“Αξιοπρέπεια για όλους” είναι το θέμα-ομπρέλα για την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Φτώχειας 2022-2023. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια δεν αποτελεί μόνο θεμελιώδες δικαίωμα αλλά συνιστά και τη βάση για όλα τα άλλα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Συνεπώς, η “αξιοπρέπεια” δεν είναι ένας αφηρημένος όρος : ανήκει σε κάθε έναν και σε κάθε μία. Στις μέρες μας, πολλοί άνθρωποι που ζουν σε διαρκή φτώχεια βιώνουν την άρνηση και την προσβολή της αξιοπρέπειας τους.
Με τη δέσμευση για τον τερματισμό της φτώχειας, την προστασία του πλανήτη και τη διασφάλιση της ειρήνης και ευημερίας για όλους/όλες, η Ατζέντα του 2030 για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη έδωσε ξανά την υπόσχεση που είχε καθιερωθεί υπό την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Όμως, η τρέχουσα πραγματικότητα υποδεικνύει πως 1,3 δισεκατομμύρια άνθρωποι εξακολουθούν να ζουν σε πολυδιάστατη φτώχεια με τους μισούς από αυτούς να αποτελούν παιδιά και νέοι.
Οι ανισότητες ευκαιριών και εισοδήματος βρίσκονται σε απότομη άνοδο, και κάθε χρόνο, το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών διευρύνεται όλο και περισσότερο. Τον τελευταίο χρόνο, καθώς εκατομμύρια άνθρωποι παλεύουν να τα βγάλουν πέρα με τη διάβρωση των εργασιακών δικαιωμάτων και την ποιότητα στην εργασία, η δύναμη και η εξουσία των επιχειρήσεων και ο πλούτος της κοινωνικής τάξης των δισεκατομμυριούχων έχουν καταγράψει πρωτοφανή άνοδο.
Η φτώχεια και η ανισότητα δεν είναι αναπόφευκτες. Είναι το αποτέλεσμα συνειδητών και σκόπιμων αποφάσεων που αποδυναμώνουν τους φτωχότερους και περιθωριοποιημένους στις κοινωνίες μας, καταπατώντας τα θεμελιώδη δικαιώματά τους. Η σιωπηλή και επίμονη βία της φτώχειας – ο κοινωνικός αποκλεισμός, οι δομικές διακρίσεις και η αποδυνάμωση – καθιστά δυσκολότερη την έξοδο από την ακραία φτώχεια για τους ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένη σε αυτήν, στερώντας τους την ανθρώπινη υπόσταση.
Η πανδημία της COVID-19 ανέδειξε αυτή τη δυναμική, αποκαλύπτοντας τα κενά και τις αποτυχίες του συστήματος κοινωνικής προστασίας καθώς και τις δομικές ανισότητες και τις ποικίλες μορφές διάκρισης που βαθαίνουν και διαιωνίζουν τη φτώχεια. Επιπλέον, η κλιματική κρίση συνιστά νέα μορφή βίας σε βάρος των ανθρώπων που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, καθώς αυτές οι κοινότητες επιβαρύνονται αδικαιολόγητα από συχνότερα περιστατικά φυσικών καταστροφών και περιβαλλοντική υποβάθμιση, οδηγώντας σε καταστροφή των κατοικιών τους, των σοδειών τους και των μέσων επιβίωσης τους.
Η φτώχεια δεν αποτελεί μόνο ένα οικονομικό ζήτημα, αλλά μάλλον ένα πολυδιάστατο φαινόμενο που περιλαμβάνει την έλλειψη τόσο εισοδήματος όσο και των βασικών ικανοτήτων για αξιοπρεπή διαβίωση.
Τα άτομα που ζουν σε συνθήκες φτώχειας βιώνουν πολλές αλληλένδετες και αλληλοενισχυόμενες στερήσεις που τα εμποδίζουν να εκπληρώσουν τα δικαιώματά τους και διαιωνίζουν τη φτώχεια τους, όπως:
- επικίνδυνες συνθήκες εργασίας
- μη ασφαλής στέγαση
- έλλειψη θρεπτικής διατροφής
- άνιση πρόσβαση στη δικαιοσύνη
- έλλειψη πολιτικής δύναμης
- περιορισμένη πρόσβαση στην υγειονομική περίθαλψη
Πηγή: un.org
Απόδοση/Επιμέλεια: Τομπέα Ελένη
socialpolicy.gr
Discover more from socialpolicy.gr
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
