Η αύξηση του εγκλήματος της εμπορίας ανθρώπων σε περιβάλλοντα κρίσης έχει επανειλημμένα καταδειχθεί και εντοπιστεί παγκοσμίως.
Μεταξύ των κύριων λόγων για αυξημένη ευαλωτότητα στο trafficking σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης και καταστροφών είναι:
- Η εκτεταμένη έλλειψη οικονομικών ευκαιριών, έτσι ώστε οι πληγέντες πληθυσμοί τείνουν να καταφεύγουν σε επικίνδυνες στρατηγικές επιβίωσης, όπως η πίστη στις ψευδείς υποσχέσεις των διακινητών.
- Εάν δεν γίνει σωστή διαχείριση, οι καταυλισμοί ή τα προσωρινά καταφύγια μπορούν να γίνουν σημεία επαφής για τους διακινητές με τα πιθανά θύματά τους.
- Οι καταστάσεις έκτακτης ανάγκης ενδέχεται να υπερβαίνουν την ικανότητα των κρατών να προστατεύουν τους πολίτες τους, ιδίως σε παρατεταμένες κρίσεις, γεγονός που αυξάνει την έκθεση στους κινδύνους της εμπορίας ανθρώπων.
- Λόγω της ίδιας της φύσης αυτού του εγκλήματος και της πολυπλοκότητας που επικρατεί συνήθως σε ένα πλαίσιο έκτακτης ανάγκης, πολλές περιπτώσεις παραμένουν κρυμμένες για μεγάλο χρονικό διάστημα εις βάρος των θυμάτων.
| Ένα από τα πιο παραμελημένα ζητήματα σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, η εμπορία ανθρώπων, θεωρείται συνήθως προϋπάρχον πρόβλημα και όχι ως άμεση συνέπεια των συγκρούσεων ή των φυσικών καταστροφών. Η ιδιότυπη φύση του εγκλήματος συχνά παρεξηγείται, παραμένοντας σε μεγάλο βαθμό χωρίς αντιμετώπιση σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης. Ωστόσο, οι ανθρωπιστικές κρίσεις τείνουν να επιδεινώνουν την προϋπάρχουσα έκθεση σε κακοποίηση και εκμετάλλευση, οδηγώντας σε νέους κινδύνους και απειλές ειδικά για τις γυναίκες και τα κορίτσια.
Η εμπορία ανθρώπων σε περιβάλλοντα ανθρωπιστικής κρίσης μπορεί να λάβει πολλές μορφές όπως καταναγκαστική πορνεία, καταναγκαστικός γάμος και σεξουαλική δουλεία. Μπορεί συχνά να περιλαμβάνει πατέρες, μητέρες, συζύγους, εκτεταμένη οικογένεια, γνωστούς και γείτονες. Σε ένα πλαίσιο γενικευμένης ευαλωτότητας – όπως η παρατεταμένη στέγαση σε έναν συνωστισμένο καταυλισμό – υπάρχουν συχνά παράγοντες που αφήνουν τις οικογένειες χωρίς βιώσιμη εναλλακτική λύση για επιβίωση εκτός από καταστάσεις που θα μπορούσαν να οριστούν από το εθνικό και διεθνές δίκαιο ως εκμετάλλευση και εμπορία ανθρώπων. |
Πηγές: iom.int , unicef-irc.org
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
