κοινωνιολογία

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Τεύχος Β 3598/29-08-2020 η Απόφαση της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης με την οποία εγκρίνεται ο Κανονισμός Προπτυχιακών Σπουδών του Τμήματος Κοινωνιολογίας.

Προκήρυξη εισαγωγής πτυχιούχων στο Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Κοινωνιολογία: Θεωρία, Πολιτισμός, Μετασχηματισμοί» του Τμήματος Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο για το ακαδημαϊκό έτος 2020-2021.

Πολλές κριτικές προσεγγίσεις τονίζουν το γεγονός πώς το νοσοκομείο λειτουργεί ως ένα «σύστημα δομημένο με ανδρική φιλοσοφία», και πώς η ίδια η έννοια του επαγγέλματος αποτελεί μία ιστορικά έμφυλη κατασκευή.

Η υγειονομική κρίση είναι μια ενδιαφέρουσα περίοδος, γιατί όπως όλες οι τραγικές στιγμές της ιστορίας μας αποκαλύπτει τις βαθύτερες τάσεις που διασχίζουν τον κοινωνικό βίο εμπλουτίζοντας τη συλλογική μας γνώση και τη συλλογική μας συνείδηση | Διδάγματα της συγκυρίας της υγειονομικής κρίσης από την οπτική γωνία της κριτικής Κοινωνιολογίας της Εργασίας.

Το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών «Κοινωνιολογία» του Τμήματος Κοινωνιολογίας της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών επανιδρύθηκε το 2018 (Φ.Ε.Κ. 2626/τ.B΄/5.07.2018). Το ΠΜΣ απονέμει Δίπλωμα Μεταπτυχιακών Σπουδών (Δ.Μ.Σ.) με τίτλο «Κοινωνιολογία» (επιπέδου Master ή DEA) με τις εξής κατευθύνσεις:
α) “Κοινωνικός Αποκλεισμός και Ανθρώπινα Δικαιώματα”
β) “Ελληνική και Ευρωπαϊκή Κοινωνία”
γ) “Κοινωνική και Πολιτική Θεωρία”

Η εθνική πολιτική υγείας και στέγασης προσφύγων, ως μέρος της ευρύτερης πολιτικής υποδοχής προσφύγων στη χώρα μας, είχε ήδη πριν από την πανδημία χαρακτηριστικά διαχείρισης «κρίσης», δηλαδή έκτακτης και απειλητικής κατάστασης που, ως τέτοια, ήγειρε ζητήματα ασφάλειας. Η κατεύθυνση αυτή έδωσε στην πολιτική υγείας και στέγασης χαρακτήρα «υπολειμματικότητας».

Το κείμενο αυτό αποτελεί τη συλλογική προσπάθεια μιας μερίδας των μεταπτυχιακών φοιτητών και φοιτητριών του ΠΜΣ της Ειδικής Αγωγής του Τμήματος Εκπαίδευσης και Αγωγής στην Προσχολική Ηλικία, του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών ως προς την αντανακλαστική κατανόηση και έκφραση της τρέχουσας επικαιρότητας.

100 κείμενα, γραμμένα στις δύσκολες συνθήκες της πανδημίας από επιστήμονες και ερευνητές, σχολιάζουν διαφορετικές όψεις μιας πρωτόγνωρης κατάστασης.

Δεδομένων των δημοσιευμάτων περί κατάργησης της Κοινωνιολογίας ως πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος θεωρούμε, δυστυχώς, ως μη λεχθέντα τα λόγια συμπάθειας της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στους χιλιάδες εκπαιδευτικούς, και εκπαιδευτικούς του κλάδου ΠΕ78 (Κοινωνικών Επιστημών), που εδώ και εβδομάδες είναι μπροστά στις οθόνες υπολογιστών ή στα τηλέφωνα, νυχθημερόν, προκειμένου να έχουν επαφή με τους μαθητές τους, στηρίζοντάς τους παράλληλα ψυχολογικά και μαθησιακά προκειμένου να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις του πανελλαδικά εξεταζόμενου μαθήματος Κοινωνιολογίας. 

Ποιοι ιστορικοθεσμικοί μηχανισμοί επιτελούν μια φαινομενικά αντιφατική συμμετρία μεταξύ ενός ειδικοπροληπτικού και επιβεβλημένου σκοπού καθεστώτος επιστημονικής γνώσης, με την έννοια της σωτηρίας, όπως η τελευταία διανοίγονταν στις νεωτερικές πειθαρχικές κοινωνίες του χθες;

Αλλάζει ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε και διαπραγματευόμαστε τη θέση μας και τη φύση μας ως ανθρώπινο είδος, τις κοινωνικές μας σχέσεις και τα συστήματα που διασφαλίζουν την επιβίωσή μας. Η πρόσβαση στην υγεία και στη στέγη δεν γίνεται πλέον να εξαιρούν κανέναν. Είναι σίγουρο ότι ζούμε μια μετάβαση και όταν ο κόσμος αρχίσει να κινείται ξανά, θα είναι ένας διαφορετικός κόσμος. Για ό,τι μας συμβαίνει, ακόμη δεν έχει γραφτεί τίποτα.

Μέσα από την μελέτη της ανθρώπινης ιστορίας, γνωρίζουμε ότι οι πανδημίες στο σύνολο τους συνδέονται με ατομικές αντιδράσεις και μαζικές συμπεριφορές, οι οποίες έχουν σαν κοινό παρανομαστή τον φόβο ως μηχανισμό προστασίας και επιβίωσης από την απειλή για εξαφάνιση της ανθρώπινης ζωής. Οι φοβικές συμπεριφορές (είτε εσωστρεφείς, είτε εξωστρεφείς), που εκδηλώνονται σε καταστάσεις πανδημίας, αποτελούν αμυντικές ψυχοκοινωνικές αντιδράσεις, οι οποίες ενεργοποιούνται ατομικά ή/και μαζικά.

Σχεδόν όλες οι οργανωμένες θρησκείες προπαγανδίζουν την ιδέα της αρσενικής ανωτερότητας. Περιγράφουν τις γυναίκες ως σωματικά, ψυχικά, συναισθηματικά και σεξουαλικά κατώτερες από τους άνδρες και οι τελευταίοι απολαμβάνουν ειδικά δικαιώματα και προνόμια επειδή είναι “εκ φύσεως” ανώτεροι από τις γυναίκες.

Τα μέσα μαζικής επικοινωνίας διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση συμβολικών συστημάτων. Εφόσον η παρουσίαση ενός γεγονότος από τα ΜΜΕ υποκαθιστά τη μη προσωπική επαφή του δέκτη με αυτό, γίνεται φανερό ότι τα Μέσα παρεμβαίνουν και συμβάλλουν στην μετάδοση συμβολικών συνόλων και συστημάτων στο κοινό, με τη μορφή πληροφοριών και ειδήσεων, επηρεάζοντας με αυτό τον τρόπο την ερμηνεία της κοινωνικής πραγματικότητας, αλλά και την κοινή γνώμη.

Ο Ζίμελ αναφέρει πως ο άνθρωπος βρίσκεται σε έναν συνεχή πόλεμο. Παλεύει να διατηρήσει την ανεξαρτησία του και την προσωπική του ταυτότητα ενάντια στις πολύ ισχυρές κοινωνικές δυνάμεις που μπορούν να τον αλλοιώσουν. Πώς θα ήταν εφικτό, λοιπόν, ο άνθρωπος να αντιμετωπίσει τα εμπόδια της ζωής στην μητρόπολη;

Α) Η Χωροταξική Διάσταση της Κοινωνικής Ανισότητας | Β) Η Κοινωνική Ανισότητα με Οσφρητικούς Όρους

Στον Γεώργιο Σκληρό, εισηγητή των μαρξιστικών ιδεών και της κοινωνιολογικής ανάλυσης στην Ελλάδα, είναι αφιερωμένη η δεύτερη εκδήλωση του κύκλου «Λόγος 7», με τίτλο «Γεώργιος Σκληρός, 100 χρόνια από τον θάνατό του». Tο βιβλίο που εξέδωσε το 1907 με τίτλο Το Κοινωνικόν μας Ζήτημα, υπήρξε τομή για τον τρόπο κατανόησης της νεοελληνικής πραγματικότητας και προκάλεσε ποικίλες αντιδράσεις στους πνευματικούς κύκλους της χώρας.