κοινωνική θεωρία

Τα δύο λειτουργικά κριτήρια για την ταυτοποίηση του λαϊκιστικού λόγου είναι: η άρθρωσή του γύρω από ‘’το κενόν σημαίνον’’ – λαός και η διαίρεση της κοινωνίας σε δύο τμήματα, την άρχουσα τάξη – ελίτ και τον λαό.

Η θυματολογία που συμβάλλει στην κατανόηση των διαδικασιών της θυματοποίησης είναι η Κριτική Θυματολογία. Η τελευταία εξετάζει «τη διαδικασία του ετικετταρίσματος των θυμάτων» και την «καθημερινή κοινωνική διαδικασία του προσδιορισμού και της ονοματολογίας των θυματοποιητικών γεγονότων (“victimizing events”)»

Υπό την οπτική του συναινετικού πλαισίου, κατά τον Garofalo, «πραγματικό έγκλημα είναι η βλαβερή πράξη που καταστρέφει το υπάρχον σε μια δεδομένη κοινωνία κοινό ηθικό συναίσθημα της φιλαλληλίας», και κατά τον Durkheim, το έγκλημα «αποτελεί προσβολή των ισχυρών συναισθημάτων της συλλογικής συνείδησης».

Το 2009 γράφτηκε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο από τον Shadd Maruna και την Anna King με θέμα την ανεπίσημη κοινωνική αντίδραση προς τον εγκληματία και μάλιστα διαμέσου μιας έρευνας που πραγματοποιήθηκε το 2001 σε πόλεις της Μ. Βρετανίας.

Στο παρόν άρθρο θα εξεταστεί ο ρόλος των ερευνών θυματοποίησης σε συνάρτηση με τις ανάγκες του θύματος εγκληματικής πράξης για παροχή υπηρεσιών από το σύστημα απονομής ποινικής δικαιοσύνης.

Ο Cohen αναγνωρίζει στους ηθικούς πανικούς 4 παράγοντες: τα ΜΜΕ, τους “εργολάβους της ηθικής”, τον επίσημο κοινωνικό έλεγχο και τέλος την ίδια την κοινωνία

Οι αναλύσεις του αποσκοπούσαν στο να αφυπνίσει τον «μέσο άνθρωπο», να τον φτάσει στη συνειδητοποίηση της πνευματικότητας της ύπαρξής του για να μετουσιωθεί στην ηθικότητα της κοινωνικής ζωής.

Η οριζόντια ανισότητα (HI) είναι η ανισότητα μεταξύ των ομάδων, σε αντίθεση με την πιο κοινή κατανόηση της ανισότητας ως ανισότητας μεταξύ ατόμων (ή της κάθετης ανισότητας, Vertical Inequality).

Το Φυσικό Δίκαιο είναι υποχρεωτικό για τη συνείδηση ως πηγή κάθε καθήκοντος, ενώ, το ανθρώπινο Δίκαιο δεσμεύει τη συνείδηση μόνο εάν βρίσκεται σε συμφωνία με το Φυσικό Δίκαιο.

Ο όρος ρατσισμός στην κυριολεκτική του χρήση σημαίνει το μίσος ή τον φόβο για άτομα που ανήκουν σε διαφορετικές φυλές από τη δική μας, καθώς και την εχθρική ή και υποτιμητική στάση απέναντί τους, τους συστηματικούς περιορισμούς και τις διακρίσεις εις βάρος τους. Τα παραπάνω συνδέονται με την πεποίθηση ότι οι φυλές από τις οποίες προέρχονται είναι κατώτερες από τη δική μας. Ο όρος ρατσισμός χρησιμοποιείται κατ’επέκταση και για τις ανάλογες αντιλήψεις και συμπεριφορές προς άτομα διαφορετικά από εμάς, όσον αφορά και άλλα διακριτικά γνωρίσματα πέρα από τη φυλή, π.χ. το φύλο, την εθνική/τοπική καταγωγή, την κοινωνική θέση, την κατάσταση υγείας.

Το άρθρο αυτό επιχειρεί να αναλύσει την πορνεία ως κοινωνικό φαινόμενο που ιστορικά έχει εμφανιστεί σχεδόν σε κάθε κοινωνία αλλά παρόλα αυτά παραμένει θέμα ταμπού και εγείρει διάφορους προβληματισμούς.