Απόψεις

Οι μαθητές και οι μαθήτριες θα στερηθούν διδακτικών μεθοδολογιών που κατεξοχήν αξιοποιούνται στη διδασκαλία των μαθημάτων των Κοινωνικών Επιστημών σύμφωνα με τα Αναλυτικά Προγράμματα Σπουδών τους. Πρόκειται για σύγχρονες διδακτικές μεθοδολογίες και τεχνικές όπως η διαθεματική και διεπιστημονική προσέγγιση, η διαφοροποιημένη διδασκαλία και η χρήση των Τ.Π.Ε. Η διεθνής ερευνητική βιβλιογραφία έχει αποδείξει ότι αυτές οι μέθοδοι και τεχνικές συμβάλλουν στην καλλιέργεια της κριτικής και μεταγνωστικής ικανότητας, ενθαρρύνουν τη δημιουργικότητα και αναπτύσσουν τις ψηφιακές ικανότητες των μαθητών και μαθητριών.

Η άμβλωση συνιστά ένα ιδιάζον δεοντολογικό ζήτημα, με σοβαρές νομικές, κοινωνικές και ηθικές προεκτάσεις, ενώ αποτελεί τον πρώτο, κατά χρονολογική σειρά, πυρήνα προβληματισμού της Βιοηθικής που απασχόλησε το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Πρόκειται για ένα φαινόμενο επίκαιρο,  συναισθηματικά φορτισμένο και αμφιλεγόμενο που δίχαζε τόσο την έννομη τάξη όσο και την κοινωνία, καθότι στη βάση της συναινετικής διακοπής της κύησης διαμορφώθηκαν δύο δεσπόζοντες πόλοι: οι υπέρμαχοι της ζωής του εμβρύου και οι υπέρμαχοι της επιλογής της γυναίκας να διαθέτει το σώμα της όπως η ίδια επιθυμεί, στο πλαίσιο της ελεύθερης ανάπτυξης της προσωπικότητάς της.

Η πανδημία του κορονοϊού έχει αυξήσει τα επίπεδα ανασφάλειας και βίας κατά των γυναικών σε ολόκληρη την Ευρώπη και, χωρίς την αρμόζουσα προσοχή από τις κυβερνήσεις, κινδυνεύει να επιδεινώσει τις ανισότητες μεταξύ των φύλων και τα επίπεδα διακρίσεων, όπως προειδοποίησε σήμερα ένας οδηγός από τη Διεθνή Αμνηστία, το Women’s Link Worldwide και την International Planned Parenthood Federation.

Η υγειονομική κρίση είναι μια ενδιαφέρουσα περίοδος, γιατί όπως όλες οι τραγικές στιγμές της ιστορίας μας αποκαλύπτει τις βαθύτερες τάσεις που διασχίζουν τον κοινωνικό βίο εμπλουτίζοντας τη συλλογική μας γνώση και τη συλλογική μας συνείδηση | Διδάγματα της συγκυρίας της υγειονομικής κρίσης από την οπτική γωνία της κριτικής Κοινωνιολογίας της Εργασίας.

Όταν λέμε ότι η εργασία και η στέγαση αποτελούν βασικούς πυλώνες στη διαδικασία ένταξης, αυτό στην πράξη σημαίνει ότι με την ιδιότητα του ενοικιαστή οι μετανάστες/στριες, οι πρόσφυγες και οι εργάτες/τριες αναμετρώνται με δύο εξουσίες, αυτή του εργοδότη και αυτή του ιδιοκτήτη, οι οποίες καθορίζουν την καθημερινότητά τους.

Η συντριπτική πλειοψηφία των ατόμων που θα υποχρεωθούν να εγκαταλείψουν τα διαμερίσματα του προγράμματος «ESTIA II» είναι εξαιρετικά ευάλωτοι πρόσφυγες και αιτούντες άσυλο, άτομα με δυσίατες ή ανίατες ασθένειες, άτομα με σημαντικά προβλήματα ψυχικής υγείας, άτομα με σοβαρότατες ευαλωτότητες, καθώς και πυρηνικές ή και μονογονεϊκές οικογένειες με μικρά παιδιά. Οι άνθρωποι αυτοί θα αναγκαστούν στη μεγάλη τους πλειοψηφία να μείνουν άστεγοι σε μεγάλα αστικά κέντρα όπως η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη, χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον και χωρίς χρήματα, αφού με την έξοδό τους από τα διαμερίσματα διακόπτεται και η οικονομική τους ενίσχυση από το πρόγραμμα.

Η Διεθνής Αμνηστία των ΗΠΑ επικροτεί την συμμετοχή του Ομοσπονδιακού Γραφείου Ερευνών σε αυτήν την υπόθεση και καλεί για την έγκαιρη, ενδελεχή και διαφανή διερεύνηση και ενημέρωση της οικογένειας του θύματος καθώς συνεχίζεται η έρευνα. Επιπλέον, η Διεθνής Αμνηστία των ΗΠΑ καλεί το Κογκρέσο να εργαστεί για να εγκρίνει τον νόμο PEACE για τον περιορισμό της χρήσης θανατηφόρας βίας, η οποία θα έπρεπε να χρησιμοποιείται μόνο ως έσχατη λύση.

Ο φοιτητής του Πολιτικού της Νομικής Σχολής ΕΚΠΑ Βασίλης Δημάκης ξανάρχισε την απεργία πείνας και δίψας καθώς η επιστροφή του από τις φυλακές Γρεβενών μετά την πρώτη απεργία πείνας και το κίνημα συμπαράστασης, έγινε στο γυναικείο τμήμα Κορυδαλλού σε απομόνωση χωρίς τα μέσα που θα του επέτρεπαν να παρακολουθήσει τα μαθήματά του.

Το κείμενο αυτό αποτελεί τη συλλογική προσπάθεια μιας μερίδας των μεταπτυχιακών φοιτητών και φοιτητριών του ΠΜΣ της Ειδικής Αγωγής του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών ως προς την αντανακλαστική κατανόηση και έκφραση της τρέχουσας επικαιρότητας.

Το Σάββατο 16 Μαΐου, στις 19:00, το πολιτικό περιοδικό «Βαβυλωνία» διοργανώνει ζωντανή διαδικτυακή συζήτηση με τον Ιταλό φιλόσοφο Τζόρτζιο Αγκάμπεν για το πριν και το μετά της πανδημίας, τις νέες κανονικότητες που οικοδομούνται αλλά και τη δυνατότητα άρθρωσης μιας πολιτικής της αντίστασης.

Θα δημιουργηθεί ένας νέος δημόσιος φορέας που θα γίνει κάτοχος των πατεντών της καινοτομίας που θα προκύψει για θεραπείες ή εμβόλιο για τον κορωνοϊό ή θα καταλήξουμε πάλι σε θρίαμβο του υπάρχοντος μοντέλου που θα δίνει πλήρη έλεγχο στον ιδιωτικό τομέα; Τώρα που είναι σαφές ότι η Ε.Ε. και άλλα κράτη βάζουν εξαρχής χρήματα, πώς θα διασφαλίσουμε το δημόσιο συμφέρον;

Αθήνα, 7 Μαΐου 2020- Είκοσι οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών και νομικοί τονίζουν, σε συνέχεια κοινού υπομνήματος που έστειλαν στον Υπουργό Μετανάστευσης και Ασύλου και στη Βουλή στις 5 Μαΐου, ότι διατάξεις του νέου νομοσχεδίου για το άσυλο θέτουν σε περαιτέρω κίνδυνο τα δικαιώματα των αιτούντων διεθνή προστασία και τις εγγυήσεις της διαδικασίας ασύλου.

Η παρατηρούμενη έντονη ιατρικοποίηση και συνεπακόλουθη ψυχολογικοποίηση της πολύπλοκης πραγματικότητας την οποία μας καλεί να αντικρύσουμε κατάματα ο αθέατος αλλά τόσο «οξυδερκής» ιός έχει επιπτώσεις.

Η θεσμική προστασία της πρώτης κατοικίας δεν μπορεί να περιμένει το πότε και αν θα ψηφιστεί πτωχευτικό δίκαιο για φυσικά πρόσωπα, ούτε να συνδέεται με αυτήν. Και βεβαίως, είναι η περίοδος να αποφασίσει η πολιτεία να συζητήσει εφαρμοσμένες πρακτικές και προτάσεις κοινωνιών που αντιμετώπισαν τα ίδια προβλήματα με μας στο παρελθόν: κοινωνική κατοικία, δημόσια ή δημοτική κατοικία, housing first προσέγγιση είναι μόνο ορισμένες από αυτές.

Οφείλουμε να σημειώσουμε ότι η διαχρονική συντήρηση του μύθου περί έλλειψης στατιστικών στοιχείων φαίνεται να «βολεύει» τις αδράνειες ή ακόμα και τη δυσανεξία πολλών φορέων να ασχοληθούν συστηματικά και υπεύθυνα με το συγκεκριμένο ζήτημα. Ως αποτέλεσμα, το «κρυφό και αέναο προσφυγικό» της χώρας συνεχίζει να «εργαλειοποιείται» στις τοπικές κοινωνίες αλλά και σε εθνική κλίμακα, άλλοτε για να προάγει ατζέντα ρατσιστική και ξενοφοβική, άλλοτε για να κρύψει τα βαθιά διαρθρωτικά προβλήματα συγκεκριμένων περιοχών και κοινωνικών ομάδων της χώρας, άλλοτε για να δικαιολογήσει βραχυπρόθεσμους τακτικισμούς.

Το Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες εκφράζει την βαθιά του ανησυχία για το νέο σχέδιο νόμου για την τροποποίηση, μεταξύ άλλων, της νομοθεσίας για το άσυλο, που τέθηκε σε διαβούλευση εν μέσω υγειονομικής κρίσης και σε μια περίοδο που κύριο μέλημα αποτελεί η προστασία των αιτούντων άσυλο, όπως και ολοκλήρου του πληθυσμού από τους κινδύνους και τις επιπτώσεις της πανδημίας, και ενώ αυξάνεται η ανησυχία για τους αιτούντες άσυλο που παραμένουν σε υπερπλήρεις δομές ή/και υπό διοικητική κράτηση εν μέσω πανδημίας.

Ήδη ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, εκτιμώντας ότι περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι ετησίως χάνουν τη ζωή τους από ασθένειες προκληθείσες από την ατμοσφαιρική ρύπανση των αστικών περιοχών, όπου τα επίπεδα ποιότητας του αέρα χαρακτηρίζονται από υψηλή περιεκτικότητα σε άνθρακα. Με την πλειονότητα των εργοστασίων να παραμένουν κλειδωμένα, το οδικό δίκτυο να έχει απελευθερωθεί και τις ματαιώσεις πτήσεων και ταξιδιών να διαδέχονται η μια την άλλη, είναι πρόδηλη η σταδιακή ανάκαμψη του φυσικού περιβάλλοντος, η αλλαγή στην ποιότητα του αέρα που αναπνέουμε.

Υπό απαράδεκτες συνθήκες συνωστισμού με παντελή έλλειψη παροχής ειδών ατομικής υγιεινής και προστασίας και για ανησυχητικά μεγάλα χρονικά διαστήματα. Αναγκαία η επείγουσα λήψη μέτρων για τη λήξη της απάνθρωπης κράτησής τους, υπό συνθήκες που θέτουν πλέον σοβαρά σε κίνδυνο την υγεία τους.

Το περιοδικό Βαβυλωνία συζητά ζωντανά με τον Ουρουγουανό συγγραφέα Ραούλ Ζιμπέκι για τον κόσμο που έρχεται μετά την πανδημία του κορωνοϊού. Τι σχεδιάζουν οι κυρίαρχοι αυτού του κόσμου και πώς απαντάει ο κόσμος των κινημάτων και της πολιτικής χειραφέτησης;