συμφωνία, όταν είναι τοις πάσι γνωστό ότι οι εργαζόμενοι χωρίς την κάλυψη της συλλογικής εκπροσώπησης δεν θα έχουν τη δυνατότητα να διαπραγματευτούν ως ισότιμοι συνομιλητές.

Από την άλλη, στην πιο κρίσιμη για τους εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα περίοδο, όπου οι μεταπανδημικές απαιτήσεις για ελέγχους στην αγορά εργασίας είναι αυξημένες και η παραβατικότητα οξυμένη, αντί εμπλουτισμού, στελέχωσης και θωράκισης του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, το Υπουργείο Εργασίας προωθεί διατάξεις για τον μετασχηματισμό του σε «Ανεξάρτητη Αρχή». Σε μια περίοδο που επιβάλλεται το Υπουργείο Εργασίας, στο πλαίσιο της πολιτικής ευθύνης, να χαράξει στρατηγική ελέγχων στην αγορά εργασίας για τη μείωση της εργοδοτικής παραβατικότητας, εκείνο επιλέγει να αποτινάξει από
πάνω του το ισχυρότερο εργαλείο προστασίας των εργασιακών δικαιωμάτων. Στην πραγματικότητα Κυβέρνηση και Υπουργείο Εργασίας «απεκδύονται» της πολιτικής ευθύνης για την εργασιακή δυστοπία που διαμορφώνει η πανδημική κρίση και η εργοδοτική ασυδοσία στην αγορά εργασίας.

Με το νέο εργασιακό νομοσχέδιο:

Αυξάνεται το πλαφόν των νόμιμων υπερωριών, ενώ οι εργαζόμενοι χάνουν το δικαίωμα στη θέση εργασίας τους οριστικά καθώς οι εργοδότες -πλέον- υποχρεούνται να καταβάλλουν ορισμένους μόνο μισθούς υπερημερίας σε περίπτωσης άκυρης απόλυσης και εφόσον το επιτρέπει η οικονομική κατάσταση της εκάστοτε επιχείρησης,
Περιορίζεται το απεργιακό δικαίωμα, ενώ αίρεται και η θεμελιώδης προστασία των εκπροσώπων των εργαζομένων από απολύσεις,
Απελευθερώνονται οι απολύσεις και γίνονται ανεξέλεγκτες, ξηλώνεται το δίκαιο της καταγγελίας και η προστασία από την απόλυση,
Ο εργοδότης έχει το δικαίωμα να σταματήσει εκ των υστέρων την ακυρότητα της απόλυσης -ένα μήνα μάλιστα μετά την λήξη της τρίμηνης αποσβεστικής προθεσμίας του εργαζόμενου για κατάθεση ακυρωτικής αγωγής- σε περίπτωση που πάσχει ακυρότητας για μη καταβολή αποζημίωσης ή δεν τηρήθηκε ορθά ο τύπος. Αίρεται συνεπώς, η θεμελιώδης υποχρέωση του εργοδότη σε περίπτωση απόλυσης, να τηρήσει τον έγγραφο τύπο και να καταβάλλει την νόμιμη αποζημίωση,
Καταργεί την Κυριακάτικη αργία για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζομένους, ακόμα και σε επιχειρήσεις (βλ. λατομεία) που τα εργατικά ατυχήματα και οι θάνατοι γεμίζουν πλέον την ημερήσια διάταξη.

Ακόμα και για τα ζητήματα βίας και παρενόχλησης στους χώρους εργασίας, συμφιλίωσης της οικογενειακής, με την επαγγελματική ζωή, την τηλεργασία και την ψηφιακή κάρτα, υπάρχουν κενά και παραλείψεις που στην πραγματικότητα ακυρώνουν κάθε θετική προσέγγιση.

Εμείς λοιπόν, συνεπείς στην ιστορία και τους αγώνες μας, θα ανταποκριθούμε σε κάθε ευθύνη που μας αναλογεί. Και επειδή η κρίση στην αγορά εργασίας που προκλήθηκε από την πανδημία COVID-19, ως συνέχεια της κρίσης των μνημονίων, έχει αυξήσει την πιθανότητα σημαντικής υποβάθμισης του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, απέναντι στο αντεργατικό νομοσχέδιο της Κυβέρνησης, όχι μόνο εκφράζουμε τις αντιρρήσεις μας, αλλά προτάσσουμε και το δικό μας διεκδικητικό πλαίσιο.

Στο πλαίσιο αυτό, το τεκμηριωμένο αίτημα της ΓΣΕΕ για αύξηση του κατώτατου μισθού συνιστά εργαλείο οικονομικής ισότητας, κοινωνικής δικαιοσύνης και συσπείρωσης των δυνάμεων της εργασίας μέσα στα συνδικάτα. Η θεσμοθέτηση του κατώτατου μισθού μέσα από την Ε.Γ.Σ.Σ.Ε είναι η ύψιστη προστασία των εργαζομένων από μια χαμηλή αμοιβή που δεν διασφαλίζει ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης για τους ίδιους και τις οικογένειές τους.

Οι εργαζόμενες, oι εργαζόμενοι, απαιτούμε σεβασμό στα θεμελιώδη ατομικά και συλλογικά εργατικά δικαιώματά μας, σεβασμό στα κοινωνικοασφαλιστικά μας δικαιώματα, σεβασμό της αξίας της προσωπικότητάς μας, σεβασμό στην υγεία και στην ασφάλειά μας.

Σε αυτή την ιδιαίτερη συγκυρία τα συνδικάτα προτάσσουμε ξανά τις δικές μας διεκδικήσεις οι οποίες βασίζονται στις πραγματικές ανάγκες του κόσμου της μισθωτής εργασίας.

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ

→ Προστασία και θωράκιση του 8ώρου και αποτροπή καταστρατήγησής του μέσω διευθέτησης με ατομική συμφωνία.
→ Σταθερή και πλήρη πενθήμερη εργασία, προστασία της Κυριακάτικης αργίας, αύξηση του υποχρεωτικού χρόνου ανάπαυσης και αύξηση της αμοιβής της υπερωρίας.
→ Κατάργηση όλων των ευελιξιών στο ωράριο εργασίας.
→ Ενίσχυση της προστασίας των εργαζομένων από την απόλυση και ένταξη στην εργατική προστασία των ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
→ Προστασία της θέσης εργασίας και του δικαιώματος απασχόλησης σε περίπτωση άκυρης απόλυσης. → → → Κατοχύρωση των επαγγελματικών ειδικοτήτων και αυστηρές κυρώσεις για τις ψευδείς εργοδοτικές καταχωρίσεις.
→ Κατοχύρωση του δικαιώματος αποσύνδεσης και ενίσχυση του ρυθμιστικού πλαισίου για την τηλεργασία στη βάση της πρότασης της ΓΣΕΕ.
→ Ενίσχυση και θωράκιση του ΣΕΠΕ υπό την εποπτεία , τον έλεγχο και την ευθύνη του Υπουργείου Εργασίας. Απρόσκοπτη πρόσβαση των εργαζομένων σε Επιθεωρήσεις Εργασίας σε όλη την επικράτεια. Αυστηροποίηση των ελέγχων και των προστίμων της αδήλωτης εργασίας και των (υπ)εργολάβων.
→ Καμία κωδικοποίηση της εργατικής νομοθεσίας, χωρίς την προηγούμενη κατάργηση των απορρυθμιστικών διατάξεων.
→ Αποκατάσταση της καθολικότητας και της ρυθμιστικής εμβέλειας της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, ως προς το σύνολο των όρων της, μισθολογικών και μη.
→ Κατώτατο μισθό και ημερομίσθιο με ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, καθολικό για όλους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες στην Ελλάδα χωρίς εξαιρέσεις. Κατάργηση των απορρυθμιστικών παρεμβάσεων στο ν. 1876/1990 και άμεση επανεκκίνηση χωρίς εμπόδια στη διαδικασία επέκτασης των ΣΣΕ.
→ Αποκατάσταση της πρόσβασης στη μονομερή Διαιτησία και καμία παρέμβαση στο ρόλο του Ο.ΜΕ.Δ. ως ανεξάρτητου φορέα δωρεάν παροχής ποιοτικών υπηρεσιών Μεσολάβησης και Διαιτησίας για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
→ Αποτελεσματική προστασία της αξιοπρέπειας, της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων, σωματικής και ψυχικής ανεξάρτητα από τον τομέα όπου παρέχεται η εργασία και το είδος της σύμβασης ή σχέσης εργασίας.
→ Άμεση λήψη κατάλληλων μέτρων για την αυστηρή τιμωρία των υπεύθυνων για την σεξουαλική και την ηθική παρενόχληση στην εργασία, την αποκατάσταση των θυμάτων βίας και παρενόχλησης και την απρόσκοπτη πρόσβαση των ίδιων και των σωματείων τους στις Αρχές.
→ Κανονισμό Εργασίας σε όλες τις επιχειρήσεις με υποχρεωτικό περιεχόμενο, μεταξύ άλλων, τη ρύθμιση ζητημάτων προστασίας της υγείας και της ασφάλειας των εργαζομένων και μέτρων αυστηρής αντιμετώπισης των περιστατικών βίας και παρενόχλησης.
→ Σαφές πλαίσιο ως προς τον φορέα και τις αρμοδιότητες ελέγχου των περιστατικών βίας, παρενόχλησης και παράνομων διακρίσεων στην εργασίας μαζί με αυστηρό πλαίσιο κυρώσεων και προστίμων.
→ Άμεσα συντονισμένα μέτρα υγείας και ασφάλειας προσαρμοσμένα στις επαγγελματικές απαιτήσεις και επαγγελματικά χαρακτηριστικά για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Δωρεάν τεστ σε όλους/ες τους/τις εργαζόμενους/ες και αυστηρούς ελέγχους στην εργοδοσία.
→ Ενίσχυση της ήδη θεσμοθετημένης προστασίας της μητρότητας, ως προς τους όρους εργασίας, την υγεία και την ασφάλεια των (υποψήφιων) εργαζόμενων μητέρων ανεξάρτητα από τον τομέα απασχόλησής τους και τη μορφή εργασίας τους.

→ Προστασία των εργαζόμενων γονέων από φαινόμενα καταχρηστικών εργοδοτικών συμπεριφορών «ανταλλαγής» των διευκολύνσεων στην άσκηση των γονεϊκών τους καθηκόντων με ευελιξία και αστάθεια στην εργασία τους.
→ Διαφάνεια στο ΠΣ ΕΡΓΑΝΗ των στοιχείων όλων των γονικών αδειών.
→ Ελεύθερη συνδικαλιστική δράση χωρίς κρατικό και εργοδοτικό παρεμβατισμό. Ενίσχυση της προστασίας της συλλογικής δράσης, της συλλογικής αυτονομίας, της απεργίας και των εκλεγμένων εκπροσώπων των εργαζομένων. Κατάργηση των περιοριστικών παρεμβάσεων στο συνδικαλιστικό νόμο 1264/1982 και αυστηρές κυρώσεις στους εργοδότες που παρεμποδίζουν τη συνδικαλιστική δράση.
→ Δημόσιο και καθολικό ισχυρό σύστημα υγείας – πρόσβαση όλων σε ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες υγείας, πρόνοιας και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, προστασία κατοίκων μειονεκτικών περιοχών της ηπειρωτικής και νησιωτικής περιφέρειας. Άμεση αποκατάσταση για την αντιμετώπιση της πανδημίας των κενών υγείας και ασφάλειας εργαζομένων και γενικού πληθυσμού και αυστηρά μέτρα πρόληψης στους χώρους εργασίας.
→ Αποτελεσματική δημόσια και καθολική κοινωνική πολιτική. Προστασία της μητρότητας και της οικογένειας, ενίσχυση των δημόσιων υποστηρικτικών δομών για τη φροντίδα των παιδιών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρία.
→ Δίκαιη μεταναστευτική πολιτική, αποτελεσματική και συνεκτική αντιμετώπιση των ζητημάτων μετανάστευσης, ασύλου και ιθαγένειας με σεβασμό στα δικαιώματα του ανθρώπου.
→ Δημόσιο και δίκαιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης με εγγυημένες συντάξεις και παροχές. Κατάργηση των μειώσεων των εργοδοτικών εισφορών και προστασία των συνταξιοδοτικών – κοινωνικοασφαλιστικών παροχών. Καμία πολιτική ιδιωτικοποίησης της δημόσιας επικουρικής ασφάλισης. Απρόσκοπτη και ταχεία έκδοση συνταξιοδοτικών αποφάσεων κύριων και επικουρικών συντάξεων και εφάπαξ παροχών, με άμεση χορήγηση προσωρινής σύνταξης. Βελτίωση του οργανωτικο-λειτουργικού επιπέδου του ΕΦΚΑ και του ΕΟΠΥΥ για την έγκαιρη και αποτελεσματική εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων-συνταξιούχων. Σύσταση Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου.
→ Αποτελεσματική αντιμετώπιση της ανεργίας και αξιοποίηση εγχώριου και αλλοδαπού εργατικού δυναμικού που βρίσκεται στη χώρα. Κρατική εγγύηση όλων των επιδοτούμενων θέσεων εργασίας.
→ Αυστηρές κυρώσεις και καμία πρόσβαση σε κρατική και ευρωπαϊκή χρηματοδότηση στους παραβάτες εργοδότες.
→ Αποτροπή αποβιομηχάνισης, ιδιωτικοποιήσεων – εκποιήσεων εθνικού πλούτου και θωράκιση του δημόσιου χαρακτήρα των επιχειρήσεων παροχής αγαθών και υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και στρατηγικής σημασίας.
→ Μείωση τιμολογίων κοινωφελών υπηρεσιών – έμπρακτη πάταξη μονοπωλίων και ακρίβειας στα καταναλωτικά αγαθά. Μόνιμη και αποτελεσματική προστασία πρώτης κατοικίας.
→ Δίκαιο φορολογικό σύστημα, ελάφρυνση των μισθωτών και των συνταξιούχων – πάταξη της φοροδιαφυγής, της εισφοροδιαφυγής και της εκτεταμένης παραβατικότητας.