Η μεταρρύθμιση της παροχής γονεϊκών αδειών στην Φινλανδία έχει δημιουργήσει ένα μοντέλο περαιτέρω επεξεργασίας και διαβούλευσης. Το μοντέλο αυτό διασφαλίζει πώς το παιδί τίθεται στο επίκεντρο των οικογενειακών επιδομάτων και πώς προάγεται η ευημερία και η ισότητα των φύλων.
Σύμφωνα με τον άξονα προτεραιότητας «Αγορά εργασίας και εναρμόνιση οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» του «Εθνικού Σχεδίου Δράσης για την Ισότητα των Φύλων (ΕΣΔΙΦ) 2016-2020», η δίκαιη οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη έχει ανάγκη από την πλήρη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού, απαλλαγμένη από έμφυλες ανισότητες. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται η προώθηση από τον κρατικό φορέα ισότητας των φύλων της γυναικείας επιχειρηματικότητας.
Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά από την Επιτροπή να παρουσιάσει μια φιλόδοξη Στρατηγική για την Ισότητα των Φύλων, που θα συμπεριλαμβάνει μέτρα για τη μείωση του μισθολογικού χάσματος των φύλων.
Η στατιστική απεικόνιση αναδεικνύει, για ακόμα μία φορά, την επικράτηση του έμφυλου χάσματος σε ολόκληρο τον πλανήτη και την ανάγκη εντατικοποίησης των προσπαθειών της διεθνούς κοινότητας για την επίτευξη της ουσιαστικής ισότητας μεταξύ γυναικών και ανδρών στην πράξη.
Ήταν μία ουτοπική φεμινίστρια και εξέχουσα Αμερικανίδα κοινωνιολόγος, κατά την διάρκεια μίας περιόδου στην οποία τα επιτεύγματά της ήταν εξαιρετικά για τις γυναίκες, αποτελώντας πρότυπο για τις μελλοντικές γενιές φεμινιστριών. Στο βιβλίο της «the Man-Made World» ήταν που πραγματοποίησε την δριμεία κριτική της απέναντι στην «ανδροκεντρική κουλτούρα». Ανέλυσε με διαύγεια και ενδελεχώς τις πολλές αρνητικές συνέπειες της αντρικής κυριαρχίας, όχι μόνο ειδικά για τις γυναίκες αλλά και για την ευημερία της ανθρωπότητας συνολικότερα.
Το Εργαστήριο Σπουδών Φύλου του Τμήματος Κοινωνικής Πολιτικής της Σχολής Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου θα επιμεληθεί συλλογικό τόμο στη μνήμη της Καίτης Παπαρρήγα-Κωσταβάρα με (προσωρινό) τίτλο «Βία κατά των Γυναικών – Έμφυλη βία».
Παρότι η αρχή της “ίσης αμοιβής για ίση εργασία” θεσμοθετήθηκε ήδη το 1957, με τη Συνθήκη τη Ρώμης, το χάσμα αμοιβών μεταξύ των δύο φύλων παραμένει πεισματικά ευρύ, με μικρές μόνο βελτιώσεις να έχουν σημειωθεί τη τελευταία δεκαετία.
Η εκ των πραγμάτων (de facto) ισότητα, μέσω της οποίας διευρύνεται και κατοχυρώνεται στην πράξη η τυπική νομική ισότητα και η προστατευτική και διορθωτική ή επανορθωτική διάσταση της ισότητας και η οποία εφαρμόζεται στο σύνολο των εννόμων σχέσεων των φυσικών προσώπων ανεξαρτήτως φύλου.
Στο πλαίσιο του Έργου PEGASUS Αντιμετωπίζοντας το έμφυλο χάσμα στις συντάξεις στην Ελλάδα, η Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, σε συνεργασία με τους εταίρους (το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών και το Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας) ανέπτυξε έναν εύχρηστο Ψηφιακό Υπολογιστή Συντάξεων, με σκοπό να βοηθήσει γυναίκες και άνδρες στον υπολογισμό του ποσού της μελλοντικής τους σύνταξης.
Η πρόσκληση αυτή απευθύνεται κυρίως σε νέους/ες ερευνητές/τριες καθώς και υποψήφιους/ιες διδάκτορες που θέλουν να παρουσιάσουν ερευνητικές τους εργασίες και να ανταλλάξουν ιδέες και σχόλια με ερευνητές/τριες και καθηγητές/τριες πανεπιστημίου με εξειδίκευση στο θέμα του κοινωνικού φύλου.
Με δεδομένο ότι η ισότητα των φύλων αποτελεί θεμελιώδη στόχο της ευρωπαϊκής πολιτικής, το Δίκτυο GENDERED LANDSCAPE, προωθεί την ένταξη της ουσιαστικής ισότητας των φύλων σε όλους τους τομείς της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής των συγχρόνων ευρωπαϊκών πόλεων.
Το κύριο (και εξαιρετικά ανησυχητικό) εύρημα της Παγκόσμιας Έκθεσης για το Χάσμα των Φύλων 2020 είναι πως η έμφυλη ισότητα δεν θα επιτευχθεί για 99,5 ακόμη έτη.
Οι πράξεις βίας κατά των γυναικών δεν αποτελούν μεμονωμένα περιστατικά, αλλά την πιο ακραία έκφραση της ανισότητας των φύλων. Η έμφυλη ανισότητα εδράζεται στην άνιση κατανομή της κοινωνικής, πολιτικής και οικονομικής εξουσίας ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Η έμφυλη βία αποτελεί κοινωνικό φαινόμενο και την πιο συχνή καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις σύγχρονες κοινωνίες. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η έμφυλη βία αποτελεί ένα παγκόσμιο ζήτημα δημόσιας υγείας που επηρεάζει το 1/3 των γυναικών παγκοσμίως.
Το έτος 2019 σηματοδοτεί τόσο την πρώτη Εκατονταετηρίδα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας όσο και την 100η επέτειο των διεθνών προτύπων εργασίας για την προστασία της μητρότητας. Κατά τη διάρκεια της πρώτης Διεθνούς Διάσκεψης Εργασίας (ILC), τον Νοέμβριο του 1919, εγκρίθηκε η Σύμβαση για την Προστασία της Μητρότητας, το 1919 (Νο.3), το πρώτο διεθνές πρότυπο για την ισότητα των φύλων.
– Το πρώτο νομικά δεσμευτικό διεθνές κείμενο που θέτει κριτήρια για την πρόληψη της έμφυλης βίας
– Το Κοινοβούλιο θέλει να συμπεριληφθεί η βία κατά των γυναικών στη λίστα των αναγνωρισμένων εγκλημάτων της ΕΕ
– Μία στις τρεις γυναίκες έχει υποστεί σωματική βία, σεξουαλική βία, ή και τις δύο μορφές βίας
Η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ανακοινώνει τα αποτελέσματα της Ειδικής Έρευνας (ad hoc) για τον Συνδυασμό Οικογενειακής Ζωής και Εργασίας.
H «Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων (Γ.Γ.Ο.Π.Ι.Φ.)» του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων υλοποιεί το Έργο «PEGASUS – Αντιμετωπίζοντας το έμφυλο χάσμα στις συντάξεις στην Ελλάδα (Addressing the Gender Pension Gap in Greece)». Βασικός στόχος του Έργου είναι η αντιμετώπιση του συνταξιοδοτικού έμφυλου χάσματος στην Ελλάδα, δηλαδή της διαφοράς της τάξης του 28,4% στο ύψος των συντάξεων μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η χαμηλότερη σύνταξη των γυναικών οφείλεται, μεταξύ άλλων, στη διακοπή της εργασίας τους ή στην αποδοχή θέσεων μερικής απασχόλησης λόγω της ανάληψης του βάρους της φροντίδας της οικογένειας.
Η Σύμβαση ξεκαθαρίζει πως η βία κατά των γυναικών και η ενδοοικογενειακή βία δεν μπορεί πλέον να θεωρείται ιδιωτικό ζήτημα, αλλά το κράτος έχει την υποχρέωση, μέσα από συνεκτικές και ολοκληρωμένες πολιτικές να προλαμβάνει τη βία, να προστατεύει τα θύματα και να τιμωρεί τους δράστες.
Είναι πρόκληση για την ισότητα των φύλων, για το γυναικείο και φεμινιστικό κίνημα της μεταπολίτευσης, αλλά και για τις αρχές του ΟΗΕ και της ΕΕ να συνυπάρχει στον ίδιο θεσμικό φορέα, η προστασία της οικογένειας και η ισότητα των φύλων.
Η βρετανίδα ακτιβίστρια και δημοσιογράφος Caroline Criado Perez συγκεντρώνει για πρώτη φορά μελέτες περίπτωσης, ιστορίες και νέες έρευνες από όλο τον κόσμο που φωτίζουν τους υπόγειους τρόπους με τους οποίους οι γυναίκες αποκλείονται από την κυβερνητική πολιτική και την ιατρική έρευνα, την τεχνολογία, τους εργασιακούς χώρους, τον αστικό σχεδιασμό και τα μέσα ενημέρωσης.
Οι μισθολογικές διαφορές εξαρτώνται και από τα στερεότυπα και τις διακρίσεις λόγω φύλου. Τα αίτια αυτά δεν μπορούν να σταθμιστούν χωρίς μεγαλύτερη διαφάνεια όσον αφορά τις αμοιβές.
Η ΧΕΝ Ελλάδος αναδεικνύει το θέμα της βίας κατά των γυναικών με οδηγό την Άν_να, ένα δεκαπεντάχρονο κορίτσι που κινείται στο χώρο και το χρόνο, στην οικογένεια, στο σχολείο, στην εργασία, στο δρόμο και παρατηρεί… ανθρώπινες σχέσεις, συμπεριφορές, προθέσεις. Βία τακτοποιημένη, βία καλυμμένη, βία έκδηλη κι οδυνηρή, που καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών και στιγματίζει τη ζωή τους. Πάντα και Παντού.
Το βιβλίο εξετάζει και αναλύει την εξέλιξη της πολιτικής συμφιλίωσης επαγγελματικής και οικογενειακής/προσωπικής ζωής στην Ελλάδα από τη γένεσή της στα μέσα της δεκαετίας του 1980 μέχρι σήμερα, εντός του πλαισίου της Ε.Ε. και υπό την επίδραση της ευρωπαϊκής πολιτικής ισότητας των φύλων.