Πρόσφατες αναλύσεις από το Παγκόσμιο Πρόγραμμα Σίτισης των Ηνωμένων Εθνών (World Food Programme) αποκαλύπτουν πως 41 εκατομμύρια άνθρωποι σε 43 χώρες βρίσκονται στα πρόθυρα του λιμού, σε σχέση με 27 εκατομμύρια ανθρώπους πριν από δύο χρόνια.
Ο οργανισμός ανέφερε πως ο λιμός είναι πλέον παρόν σε 4 χώρες ενώ εκατομμύρια ακόμη άνθρωποι βρίσκονται σε κίνδυνο, υπογραμμίζοντας την ανάγκη επείγουσας χρηματοδότησης και ανθρωπιστικής βοήθειας.
584 χιλιάδες άνθρωποι βιώνουν ήδη καταστάσεις λιμού στην Αιθιοπία, Μαδαγασκάρη, Νότιο Σουδάν και Υεμένη. Μεγάλη ανησυχία και για την Νιγηρία και την Μπουρκίνα Φάσο καθώς παρουσιάζουν αποθέματα κοντά σε εκείνα της κατάστασης λιμού. Στη Σομαλία το 2011, 260 χιλιάδες άνθρωποι πέθαναν από πείνα – και έως την ώρα που ανακοινώθηκε επίσημα ο λιμός- οι μισοί από αυτούς είχαν ήδη πεθάνει.
Τι είναι λιμός;Ο λιμός αντιπροσωπεύει την πιο σοβαρή επισιτιστική κατάσταση σε όρους τόσο μεγέθους όσο και σοβαρότητας. Συμβαίνει όταν ένας σημαντικός αριθμός ανθρώπων πεθαίνει εξαιτίας της έλλειψης τροφίμων ή εξαιτίας του συνδυασμού έλλειψης τροφίμων και ασθένειας. Όταν πάνω από το 20% των νοικοκυριών δεν μπορούν να τραφούν, ο οξύς υποσιτισμός υπερβαίνει το 30% και ο θάνατος και η λιμοκτονία είναι παρόντες δεν μπορούμε να μιλάμε πλέον για κατάσταση ανθρωπιστικής κρίσης αλλά για “λιμό”. |
Συγκρούσεις, κλιματική αλλαγή και υποτίμηση νομίσματος
Η πείνα έχει αυξηθεί εξαιτίας των πολεμικών συγκρούσεων, της κλιματικής αλλαγής και των οικονομικών σοκ. Ωστόσο, οι αυξανόμενες τιμές για βασικά είδη τροφίμων έχουν επίσης επιδεινώσει την κατάσταση, με το παγκόσμιο κόστος του αραβόσιτου (καλαμπόκι) για παράδειγμα, να αυξάνεται σχεδόν 90% από χρόνο σε χρόνο. Η μαζική ανεργία και η σοβαρή διατάραξη του τομέα της παραγωγής τροφίμων έχει οδηγήσει σε αύξηση τις παγκόσμιες τιμές τροφίμων κατά 40% – η υψηλότερη αύξηση μέσα σε μια δεκαετία.
Σε πολλές χώρες, η υποτίμηση του νομίσματος αποτελεί επίσης παράγοντα, με τις τιμές να αυξάνονται ακόμη περισσότερο δημιουργώντας επισιτιστική ανασφάλεια σε χώρες όπως το Λίβανο, τη Νιγηρία, το Σουδάν, τη Βενεζουέλα και τη Ζιμπάμπουε.
11 άνθρωποι είναι πιθανόν να πεθαίνουν κάθε λεπτό από την πείνα, ξεπερνώντας την θνησιμότητα του COVID-19
Νέα έκθεση της Oxfam αναφέρει πως 11 άνθρωποι είναι πιθανόν να πεθαίνουν από την πείνα και τον υποσιτισμό κάθε λεπτό. Πρόκειται για συχνότητα μεγαλύτερη από την παγκόσμια θνησιμότητα της πανδημίας COVID-19, η οποία είναι περίπου στα 7 άτομα το λεπτό.
Η έκθεση, “The Hunger Virus Multiplies” αναφέρει πως οι συγκρούσεις παραμένουν η πρωταρχική αιτία πείνας από την έναρξη της πανδημίας, ωθώντας πάνω από μισό εκατομμύριο σε κατάσταση λιμού – εξαπλάσια αύξηση από το 2020.
Εκτός από τις χώρες που πλήττονται από συγκρούσεις και αποτελούν τις χειρότερες περιπτώσεις λιμού (Αφγανιστάν, Αιθιοπία, Νότιο Σουδάν, Συρία και Υεμένη), η κατάσταση πείνας μεγεθύνθηκε σε χώρες μεσαίου εισοδήματος όπως την Ινδία, Νότια Αφρική και Βραζιλία-χώρες που είδαν επίσης οξεία αύξηση σε μολύνσεις COVID-19.
Βραζιλία: Μέτρα για τον περιορισμό της διασποράς του ιού ανάγκασαν μικρές επιχειρήσεις να κλείσουν και πάνω από τους μισούς εργαζόμενους/ες Βραζιλιάνους/ες να χάσουν τις δουλειές τους. Η ακραία φτώχεια σχεδόν τριπλασιάστηκε, από 4.5% σε 12.8%, και σχεδόν 20 εκατομμύρια άνθρωποι εξωθήθηκαν στην πείνα. Η ομοσπονδιακή κυβέρνηση εξασφάλισε υποστήριξη μόνο σε 38 εκατομμύρια ευάλωτες οικογένειες, αφήνοντας εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς ελάχιστο εισόδημα.
Ινδία: Η ακραία αύξηση των μολύνσεων COVID-19 συνέτριψε τη δημόσια υγεία όπως και το εισόδημα, ιδιαίτερα για τους εργαζόμενους μετανάστες και τους αγρότες, που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις σοδειές τους να σαπίσουν. Για ποσοστό μεγαλύτερο του 70% των ανθρώπων που ερευνήθηκαν σε 12 πολιτείες, υποβαθμίστηκε η ποιότητα της διατροφής τους επειδή δεν μπορούσαν να διαθέσουν χρήματα για φαγητό. Το κλείσιμο των σχολείων στέρησε επίσης σε 120 εκατομμύρια παιδιά το κύριο γεύμα τους.
Υεμένη: Οι αποκλεισμοί, οι συγκρούσεις και η κρίση των καυσίμων προκάλεσαν τον διπλασιασμό και άνω των τιμών των βασικών τροφίμων από το 2016. Η ανθρωπιστική βοήθεια μειώθηκε στο μισό, περικόπτοντας την ανταπόκριση των ανθρωπιστικών οργανώσεων και την επισιτιστική βοήθεια για 5 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο αριθμός των ανθρώπων που θα βιώσουν κατάσταση λιμού αναμενόταν πως θα τριπλασιαστεί σχεδόν σε 47 χιλιάδες έως τον Ιούλιο του 2021.
Υποσαχάρια Αφρική: Οι χώρες που μαστίζονται από συγκρούσεις, όπως η Μπουρκίνα Φάσο, είδαν αύξηση στα ποσοστά πείνας πάνω από 200% μεταξύ του 2019 και 2020 – από 687 χιλιάδες σε 2.1 εκατομμύρια ανθρώπους. Η επιδείνωση της βίας στην κεντρική περιοχή της Σαχέλ και στη Λίμνη Τσαντ εκτόπισε 5.3 ανθρώπους και οδήγησε στην αύξηση του πληθωρισμού στον τομέα των τροφίμων στο μεγαλύτερο ύψος της τελευταίας πενταετίας. Η κλιματική κρίση χειροτέρεψε την κατάσταση: οι πλημμύρες αυξήθηκαν κατά 180% από το 2015, καταστρέφοντας τις σοδειές και πλήττοντας τα εισοδήματα 1.7 εκατομμυρίων ανθρώπων.
Νότιο Σουδάν: Δέκα χρόνια από την ανεξαρτησία του, πάνω από 100 χιλιάδες άνθρωποι αντιμετωπίζουν σήμερα κατάσταση λιμού. Η συνεχόμενη βία και οι πλημμύρες διατάραξαν τη γεωργία τον περασμένο χρόνο και ανάγκασαν 4.2 ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους. Λιγότερο από το 20% των 1.68 δισεκατομμυρίων δολαρίων της έκκλησης για ανθρωπιστική βοήθεια των Ηνωμένων Εθνών που απευθύνεται στο Νότιο Σουδάν έχει μέχρι στιγμή επιχορηγηθεί.
Πηγές: un.org, oxfam.org
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
