Οι ιστορίες μοιάζουν αρκετά με την ιστορία της κόρης της Amanda, μιας 15-χρονης μαθήτριας που αφαίρεσε τη ζωή της ένα χρόνο μετά από πολύμηνη παρενόχληση στο σχολείο και στο διαδίκτυο, που αφορούσε δημοσιευμένες φωτογραφίες του σώματος της στο Internet.
Bullycide: Aυτοκτονίες εφήβων λόγω διαδικτυακού εκφοβισμού
Ένα από τα νήματα που συνδέει τους θανάτους αυτούς, είναι μια σύνδεση αιτίας-αποτελέσματος, μεταξύ του επίμονου εκφοβισμού και της απόφασης του θύματος να δώσει τέλος στη ζωή του.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που τόσο η Todd όσο και οι ειδικοί σε θέματα υγείας εξηγούν και αναγνωρίζουν συνδέοντας τις αυτοκτονίες εφήβων και το διαδικτυακό εκφοβισμό με ένα περίπλοκο σύνολο θεμάτων ψυχικής υγείας που παίζει ρόλο σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις.
“Η ιστορία της Amanda, αν κοιτάξει κανείς όλα τα δεδομένα, είναι πολύ περίπλοκη” είπε η Todd, προσθέτοντας ότι η κόρη της αντιμετώπιζε μαθησιακές δυσκολίες που επηρέαζαν τις προσαρμοστικές της ικανότητες.
“Δεν μου αρέσει όταν ακούω να λένε ότι η Amanda έπεσε θύμα διαδικτυακού εκφοβισμού μέχρι θανάτου. Αυτό δεν συνέβη και δεν νομίζω ότι υπάρχει αρκετή υποστήριξη για τα παιδιά πάνω σε θέματα ψυχικής υγείας, που είναι τελικά ο λόγος για τον οποίο αφαιρούν τη ζωή τους”.
Ο θάνατος της κόρης της Todd ήταν ένας από τους πολλούς που ευαισθητοποίησε τις τοπικές κυβερνήσεις σε ολόκληρη τη χώρα ώστε να ασχοληθούν με ένα πρόβλημα που αφορά νέους ανθρώπους, όταν εκείνοι “εγκλωβίζονται” στη βία του διαδικτύου.
Στη Nova Scotia, η 17-χρονη Rehtaeh Parsons έχασε τη ζωή της ύστερα από την απόπειρα της τον περασμένο Απρίλιο αφού είχε πέσει θύμα εκφοβισμού για πολλούς μήνες. Η οικογένεια της ανέφερε πως οι παρενοχλήσεις άρχισαν όταν κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο μια ψηφιακή φωτογραφία της στην οποία φερόταν να κακοποιείται σεξουαλικά.
Ο Jamie Hubley, ένας έφηβος από το Οντάριο που είχε δηλώσει ανοιχτά πως είναι gay, έγραψε ένα σημείωμα αυτοκτονίας σχετικά με της άσκηση βίας που δεχόταν μέσω του εκφοβισμού όσο και της κατάθλιψης που περνούσε, πριν αφαιρέσει τη ζωή του το 2011.
Οι περιπτώσεις αυτές, μεταξύ πολλών άλλων στον Καναδά, έριξαν φως στο σοβαρό πρόβλημα του εκφοβισμού και την επίδραση του στα νεαρά άτομα, λαμβάνοντας ευρεία δημοσιότητα και προτρέποντας την κυβέρνηση για δράση.
Από την άλλη πλευρά, ο Δρ. Jitender Sareen, ψυχίατρος και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Manitoba, αναφέρει πως μια εύκολη σύνδεση του cyberbullying με τις αυτοκτονίες, ίσως προκαλεί την παράβλεψη πιθανών προβλημάτων ψυχικής υγείας.
Ο Δρ. Sareen χρησιμοποιεί το παράδειγμα κάποιου με μια διαταραχή του πνεύμονα ο οποίος στη συνέχεια πεθαίνει από ένα κοινό κρυολόγημα για να εξηγήσει ότι πολλοί νέοι άνθρωποι που αφαιρούν τη ζωή τους αφού έχουν πέσει θύματα εκφοβισμού αντιμετώπιζαν προβλήματα ψυχικής υγείας που έπληξαν την ικανότητα τους να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του εκφοβισμού.
Μια μελέτη του 2012 σε 41 κρούσματα αυτοκτονιών εφήβων διαπίστωσε ότι το 32% των εφήβων έπασχε από κάποια διαταραχή της διάθεσης, ενώ το 15% εξ αυτών είχε συμπτώματα κατάθλιψης.
Ο Tim Wall, διευθυντής του Συλλόγου του Καναδά για την πρόληψη των αυτοκτονιών, δήλωσε πως εστιάζοντας στο cyberbullying αποτρέπεται η συζήτηση για άλλα ευρύτερα ζητήματα που σχετίζονται με την ψυχική υγεία.
Στον απόηχο του θανάτου της 17χρονης Parsons, η κυβέρνηση της Nova Scotia εισήγαγε τον Νόμο περί Ασφάλειας στον Κυβερνοχώρο (Cyber-Safety Act), ο οποίος επιτρέπει στους χρήστες του internet να περιορίζουν το άτομο που παρενοχλεί και να τον μηνύουν για διαδικτυακό εκφοβισμό.
Ο Καθηγητής Νομικής στο πανεπιστήμιο Dalhousie, κ. Wayne MacKay ανέφερε πως το θέμα εκτείνεται πέρα από την κυβέρνηση και την επιβολή του νόμου. Ο MacKay υπηρέτησε ως Πρόεδρος μιας ομάδα δράσης, η οποία υπέβαλε έκθεση τον Φεβρουάριο 2012 στην κυβέρνηση της Nova Scotia για τον εκφοβισμό.
Η έκθεση απέρριψε πως υφίσταται αύξηση στις αυτοκτονίες εφήβων και προειδοποίησε έντονα κατά της σύνδεσης του ψηφιακού εκφοβισμού και της αυτοκτονίας.
“Είναι πραγματικά σημαντικό να μην διαδοθεί σε καμία περίπτωση με τέτοιο τρόπο η αυτοκτονία, κάτι το οποίο στη συνέχεια μπορεί να οδηγήσει σε ένα είδος περίεργου μιμητισμου” είπε σε μια συνέντευξη.
Η έκθεση περιελάμβανε επτά συστάσεις για παρεμβάσεις στον τομέα της ψυχικής υγείας, συμπεριλαμβάνοντας τη σύνδεση των σχολείων με ψυχιάτρους και ειδικούς κατάρτισης εφήβων, οι οποίοι θα μπορούν να εντοπίζουν κινδύνους αυτοκτονίας.
Ειδικοί και γονείς λένε πως η απάντηση στο πρόβλημα βρίσκεται πέρα από νομοθετικές αλλαγές, εστιάζοντας στη προώθηση της ψυχικής υγείας των παιδιών.
“Δεν είναι μόνο η νομοθεσία” είπε η Todd, προσθέτοντας ότι η κόρη της πέθανε την παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας. “Η νομοθεσία είναι το τελευταίο κομμάτι. Πριν από όλα είναι η εκπαίδευση και η πρόληψη”.
globalnews.ca
socialpolicy.gr
Discover more from socialpolicy.gr
Subscribe to get the latest posts sent to your email.
Προβλήματα ψυχικής υγείας. Όχι διάδοση αυτοκτονιών-μιμητισμός.Σύνδεση σχολείου με ψυχιάτρους και ειδικούς κατάρτισης εφήβων. Νομοθετικές αλλαγές για την προώθηση της ψυχικής υγείας των παιδιών. ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ-ΠΡΟΛΗΨΗ
ειδικοί σε θέματα υγείας στα σχολεία,τη σύνδεση των σχολείων με ψυχιάτρους και ειδικούς κατάρτισης εφήβων. Νόμο περί ασφάλειας στον κυβερνοχώρο.όχι διάδοση αυτοκτονιών-μιμητισμός.Αλλαγές στις διαδικασίες των νοσοκομείων για τα επείγοντα περιστατικά. Προώθηση της ψυχικής υγείας των παιδιών.Και πάνω από όλα η ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ και η ΠΡΟΛΗΨΗ
Ως αντιμετώπιση του Διαδικτυακού εκφοβισμού προτείνουμε :
1) Την αγνόηση των ενοχλητικών μηνυμάτων και σε περίπτωση συνέχισης των απειλών να γίνεται αναφορά των μηνυμάτων και λήψη προληπτικών μέτρων .
2) Τον αποκλεισμός του αποστολέα που στέλνει απειλητικά ή ενοχλητικά μηνύματα.
3) Την προειδοποίηση του αποστολέα.
4) Την αναφορά του περιστατικού στην Αστυνομία, είτε σε κάποια αρμόδια υπηρεσία Δίωξης Ηλεκτρονικού εγκλήματος.
Ας γίνει αντιληπτό ότι το φαινόμενο του Διαδικτυακού εκφοβισμού εγκυμονεί σοβαρές επιπτώσεις για την ψυχική υγεία του θύματος, αλλά και του θύτη. Η αυτοεκτίμηση του ατόμου που υφίσταται Διαδικτυακό εκφοβισμό πλήττεται έντονα τόσο ώστε σε μερικές περιπτώσεις συνδέεται με το αίσθημα της ενοχής. Το άτομο αρχίζει να αναπαράγει αρνητικές σκέψεις και η επίδοση των κοινωνικών του ικανοτήτων μειώνεται σημαντικά. Κάποιες φορές, κυρίως κατά την εφηβική ηλικία η αποχή από το σχολείο και από τις παρέες των συνομηλίκων αποτελεί προσωρινό καταφύγιο, ενώ ταυτόχρονα η αυτοκτονία θεωρείται ως η μοναδική λύση στο πρόβλημα. Άτομα που δέχτηκαν έντονα Διαδικτυακό εκφοβισμό ενδέχεται στο μέλλον να παρουσιάσουν μεγαλύτερη αστάθεια στις διαπροσωπικές τους σχέσεις συνοδευόμενη από την κοινωνική απομόνωση.
Από την άλλη, οι εκφοβιστές τείνουν να είναι άτομα με έντονη αντικοινωνική συμπεριφορά, επιρρεπή στο αλκοόλ και απομονωμένα από τους συνομηλίκους. Μακροπρόθεσμα αντιλαμβάνονται ότι ο εκφοβισμός δεν αποτελεί μορφή ικανοποίησης και αναγνώρισης, βιώνοντας έτσι έντονη προσωπική απογοήτευση.
‘Όπως λέει και η μητέρα της Amanda, η ιστορία της κόρης της είναι περίπλοκη. Το πρώτο ερώτημα που ήρθε στο μυαλό μου όταν διάβασα το άρθρο αφορά τη σχέση που είχε η έφηβη με τη μητέρα της. Υπήρχαν δίαυλοι επικοινωνίας πριν αρχίσουν τα κρούσματα του εκφοβισμού?
Δυστυχώς, ένα σύνολο θεμάτων ψυχικής υγείας πλήττουν την ικανότητα των εφήβων
να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα του εκφοβισμού. Άρα απαιτείται να εστιάσουμε στην
προώθηση της ψυχικής υγείας των παιδιών. Ταυτόχρονα το σχολείο οφείλει να συνδεθεί με ψυχίατρους και ειδικούς κατάρτισης εφήβων. Κυρίως, όμως, ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΛΗΨΗ.
H ψυχική υγεία του παιδιού παίζει σημαντικό ρόλο για το πως θα αντιμετωπίσει τα προβλήματά του. Γονείς και εκπαιδευτικοί πρέπει να είμαστε σε θέση να εντοπίζουμε περιπτώσεις που το παιδί χρειάζεται βοήθεια. Η συνεργασία και παρουσία ψυχολόγων στα σχολεία απαραίτητη.
Tα παιδιά να μιλάνε στους γονείς……αλλά το πιο σημαντικο ,κρίνω.. ότι είναι να μιλόύν οι γονείς στα ΠΑΙΔΙΑ……..
Ο διάλογος με τα παιδιά είναι απαραίτητος, είτε μέσα στην οικογένεια – ως γονείς – είτε στο σχολείο – ως εκπαιδευτικοί. Η παρουσία ψυχολόγων και κοινωνικών λειτουργών μέσα στο χώρο του σχολείου μπορεί να κάνει θαύματα……